Werkelijk fantastische muziek staat op deze Collezione van Paolo Conte. Hij en zijn uitstekende muzikanten leiden je door klanken- en kleurpaletten die je letterlijk voor je ziet als ernaar luistert. Italiaanse kleuren en klanken, die op de hoes zijn een mooi voorbeeld. Waarom klanken? De poëzie die Conte gebruikt, is meestal beeldend. De muziek is een mengsel van stijlen van Italiaanse pop en jazz, een prachtige combinatie. De stem van Conte is prachtig en veel nummers zijn buitengewoon prettig. Ze komen van 7 verschillende albums die hij voor 1988 uitbracht. Hoogtepunten zijn Aguaplano, Max, Sparring Partner, Come-Di & Gli Impermeabili. Maar dan doe ik de rest onrecht aan.
Ik had het genoegen toen ik in een half jaar in Italië woonde, om Conte in 1991 daar te zien optreden. Van dat optreden herinner ik mij dat de Italianen ook weg waren van Un Gelato Al Limone, een prachtnummer, wat helaas hier niet op staat. Het concert was werkelijk fantastisch, de zaal bleef maar klappen, ook toen het zaallicht al aan was. Bij de derde toegift kwam dan toch nog Max.