Stijn_Slayer
Typisch verschijnsel. Zo omstreeks 1976 hadden de countryrockers er genoeg van en wilden ze ook wel eens wat verdienen, hetgeen resulteerde in toegankelijker poppy materiaal met een meer gepolijste productie (verdomde Eagles..).
Hillman is genoeg professional om een aardig album af te leveren, maar de avontuurlijkheid is achterwege gebleven. Met 'Falling Again' gaat hij net even te dicht bij Stephen Stills' 'Change Partners' zitten, en de Manassas fan weet natuurlijk waar 'Witching Hour' vandaan komt. Vreemd dat Stephen Stills dit nummer destijds zelf niet voor een soloalbum heeft gebruikt. Hoe dan ook, deze haalt het niet bij de versie van Manassas.
Aardig album, en niet zo erg als bijv. Legend van Poco, maar the times they were a-changin'. Chris Hillman is op z'n best als hij zich alléén met country en roots bezighoudt.