menu

Talk Talk - Laughing Stock (1991)

mijn stem
4,21 (540)
540 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Avant-Garde
Label: Verve

  1. Myrrhman (5:33)
  2. Ascension Day (6:00)
  3. After the Flood (9:39)
  4. Taphead (7:30)
  5. New Grass (9:40)
  6. Runeii (4:58)
totale tijdsduur: 43:20
zoeken in:
avatar van Tony
4,5
dumb_helicopter schreef:
gediplomeerd psycholoog

Ik kan me voorstellen dat je als psycholoog regelmatig zit te wachten totdat een cliënt eens iets positiefs te melden heeft over zijn/haar situatie, toch?

Datzelfde heb ik bij jouw bijdragen; Die begeven zich vrijwel altijd aan de negatieve zijde van het muziekspectrum. Je lijkt je te concentreren op het leveren van commentaar bij albums die je teleurstellen of die je in ieder geval niet zo goed vindt. Je overall gemiddelde zit dan ook net op een 7-tje. Vind je muziek luisteren eigenlijk wel leuk? Misschien moet je het eens over een heel andere boeg gaan gooien in het leven, iets gaan doen wat je wel leuk vindt? Ik kan me voorstellen dat jij soortgelijke adviezen ook regelmatig geeft.

avatar van perrospicados
4,5
Mooi hoe Tony weer een impuls geeft aan de positieve psychologie

Je lijkt je te concentreren op het leveren van commentaar bij albums die je teleurstellen of die je in ieder geval niet zo goed vindt.


Mooie therapeutische observatie

avatar van dumb_helicopter
3,0
Tony schreef:
(quote)

Ik kan me voorstellen dat je als psycholoog regelmatig zit te wachten totdat een cliënt eens iets positiefs te melden heeft over zijn/haar situatie, toch?

Datzelfde heb ik bij jouw bijdragen; Die begeven zich vrijwel altijd aan de negatieve zijde van het muziekspectrum. Je lijkt je te concentreren op het leveren van commentaar bij albums die je teleurstellen of die je in ieder geval niet zo goed vindt. Je overall gemiddelde zit dan ook net op een 7-tje. Vind je muziek luisteren eigenlijk wel leuk? Misschien moet je het eens over een heel andere boeg gaan gooien in het leven, iets gaan doen wat je wel leuk vindt? Ik kan me voorstellen dat jij soortgelijke adviezen ook regelmatig geeft.


Haha, grapjas! Je scoort albums ocharme gemiddeld 0.11 meer dan ik en dan wil je mij bekritiseren dat ik constant negatief ben? Overdrijven is ook een kunst. Misschien moet je eens beter kijken naar de scores die ik uitdeel en dan zul je zien dat ik amper een negatieve score (<2.5*) geef als er een voldoende basiskwaliteit voor mij aanwezig is.

En zelf wat dan nog als ik negatieve kritiek uit op een album dat mij minder bevallen is? Ik dacht dat we ons op een discussiesite voor muziek bevonden, niet? Enkel de lovende commentaren meetellen zou om de duur ook maar wat saai worden, lijkt me. Ik neem de tijd om een album te beluisteren, dan is het ook maar logisch dat ik score en mijn opmerkingen hierover mag geven. Deze zijn trouwens net zeer afwisselend, dan een keer positiever, dan weer eens wat minder. En als je daar niet mee om kunt, dan moet je misschien dringend eens in eigen boezem kijken.

avatar van brajoapau
Een aantal off-topic berichten verwijderd.

avatar van luigifort
dumb_helicopter schreef:
Iets te minimalistisch en te weinig beleving voor mij. De instrumentatie houdt het bij wijlen wel spannend, maar de vocalen prikkelen te weinig om de aandacht goed vast te houden.


Terwijl bij The Colour of Spring de vocalen het net tot een voldoende maken volgens jou

avatar van dumb_helicopter
3,0
luigifort schreef:
(quote)


Terwijl bij The Colour of Spring de vocalen het net tot een voldoende maken volgens jou


Beter lezen, want dat heb ik nooit gezegd...

avatar van luigifort
Ok, dan was het iemand anders. Maar als gediplomeerd psycholoog is dit ws te depressieve muziek voor je. Je probeert je cliënten daar natuurlijk uit te helpen

avatar van Rudi S
4,0
dumb_helicopter schreef:
(quote)


Beter lezen, want dat heb ik nooit gezegd...


