menu

ABC - The Lexicon of Love II (2016)

mijn stem
3,54 (63)
63 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Virgin

  1. The Flames of Desire (4:27)
  2. Viva Love (4:14)
  3. Ten Below Zero (3:58)
  4. Confessions of a Fool (3:55)
  5. Singer Not the Song (4:10)
  6. The Ship of the Seasick Sailor (4:41)
  7. Kiss Me Goodbye (4:52)
  8. I Believe in Love (4:42)
  9. The Love Inside the Love (4:12)
  10. Brighter Than the Sun (5:13)
  11. Viva Love [Reprise] (0:55)
totale tijdsduur: 45:19
zoeken in:
avatar van Droombolus
4,0
Ik heb helemaal niks met de 80s, de muziek was voor mijn oortjes grotendeels te bloedeloos, maar Lexicon Of Love is een van de weinige platen die is blijven hangen en die nog regelmatig in de spelert zit.

Prachtplaat The Lexicon of Love, 1 van de bestel platen ooit. Gedateerd? De Beatles of Nirvana zijn dat ook.
En de jaren 80 is een containerbegrip, wat is dat dan?
The Chameleons, Wham, Au Pairs, Doe Maar, Husker Du, Spandau Ballet, Masters of Reality, Dirty Dancing, The Swans, Test Department, The Underneath, The Birthday Party, The Scars, The Chills, the Go Betweens, The Feelies, Basement 5

Wtf dit is allemaal de jaren 80, wat een gelul allemaal over de jaren 80, zijn honderden klassiekers gemaakt toen!

avatar van Jan Wessels
3,5
Grootfaas schreef:
Wtf dit is allemaal de jaren 80, wat een gelul allemaal over de jaren 80, zijn honderden klassiekers gemaakt toen!




Van geen enkel decennium heb ik zoveel albums in huis.

avatar van blur8
4,0
De edel kitsch uit 1982 keert terug op een moment dat het weer mag.
Zie Suede & Last Shadow Puppets.
Violen links en rechts, heel herkenbaar, maar o zo fijn en toch:
De songs met gitaar in plaats van violen overtuigen mij het best, refererend aan Beauty Stab.

Herhalingstheater? We horen veel bekends, maar het is zo smaakvol neergezet, mij stoort het nergens. Het Part 2 element is meer marketing dan copy-past.
Ik wordt hier heel blij van.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Prima album, mooie ballad Ten Below Zero, en Singer Not the Song volgende single?

De eerste helft van I Believe in Love is het minst geslaagd, maar het heeft wel een lekker doorlopende beat, en het is ook leuk dat het alle kanten op gaat, zeker met dat eind.

The Love Inside the Love de violen lijken me echt en niet uit een synth te komen en doen me denken aan het eerste album van Simply Red - Picture Book, maar ook aan ander album waar ik nu niet op kom.

Brighter Than the Sun doet me denken aan het album The Wanderer (1980) van Donna Summer. Wijkt nog het meest af van de rest van het album.

Het eerste LoL was een Trevor Horn productie, dit album doet daar weinig voor onder met Anne Dudley. Ook mooi dat de stem van Martin Fry nog redelijk goed herkenbaar is, maar mist wel wat kracht.

avatar van vigil
3,5
Het is gewoon een heel leuk album wat aan alle voorwaarden van een succesvol jaren 80 album van ABC voldoet.

Een mooie glaszuivere volle (maar zeker niet te vol of over de top) productie met vooral in de tweede helft mooi werk van Art of Noise lid Anne Dudley. Ik vind het een slimme zet om het The Lexicon of Love II te noemen want daardoor krijgt het meer aandacht en meer recensies verwacht ik. Het album komt kwalitatief in de buurt en komt nergens geforceerd over.

Een geheide millionseller als deze in 1986 ofzo iets was uitgebracht maar ja dat doet hij niet. De plaat verdient het wel om goede verkoopcijfers te behalen maar of dat gaat gebeuren weet ik niet. Aan Fry heeft het niet gelegen, hij zingt prima en de liedjes zijn over het algemeen gewoon sterk.

Singer Not the Song is mijn voorlopige fave.

avatar van hidalgo
The Lexicon of Love uit 1982 is toch een topalbum draaide hem grijs vroeger
vind deze niet wat ik er van had gedacht dus voor mij een doorsnee album
maar ze zijn op de goede weg weer terug naar al die pulpalbums

4,0
Voor mij is The Lexicon of Love een van de (zeer) weinige albums uit de vroege jaren '80 die de decennia in goede gezondheid hebben overleefd.
Mijn nieuwsgierigheid en scepsis waren in stevige strijd met elkaar na het lezen over de release van een deel 2 na 34 jaar.

Marketing truc of niet, Martin Fry's interviews over de drijfveer voor dit album komen op mij plausibel over: onderzoeken hoe de karakters na zoveel jaar en levenservaring in het leven staan. En hij is de artiest, de creatieveling. En heeft het volste recht om welk pad dan ook in te slaan.

