menu

Roy Haynes Quartet - Out of the Afternoon (1962)

mijn stem
4,00 (13)
13 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Impulse!

  1. Moonray (6:41)
  2. Fly Me to the Moon (In Other Words) (6:40)
  3. Raoul (6:01)
  4. Snap Crackle (4:11)
  5. If I Should Lose You (5:49)
  6. Long Wharf (4:42)
  7. Some Other Spring (3:29)
totale tijdsduur: 37:33
zoeken in:
avatar van Dielie
alleen al voor 'Fly Me To The Moon' een 4,5

pretfrit
...en voor de liefhebber/kenner, Henry Grimes op bass. Na meegespeelt te hebben op dit vrij confentionele jazzalbum begon hij zijn free-jazz carriere bij o.a Cecil Taylor en Albert Ayler.

Out Of The Afternoon is niet bepaald wereldschokkend. Het is een charmant album met hier en daar een dwars geluid (Kirk en Haynes) en een "fris" spelende Flanagan en Grimes (met strijkstok) in dienst van het collectief

Vreemde hoesfoto...

avatar van Sandokan-veld
4,5
Met: Roy Haynes (drums); Rashaan Roland Kirk (div. blaasinstrumenten); Tommy Flanagan (piano); Henry Grimes (bas)

Deze wordt hier en daar genoemd als jazzklassieker, maar krijgt op deze site weinig liefde (al kan het voor jazzplaten een stuk slechter dan 7 stemmen en twee reacties).
Ex-mume'er pretfrit noemt het hierboven 'niet bepaald wereldschokkend'. Die term heb ik vast ook weleens gebruikt, maar soms heb ik de indruk dat er jazzluisteraars zijn die een subjectieve ervaring van 'originaliteit' zien als de maatstaf van alles. Het risico ontstaat zo dat kant noch wal rakende piep-kraak-tuut-muziek de hemel in wordt geprezen, en schouders worden opgehaald bij uitstekende platen van topmuzikanten.

Ter zake: dit vind ik wel typisch zo'n plaat die tekort zou worden gedaan als er alleen op wordt gewezen dat het niet de meest experimentele plaat is uit de jazzgeschiedenis. Dit is - op zijn minst - ook zeker niet het zoveelste hardbopplaatje, het spel is urgent en spannend en de ideeën fris. Met vier standards en drie eigen composities van Haynes zit er een mooie balans in tussen traditie en vooruitstrevendheid.

Wat de plaat voor mij echt bovengemiddeld maakt, is de combinatie van muzikanten. De kwartetopstelling laat veel ruimte open voor de verschillende instrumentale stemmen, en zorgt voor een duidelijk contrast. Ik ben geen groot kenner of liefhebber van deze vier muzikanten afzonderlijk, maar de kwieke, dynamische stijl van Haynes, met de excentrieke gekkigheid van Kirk, het krachtige, wat loggere basspel van Grimes en de melodieuze blues van Flanagan vullen elkaar aan en versterken elkaar als de ingrediënten van een goede pasta. Fris maar simpel: betrekkelijk korte nummers, geen egotripperij of nutteloos gepiel, gewoon een geïnspireerde pot jazz zoals ik het graag hoor.

Soledad
Kom jongens dan gaan we het bos in en nemen we de meest knullige foto's om als hoes te gebruiken. Tommy probeer jij zo ongemakkelijk mogelijk te kijken alsjeblieft? Oh en Roy het is wel komisch als jij één bekken meeneemt.

Pff jongens jongens toch wat zijn er toch een ontzettend mooie maar ook ontzettend stomme hoesfoto's te vinden. Wel een lekker plaatje zoals Sander hier terecht opmerkt. Het is voor mij Flanagan die er het meest uitspringt. Komt in februari uit in de Acoustic Sounds Series....

avatar van Tony
4,5
En Roland Kirk niet te vergeten, die ze met blindenstok en 4 toeters aan de hand mee het bos in hebben gesleurd. Als ik deze gasten in real live tegen was gekomen in het diepe bos, was ik heel hard weggerend denk ik. Acoustic Sounds is een serieuze optie voor deze!

Alles waar Roland Kirk aan meedoet lijkt voor me te werken tegenwoordig, dus ja, deze ook. Heerlijk album met naast een dominante en soms heen en weer vliegende Kirk, excellent drumwerk van de bandleider. Uiterst fijnzinnig samenspel van de 4 heren, die de jazz standards op alles behalve traditionele wijze ten gehore brengen. Typerend is het herkenbare begin van Fly Me To The Moon, dat Kirk met zijn waanzinnige spel even vakkundig om zeep helpt. I'm Lovin It.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik snap het commentaar op deze hoes niet. Ik vind hem heerlijk. Echt een kalme en fijne hoes ook om naar te kijken. Vier sympathieke kerels in een mooie omgeving. Als ik deze mannen was tegengekomen, was ik zeker niet weggerend, maar had ik ze op zijn minst begroet en wellicht wat mee gejamd.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:39 uur

geplaatst: vandaag om 08:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.