Als jij < 5 sterren geeft verdien je hier ook geen eerlijkheid o.i.d.

avatar van dumb_helicopter
3,0
luigifort schreef:
Ok, dan was het iemand anders. Maar als gediplomeerd psycholoog is dit ws te depressieve muziek voor je. Je probeert je cliënten daar natuurlijk uit te helpen


Ik hou van 'depressieve muziek' met emotie en diepgang, helaas is dit hier voor mij niet het geval. Geen idee trouwens wat dit ad hominem argument ertoe doet. Misschien moet je maar terug focussen op het inhoudelijke aspect.

avatar van dumb_helicopter
3,0
Rudi S schreef:
(quote)


Als jij < 5 sterren geeft verdien je hier ook geen eerlijkheid o.i.d.


Lijkt wel een heksenjacht hier op de weinige kritische noten ten aanzien van Hollis en de zijnen.

avatar van Rudi S
4,0
dumb_helicopter schreef:
(quote)


Lijkt wel een heksenjacht hier op de weinige kritische noten ten aanzien van Hollis en de zijnen.


Ach het valt wel mee, zolang jij maar van Dead Can Dance afblijft

avatar van luigifort
Het is gewoon een schitterende plaat, evenals de 2 voorgangers en zijn soloplaat. Er valt simpelweg niets op aan te merken. Over hun eerste 2 albums kun je nog discussiëren. Maar ms ben je er nog niet "oud" genoeg voor. Dat komt nog wel

avatar van Mjuman
dumb_helicopter schreef:
(quote)


Lijkt wel een heksenjacht hier op de weinige kritische noten ten aanzien van Hollis en de zijnen.


Ekte muziekliefhebbers zijn vergevingsgezind en bereid, als de intentie tot inkeer bestaat, om over ons hart te strijken. Daarom wil ik wel - als het weer dat toelaat en jij 10 euro overmaakt naar Amnesty - op de fiets (doe ik ook moeite, ca 25 km enkele reis) naar de Heksenwaag in Oudewater gaan om voor jou een vrijwaringscertificaat te kopen.

avatar van Pinsnider
hahaha, wat een geniaal gezaag hierboven! Maakt m'n thuiswerkdag weer goed!!!

avatar van Mjuman
Pinsnider schreef:
hahaha, wat een geniaal gezaag hierboven! Maakt m'n thuiswerkdag weer goed!!!


Wanneer wordt een onderwijzer nou boven slim(mer) - als ie thuiswerkt? Leert ie tenminste hoe ie moet zagen

Sounds of Purpose
Altijd weer lastig om dit album recht te doen. Het ligt dwarser in het gehoor van bijv. Spirit of Eden, terwijl het daar muzikaal wel van in het verlengde ligt. De schoonheid en kracht van de composities (want dit gaat de kwalificering 'nummers' wel voorbij) geven zich zeker niet meteen prijs, maar de volhardende luisteraar wordt beloond met een album dat (voor mij) nog het meest lijkt op de zee: kalm, lieflijk en ingetogen, dan weer onstuimig, grillig en onpeilbaar diep. En alle schakeringen daar tussenin.

En om bij de zee te blijven: in Edge of Seventeen zingt Stevie Nicks:

The sea changes colour
But the sea doesn't change


Voor mij betekent dat zoveel als dat uiterlijkheden kunnen veranderen, maar de essentie van iets of iemand nooit. En in relatie tot dit album: dit is het overtuigende bewijs dat Talk Talk één van de beste bands was van de jaren 80, die het experiment niet schuwde. Zij waren als muzikanten niet geïnteresseerd in het maken van een tweede Colour of Spring of Spirit of Eden, hoewel zij daar hun succes zeker mee hadden kunnen consolideren en continueren. Maar het had op artistiek gebied voor hen de doodsteek betekent wanneer zij waren gestopt met het verkennen en verleggen van hun muzikale grenzen. En dus was het appelleren aan datgene dat populair was, makkelijk in het gehoor lag (en dus goed verkocht) voor hen nooit een optie. Als nu ook mastodonten als U2 eindelijk eens evenveel zelfinzicht aan de dag zouden leggen...

