Was het bij Seven weer eens zoeken naar een evenwichtig album, na het prachtige Cantamos, bij dit Head over Heels lijken ze weer de juiste richting op te gaan. Opener Keep on Tryin' is m.i. de mooiste bijdrage die Timothy B. Schmit tot dan aan Poco heeft bijgedragen. Flyin' Solo en I'll be back again zijn de andere van zijn hand, waarvan Flyin' Solo prachtige vocalen kent. Eigenlijk geld dat voor heel dit album, de samenzang is loepzuiver en een sterke troef voor dit album en Poco in het algemeen. Daarnaast levert Rusty Young voor het eerst een flinke bijdrage aan deze plaat en geeft meer nog dan Schmitt en Cotton kleur aan dit Head over Heels, m.n in het mooie Us, waar voor het eerst hij de lead zingt. Zijn veelzijdigheid; Pedal steel gitaar, dobro, banjo, mandolin, electrisch en akoestisch gitaar geven zijn bijdrages net dat beetje extra. Daarnaast beschikt Poco ook nog over een stabiele factor in Paul Cotton die het allemaal met zijn goed in het gehoor liggende country-rock aaneen reigt. De cover van Dallas van Donald Fagen en Walter Becker kan ik niet terug vinden op de reguliere albums van Steely Dan, wellicht hebben zij dat nummer dan geleased. Al bij al heeft deze bezetting -voor mij- tot op heden nog het mooiste muziek opgeleverd.