Intussen beluister ik LOL2 voor de derde keer en ben eerlijk gezegd best onder de indruk. Het gemis van Trevor Horn is voelbaar, net als de leeftijdseffecten op de stem van Fry. Maar zelfs zonder de zo kenmerkende falsetto en 'hooks' in de songs, luisteren de liedjes heerlijk weg. De prachtige orchestraties van Anne Dudley liggen als een warme deken over de direct lekker in het gehoor liggende popdeuntjes. Meesterverteller Fry weet opnieuw met scherpe teksten en krachtige one-liners de aandacht te grijpen.

De sprong van 1982 naar 2016 wordt daarnaast leuk geillustreerd met de hoes. Toen nog een "damsel in distress" in de armen van de mannelijke held. Nu een duo met een gelijkwaardige positie, waarbij ook de vrouw krachtig met een pistool in haar hand wordt neergezet. Uiteraard met Martin Fry als observant in de schaduw.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Singer Not the Song komt op mijn lijstje van favorieten nummers van 2016.

Album nu pas 7x gehoord en die bevalt steeds meer, is eigenlijk gewoon en zeer compleet album.

Enige minpuntje is de instrumentale fade-out op het eind. Ik snap wel waarom die daar zit, gezien de reflecterende tekst van Brighter Than the Sun, wil je graag eindigen met iets dat up is.

avatar van tbouwh
4,0
Interessante, fijne plaat! het is dat ik de rotatielijst niet echt bijhoudt, maar anders stond ie nu bovenaan

avatar van gewe
3,0
de jaren 80 herleven met de lexington of love 2...het hoort allemaal leuk en het is ook een leuke plaat...maar er gaat nix boven de lexington of love 1!

avatar van gewe
3,0
sorry lexicon of love!!!

avatar van vigil
3,5
je kan je bericht gewoon nog aanpassen hoor

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
gewe ik heb bewust niet naar de eerste Lexington of Love geluisterd dan kan ik onbevangener luisteren.

Doe ik heel vaak met nieuwe albums van acts als ik hun oude materiaal de laatste toch al niet vaak geluisterd heb. Is eigenlijk ook weinig realistisch dat iets wat je goed kent van vroeger nu van zijn voetstuk gestoten wordt door een recent album.

avatar van Droombolus
4,0
Lexington ? De sigaretten van de liefde ?

Maar zonder drollen, als je deze goed gaat vinden zonder de eerste te kennen is de kans weer groot dat je deel 1, als je er ooit aan gaat beginnen, minder vind dan deel 2 ..........

4,0
Altijd leuk, weer een nieuw album van ABC. De Lexicon of Love draai ik nu al ruim 30 jaar, één van de beste albums die ik ken.
De titel LOL II trekt meteen al je aandacht, een marketing truc natuurlijk maar wat maakt het uit. En geef ze eens ongelijk. Je wilt toch dat je muziek onder de aandacht komt, dat er over gesproken en geschreven wordt en dat zoveel mogelijk mensen je muziek kopen en luisteren..

Deel 2 klinkt prima, de composities zijn minder indrukwekkend dan die uit 1982 en de uitvoering is zonder Trevor Horn minder spannend. Ik twijfel tussen 3,5 en 4 sterren maar omdat ik fan ben rond ik graag af naar boven.

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Droombolus schreef:
Lexington ? De sigaretten van de liefde ?

Maar zonder drollen, als je deze goed gaat vinden zonder de eerste te kennen is de kans weer groot dat je deel 1, als je er ooit aan gaat beginnen, minder vind dan deel 2 ..........

sigaretten, nee, eerder Dixielexy

Ik heb de eerste twee albums van ABC hier ergens liggen plus nog een 12" van How to be a Zillionaire maar is erg lang geleden dat ik ze in hun geheel beluisterd heb. De hits van toen hoor ik nog wel heel af en toe voorbijkomen als ik naar de radio van mijn verzameling luister.

Voorlopig goed genieten van dit album en als Martin deze kant op komt voor een concert dan zoek ik die oude albums nog eens op.

avatar van Droombolus
4,0
[blond modus] Hoe weet jij nou dat ik Martin heet ? [\blond modus]

rico24
Het debuutalbum wil de platenspeler nog regelmatig vinden. Dit album eigenlijk nooit uit het oog verloren. Mooi dat er dan nog een deel 2 de buhne passeert, en het luistert nog lekker weg ook. Ik wordt er zowaar een beetje vrolijk van. 4 sterren

avatar van blur8
4,0
Het Verschil Part 1 & 2 zit in de verhouding Pop - Soul.
Waar part I een popalbum is met Soul invloeden is Part II Een Soul Album met pop invloeden.
Als je dat accepteert worden songs als Kiss Me Goodbye & Confessions of a Fool opeens veel beter.

De meeste Soul zit in Ten Below Zero & Brighter Than the Sun. Voor mij de sleutelsongs van part II,
Doet verder niets af aan Singer Not the Song. De combi is onweerstaanbaar,
ondanks iets te zoetzappige nep-violen.
Ik wordt hier niet een Beetje vrolijk van , maar Heel blij.

avatar van Droombolus
4,0
blur8 schreef:
nep-violen.


