menu

Michael Brecker - Time Is of the Essence (1999)

mijn stem
3,57 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Verve

  1. Arc of the Pendulum (8:59)
  2. Sound Off (6:04)
  3. Half Past Late (7:54)
  4. Timeline (6:05)
  5. Morning of This Night (7:42)
  6. Renaissance Man (For Eddie Harris) (8:36)
  7. Dr. Slate (7:40)
  8. As I Am (6:49)
  9. Outrance (10:08)
totale tijdsduur: 1:09:57
zoeken in:
Nicci
Sterke plaat van Michael Brecker. Sterke bezetting ook deze CD(o.a. Pat Metheny op gitaar). Ik merk dat een aantal mensen op dit forum geinteresseerd is in Jazz en vaak blijven steken bij de grote meesters uit vroeger tijden (niets mis mee). Deze CD past dan prima op je 'te luisteren lijst'.

Nicci
Lees ik vanochtend dat Mijnheer Brecker is overleden! We zullen het zonder zijn geluid moeten stellen.

Ik zie ineens dat ik vergeten ben te vermelden dat er geen bassist meespeelt op deze plaat. dat is op zich wel bijzonder als het om een Jazz-plaat gaat . . .

EVANSHEWSON
Nicci schreef:
Sterke plaat van Michael Brecker. Sterke bezetting ook deze CD(o.a. Pat Metheny op gitaar). Ik merk dat een aantal mensen op dit forum geinteresseerd is in Jazz en vaak blijven steken bij de grote meesters uit vroeger tijden (niets mis mee). Deze CD past dan prima op je 'te luisteren lijst'.


Bedankt voor de tip, Nicci.
We zullen hem trachten te vinden, deze van Michael Brecker.

Ook leuk is Marcus Miller. ken je die ?

Nicci
In combinatie met Davis wel. Solo heb ik niets van Miller.
Ben benieuwd wat je van deze vind als je hem te pakken hebt. De betere CD-zaak zal hem wel hebben.

avatar van unaej
3,5
Na de vorige verchijning van Michael Brecker in ons geliefde topic vreesde ik een beetje voor een soortgelijk zeemzoeterige jazz. Doorheen de behoorlijk explosieve opener 'Arc of the Pendulum', waarin meteen alle registers worden opengetrokken, wordt echter duidelijk dat 'Time is of the Essence' geen verzameling ballads is. In plaats van sentiment laten Brecker, Metheny, Goldings en de drie verschillende drummers (waaronder niemand minder dan Elvin Jones!) vooral heel krachtige nummers horen, waarin de musici elkaar moeiteloos naar een hoger platform tillen.

Moge Nicci geloofd zijn! Na de nogal intellectuele bijdrages van de laatste weken komen we met 'Time is of the Essence' terug met beide voeten op de grond. Het is een plaat die illustreert dat een conventionele visie op jazz nog altijd interessant genoeg is om heerlijke muziek mee te maken. Geen vooruitstrevend werk, maar wel een album dat je doet draaien, keren en dansen op je stoel.

avatar van frankmulder
3,0
Vermoedelijk is unaej niet de enige bij wie het vorige Brecker-album nog vers in het geheugen stond; maar de opmerking van Nicci dat dit (wel) een sterke plaat is, boezemde me vertrouwen in.

Nou ben ik over deze plaat ook niet gelijk wild enthousiast, maar er zit wel wat meer uitdaging in. Ik heb alleen nog steeds een grondige hekel aan dat orgelgeluid, dus voorlopig wordt het nog geen topplaat voor mij. Ik maak er een 3* van.

Nicci
Dat orgel vind ik juist een heerlijk ingrediënt van dit album. Vooral als je bedenkt dat hij met z'n voeten alle baspartijen voor z'n rekening neemt.

avatar van blabla
Ik kom er niet doorheen door dat orgel.
Brecker, Metheny en al de goede drummers kunnen deze plaat niet verheffen tot iets waar ik lekker naar kan luisteren.
Ik houd absoluut niet van een Hammond orgel, zeker niet zoals deze hier wordt bespeeld.

avatar van blabla
Nicci schreef:
Dat orgel vind ik juist een heerlijk ingrediënt van dit album. Vooral als je bedenkt dat hij met z'n voeten alle baspartijen voor z'n rekening neemt.

Voor het "basvoeten" werk zou je eens John Abercrombie / Dan Wall / Adam Nussbaum moeten checken, Wall doet het veel virtuozer, speelt echt als een bassist, dit is tevens een van de weinige bands met een Hammond die ik te pruimen vind.

Nicci
Ik zal eens kijken of daar aan kan komen.

avatar van sq
sq
Prima plaat toch wel en dat vond ik niet meteen. Eigenlijk hoor je oppervlakkig niets speciaals; het hele album kent weinig amplitude en nergens extreme solo´s. De sound is zelfs wat ouderwetsig met dat orgel erin. Maar intussen wordt er wel gedegen en tegelijk soepel gespeeld. Veel nummer kennen een lekkere swing en die wordt ook gedragen door alle instrumenten. Alleen bij Renaissance Man (associeert met de classic ´Fever´) en bij het slotnummer (met drumsolo) gebeurt er wat meer. Maar dat zijn toch niet de beste stukken wat mij betreft.
Brecker is niet vernieuwend of zelfs maar opvallend, maar toch staat hier wel een goed stuk muziek. Niet iets om niet te missen, maar gewoon wel lekker.

avatar van korenbloem
3,0
Deze plaat heeft zeker leuke stukjes en het orgel erger ik mij eigenlijk ook niet zo aan. Er waren zeker momenten dat ik dacht dit is niet slecht. Alleen klinkt het over de gehele linie niet heel erg overstijgend. Het deint een beetje doelloos voort. Verder klinkt het allemaal net iets te bekend. Dit komt omdat het erg leunt op het jaren 60 jazz van o.a. Coltrane en daarbij durven ze niet echt een statement te maken en klinkt allemaal wat 'sbsvriendelijk'. De sterke kanten zijn de 'solo' stukken van Metheny. Overige muzikanten weten in de gehele lijn weinig echt iets interessants mee te brengen Het is allemaal een wat mager 6je werk.

2.5/3*

Gast
geplaatst: vandaag om 08:23 uur

geplaatst: vandaag om 08:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.