Geschifte EP van Behold... The Arctopus. Deze New Yorkers geven aan het metalgenre een hele nieuwe draai. Geen grunts, screams of wat weet ik nog allemaal, maar enkel puur muziek. Instrumentale metal dus, en eerlijk gezegd ken ik niet zoveel groepen met wie ik dit kan vergelijken (misschien Orthrelm, maar dit is pakken interessanter en toegankelijker). Zowat alle belangrijke invloeden van de hedendaagse metal zijn in dit 17 minuten durend meesterwerk terug te vinden: Meshuggah, Mastodon, The Dillinger Escape Plan, etc. etc. Maar ook drumwerk à la Led Zeppelin, drones à la Sunn O))), noise à la Wolf Eyes, gitaarspel à la Mike Oldfield en de hele progressieve garde van de jaren 70 zijn hier in terug te vinden. Bovendien is dit technisch zowat perfect. Als beginnende muzikant hiernaar luisteren, is wel enorm slecht voor je moraal. Te verkrijgen in een prachtige wit-met-blauwe vinylversie voor een schappelijk prijsje op de website van de band. Zeer zwaar aan te raden kost, zowel voor de rock- als metalliefhebbers. Behold... The Arctopus slaagt er immers in het diepe gat dat tussen beide genres ligt te overbruggen. 4,5* en de enige reden dat dat er geen 5 zijn, is omwille van de korte tijdsduur. Gaat dat luisteren!!