Volgens de interviews die ik gelezen heb, is alles opgenomen met een verzameling echt-violen ......

avatar van E-Clect-Eddy
4,5
Droombolus schreef:
(quote)


Volgens de interviews die ik gelezen heb, is alles opgenomen met een verzameling echt-violen ......

Ik denk dat blur8 specifiek bedoelt in het nummer Singer Not the Song zitten er segmenten waarin er volgens mij inderdaad een DX7 geluid gebruikt wordt, in de 80s werd dit volgens mij vaker gedaan als substitutie voor orkest/violen. Dit nummer klinkt daardoor dan ook het meest authentiek 80s.

avatar van Droombolus
4,0
Ah ! Dat zou veel verklaren ...... Ik zit nog steeds droog, de CD mut nog op de mat ploff'n, dus ik kon het niet checken.

avatar van blur8
4,0
Ik doel inderdaad op de voor mijn oren vervormde viool klanken. of het vervormde echte violen zijn of pure namaak. maakt niet no uit. Vindt dat echte violen toch anders horen te klinken. Ze zijn mij nu te gladjes. Met een rauw randje, zoals bij The Last Shadow Puppets had het veel beter geklonken.

avatar van Rinus
3,5
Fijn album van Martin Fry. Anne Dudley had weer een grote duit in de zak gedaan wat betreft de orkestratie van het album, en dat heeft zij weer smaakvol gedaan. Het album klinkt inderdaad wat meer soulvoller dan zijn voorganger met dezelfde naam. Had dat album zelfs nog enige progressieve trekjes (4 ever 2 gether) en had het ook een licht melancholisch tintje, dit album heeft dat niet.

Wel mooi, dat het album best wel jaren 80 klinkt, maar dan toch op een modernere manier. Op de productie is niets aan te merken. Er zitten vaak heel mooie kleine details in de instrumentatie, die je ontgaan, als je er niet op let. De meeste nummers zijn best wel sterk, hoewel soms in de ballades het net tegen het randje aanzit qua zoetheid. Het glazuur barst dan nog net niet van mijn tanden af, alhoewel het ook wel een beetje hoort bij ABC. Het nummer Brighter dan de sun heeft een Alan Parson Projectachtig intro. Het is haast identiek aan een nummer van , ik dacht, het album I robot.

Daarnaast Martin is nog steeds goed bij stem. Hij heeft maar bijster weinig ingeboet wat dat betreft na al die jaren.

avatar van Droombolus
4,0
Buiten dat deel 2 de glasheldere produktie van deel 1 mist, vind ik het grootste verschil zitten in de baspartijen. Op deel 1 wordt er geslapt in de toen gebruikelijke laag mid t/m hoog frekwensies terwijl er op deel 2 geplukt wordt met een behoorlijk veel laag, wat af en toe zelfs het totaalbeeld wat dreigt te overheersen.

Dat gezegd hebbende............ dit is gewoon een heerlijke plaat die ik, geheel tegen mij gewoonte in, gelijk ingezet heb op 3½e *.

avatar van dynamo d
5,0
Terecht dat dit album The Lexicon of Love II is genoemd. Een waardige opvolger waarvan ik van begin tot eind kan genieten. Flames of Desire vind ik het beste nummer maar er staat geen slecht nummer op dit album.

avatar van Marco van Lochem
4,0
In 1982 verscheen het debuut album van de Engelse band ABC, “THE LEXICON OF LOVE”. Het zeer succesvolle album, met de hitsingles “POISON ARROW”, “THE LOOK OF LOVE” en “ALL OF MY HEART” gaf de band van zanger Martin Fry een vliegende start, maar een vervolg kon de band niet voor elkaar krijgen. Alleen “ALPHABET CITY” in 1987 bracht de band weer in de hitlijsten, zeker ook dankzij de single “WHEN SMOLEY SINGS”. Acht jaar na het laatste album had Fry het originele idee om een vervolg op het succesvolle debuutalbum te maken en dat is “THE LEXICON OF LOVE II” geworden. De sound van dat album uit 1982 weet ABC te benaderen, de productie is wel anders, aangezien niet toenmalig producer Trevor Horn een het album heeft meegewerkt. De stem van Fry heeft nog steeds die heerlijke sound, al is hij wel wat minder geworden. De songs zijn mooi, sfeervol, swingend en doet je af en toe terugdenken aan het eerste deel. Een goede keuze van Martin Fry, die tegenwoordig ABC als enig origineel lid, nog vertegenwoordigd.

avatar van blur8
4,0
Ik heb een eigen playlist met Singer Not the Song gevolgd door Ten Below Zero. En door het grote tempo en productie verschil knalt TenBelow daardoor veel beter dan in de originele volgorde.
Ga zelfs beweren dat T.B.Z. de beste track is en bijna vergelijkbaar met de kwaliteit All of my JHeart.

Het enorme luisterplezier noopt tot sterverhoging.

avatar van vigil
3,5
Ik zeg 9 december De Boerderij in Zoetermeer!

Gast
geplaatst: vandaag om 05:48 uur

geplaatst: vandaag om 05:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.