De muziek van Talk Talk veranderde, de essentie ervan nooit: die blijft uitnodigen om innerlijke reizen te maken, onderwijl peinzend over de woorden en observaties van Mark Hollis, de frontman die als schrijver en/of dichter zeker niet zou hebben misstaan.

Uiteindelijk besefte Talk Talk zelf ook dat zij anno 1991 geen plaats meer hadden in de door commercie gedreven muziekindustrie, getuige hun (hoogstwaarschijnlijk ironisch bedoelde) albumtitel: Laughing Stock: risee, lachertje. Vandaar dat dit album de zwanenzang betekende van de band. Maar het probleem lag nooit bij hen: zij hadden talent en zeggingskracht te over. Het probleem lag bij de industrie die wantrouwig was (en is) tegenover bands die niet direct in een hokje te plaatsen zijn, en die muziek maken die je moet leren waarderen. In dat opzicht was Talk Talk haar tijd, helaas, te ver vooruit.

Ik kan nog steeds moeilijk beseffen dat Mark Hollis er niet meer is. Dat geldt evenzeer voor Bowie, Prince of Tom Petty. Deze wereld zou er wel bij varen als artiesten van dat kaliber er nog steeds deel van uit maakten. Goed, hun muziek doet dat ook nog steeds. Maar ergens is dat slechts een schrale troost.

avatar van Chameleon Day
5,0
Tsja, 't is dat we maar 5* kunnen uitdelen....Toen ik Spirit of Eden voor het eerst via de koptelefoon in de plaatselijke platenzaak beluisterde, lag ik bij de eerste klanken meteen op apegapen. Muziek van een totaal andere orde dan ik eerder gehoord had (al had het nummer 'Chameleon Day' op het voorgaande album me al voorbereid op wat ik die dag in die platenzaak hoorde). Het greep me meteen aan, was flabbergasted. Ook een rare gewaarwording. Ik daar in die platenzaak in een cocon van bevreemdende, serene en in wezen diep religieuze muziek, terwijl ik mijn blik had op alledaagse zaken die buiten te aanschouwen waren - winkelend publiek, patatje etend etc. De eerste tonen die ik een paar jaar later van Laughing Stock hoorde, waren uiteraard ook indrukwekkend, maar de impact was logischerwijs minder groot. Spirit heeft vanwege die 'knock-out by first listen' bij mij een streepje voor, maar beide platen zijn niets minder dan fenomenaal....evenals het album van Hollis. En na dat album kwam de stilte....resonerend van de verstilde klanken die Hollis ons schonk. RIP.

Sounds of Purpose
Mooi gezegd, Chameleon Day. En idd, het nummer Chameleon Day op CoS loopt al vooruit op de muzikale richting die Talk Talk op de volgende twee albums verder zal gaan verkennen.

Grappig ook (want herkenbaar) hoe je beschrijft dat je daar in zo'n platenzaak deelgenoot bent van zoiets onuitsprekelijk moois, terwijl buiten mensen gewoon verder gaan met hun dagelijkse dingetjes. Toen ik een twintiger was wilde ik ze het liefst de platenzaak in sleuren om te komen luisteren ("Hier, get a load of this, dan vergeet je die friet wel" )

En idd, SoE heeft ook bij mij, om dezelfde reden, ook dat streepje voor. Maar zowel die als Laughing Stock zijn beide subliem. En idd rakend aan een diepliggend verlangen naar spiritualiteit.

Weet nog steeds niet wat ik van Hollis' (zeer verstilde) soloalbum moet vinden. Zal 'm weer 'ns gaan beluisteren.

avatar van lowieke
Wow..... Prachtig, er gaat een wereld open...

