Na wat losse nummers gehoord te hebben van het ambitieuze project met de verschillende Yearbooks, heb ik nu dan ook een regulier album gehoord van Sleeping at Last. En ik ben zeer onder de indruk van dit album. Elk nummer is prachtig opgebouwd, de stem klinkt geweldig fragiel en emotioneel. Persoonlijk denk ik dat een veel groter publiek deze muziek zal kunnen waarderen. Het enige nadeel is dat het album op een gegeven moment iets te lang doorgaat. Er is niet altijd sprake van een optimale spanningsboog. Mijn favorieten zijn Tension & Thrill, Careful Hands en Needle & Thread. En slechte nummers zijn er eigenlijk niet, alleen het gebrek aan variatie breekt soms op.