Wat
Brecht zegt hierboven klopt waarschijnlijk.
Als liefhebber van al het electronische geëxperimenteer van jaren '70 en '80 ook bij Gina uitgekomen. En kort gezegd: dit album is right up my alley. Naast de twee hits (NO GDM en Nice Mover) valt er nog genoeg te ontdekken op dit, goed geproduceerde, album.
Eigenlijk is het derde nummer al meteen van hetzelfde niveau als de eerdergenoemde hitjes. Casablanca kent een lager tempo, maar blijft wel verrassen met enkele tempo-wisselingen en tweede stemmen.
Be A Boy is een hi-energy-nummer met cosmische soundbites all around. Daarnaast triggert de tekst toch op een manier mijn interesse, net als bij Exhibitionism. Ook hier weer genoeg te ontdekken.
De afsluitende twee nummers zijn de echt-experimentele, overigens goed te pruimen, nummers.
Welkome ontdekking!