Voor lange tijd was Mandala mijn favoriete Kitaro-album, totdat Cirque Ingenieux voor het eerst de CD-speler inging. En een geweldige muzikale wereld ging voor mij open, één waarvan ik niet zo snel had verwacht dat Kitaro die nog zou scheppen, na het ijzersterke Mandala.
Maar niets is minder waar, dit album is subliem en bevat werkelijk alles wat een oerdegelijk Kitaro-album moet bevatten.
Werkelijk prachtige nummers voorzien van weelderige klanktapijten (Sarah's World en Solar System Trapeze), lieflijke melodieën (Winter Waltz), maar ook wat excentrieke, wat meer typische nummers waarin Kitaro zelfs redelijk origineel uit de hoek komt (Costume Shop en Wall of Masks).
Tevens bevat dit album de meest donkere en dreigende muziek die Kitaro ooit gemaakt heeft (Underworld en Strength).
Vooral de tweede helft van dit album, waarop het allemaal behoorlijk donker wordt, is werkelijk ultragoed.
Maar gelukkig schijnt er aan het eind licht na de duisternis, en eindigt Kitaro op verbluffende wijze met The Bottom of the Sky en Double Lira/Finale.
Cirque Ingenieux is Kitaro's muzikale interpretatie zoals hij door middel van een indrukwekkende dans-en theatershow naar voren werd gebracht, eigenlijk zoals Cirque du Soleil dat ook doet. Een dans-show met muziek waarin eigenlijk ook een soort verhaal wordt verteld. Dát is Cirque Ingenieux en eigenlijk is dit dan ook de soundtrack van deze dans-show.
Tevens is dit een meesterwerk en als ik 'm meer dan 5 punten kon geven, was dat zeker gebeurd. Helaas kan ik niet hoger geven dan een 5, dus bij deze....