Ik dacht altijd dat dit een ongelooflijk cheesy K band was. Gebaseerd op niets.. en nu na één luisterbeurt ben ik al weggeblazen

avatar van Poles Apart
5,0
lowieke schreef:
Ik dacht altijd dat dit een ongelooflijk cheesy K band was.

Ik dacht altijd dat Patricia Kaas behoorlijk cheesy was, ben ik ook op terug moeten komen.

"Laughing Stock"

lowieke: probeer ook de andere Talk Talk albums eens, net als het enige solo album van Mark Hollis - maar neem er de tijd voor.

avatar van Poles Apart
5,0
Watch two new clips from Talk Talk documentary ‘In A Silent Way’.

Met dank aan ene Miles D.

30 years after the release of Talk Talk’s fourth album Spirit of Eden, superfan of the 1980s British art-rock band - Belgian director Gwenaël Breës - found himself crisscrossing the country in an attempt to unravel the mystery surrounding the record. The problem? Up to his death in 2019 lead singer Mark Hollis notoriously declined all interview requests and the rest of the band has followed suit, refusing to allow their music to be used on film. Armed with a boom mic, Breës must attempt the impossible - to make a film about a band that does not want to be filmed, and tell the story of the ultimate art rock album without playing the record. His journey becomes an organic quest with silence as a horizon line and punk as a philosophy, as he contends, despite all obstacles, that music is accessible to all and the human spirit is above technique.


avatar van Reijersen
N.a.v. dit topic beluisterde ik dit album.

De cover herkende ik meteen ergens van. Maar verder ken ik de muziek van Talk Talk niet echt. Ik moet zeggen dat ik de opener Myrrhman een erg mooi nummer vind. Ook Taphead bevalt me goed. Evenals Runeii. De rest vind ik best prima, zonder echte wauw tijdens het beluisteren. Stem is ook even wennen, verder wel een goede volle sound.

avatar van Kronos
4,5
reptile71 schreef:
...heb nu de 2016 reissue (Polydor / Back To Black) en die is prima. Het valt niet mee om vinyl stil te krijgen en zeker bij deze muziek is dat best belangrijk. Maar mijn ervaring is dus dat de huidige laatste persing gewoon goed is en die heeft een normale prijs.

Vandaag ook gekocht. Ik las op Discogs dat dit een goede persing is. Dat ik het hier bevestigt zie stelt me helemaal gerust. Straks eens beluisteren.

Alleen het debuut heb ik nu nog niet op lp, maar dat is niet echt een gemis.

avatar van Kronos
4,5
Het was blijkbaar nog niemand opgevallen maar de hoesafbeelding die hier staat is niet de juiste. De albumtitel zou net zo breed moeten zijn als de afbeelding. Discogs

avatar van Chameleon Day
5,0
Kronos schreef:
Het was blijkbaar nog niemand opgevallen maar de hoesafbeelding die hier staat is niet de juiste. De albumtitel zou net zo breed moeten zijn als de afbeelding. Discogs


En de afbeelding op cd is ook anders; groter. Zie: discogs. Zou hier op MM beter tot zijn recht komen. De details van de boom met vogels zijn beter te zien. Wat is eigenlijk de regel voor plaatsing: LP of CD artwork?

avatar van Kronos
4,5
Chameleon Day schreef:
Wat is eigenlijk de regel voor plaatsing: LP of CD artwork?

Normaal hetgene wat eerst verschenen is. In dit geval de lp. En naar mijn smaak mooier dan de cd versie.

Edit: correctie ingestuurd.

avatar van reptile71
Kronos schreef:
(quote)

Vandaag ook gekocht. Ik las op Discogs dat dit een goede persing is. Dat ik het hier bevestigt zie stelt me helemaal gerust. Straks eens beluisteren.

Alleen het debuut heb ik nu nog niet op lp, maar dat is niet echt een gemis.

Op discogs had ik het ook al gezegd.

avatar van Koen St
4,5
Goed album maar pakt me wat minder dan Spirit Of Eden en vind het daarom ook minder goed, maar alsnog erg goed

Gast
geplaatst: vandaag om 06:14 uur

geplaatst: vandaag om 06:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.