Dit moet een érg fijn optreden geweest zijn om bij te zijn,
Eric Dolphy en Brooker Little waren gewoon erg goede blazers, al houden ze het naar mijn mening op deze plaat tot het vermakelijkheidsniveau hoor je wel dat ze bijzonder begaafd waren, weeral een paar solo’s waar ik me toch af vraag welke soort mouwen ze hadden om die eruit te schudden
(al komt mooie muziek als dit uit het hart en niet uit de mouwen maar enfin, jullie weten wat ik bedoel). 2 erg fijne composities waar ze dus schitterend op soloëren begeleid door een fijne piano op de achtergrond, een simpele Quintet maar wát een sfeervolle en vooral leuke muziek voor tijdens de avond. Aggression is een sterker en wat levendiger nummer, Like Someone In Love is dan weer wat rustiger en stiller (zoals de titels zouden doen vermoeden), allebei erg goed voorgebracht en ik weet eigenlijk niet welke van de 2 nummers ik beter vind, wel zit het naar mijn mening niet zo op en top in elkaar zoals dat voor de andere users hier het geval is: 3 erg hoge stemmen van Jazzfans beloven natuurlijk als je hier aan wil beginnen (die 0,5* is hier natuurlijk niet op zijn plaats) maar voor mij werd het niet zo’n topper, ik vind het album vooral gewoon goed en eigenlijk voor een Live-album vooral standaard, ruim 40 min. van leuk spel en het is bijzonder leuk om Dolphy eens Live te horen als je fan bent en hier kleurt hij goed buiten de lijntjes (zoals ik hem ken op Out To Lunch) met een paar lange en fraaie solo’s maar toch heb ik ergens het gevoel dat hier wat meer in zat, nogmaals is Jesse erg bedankt voor het aanraden en het geven van dit album, iets waar ik gauw aan zal denken als ik wat Live-jazz nodig zal hebben,
3,5*.