menu

Queen - Queen II (1974)

mijn stem
3,95 (706)
706 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. Procession (1:12)
  2. Father to Son (6:14)
  3. White Queen (As It Began) (4:34)
  4. Some Day One Day (4:23)
  5. The Loser in the End (4:02)
  6. Ogre Battle (4:10)
  7. Fairy Feller's Master-Stroke (2:40)
  8. Nevermore (1:15)
  9. The March of the Black Queen (6:33)
  10. Funny How Love Is (2:50)
  11. Seven Seas of Rhye (2:50)
  12. See What a Fool I've Been * (4:38)
  13. Ogre Battle [1991 Bonus Remix] * (3:30)
  14. Seven Seas of Rhye [1991 Bonus Remix] * (6:35)
  15. See What a Fool I've Been [BBC Session July 1973, Remix 2011] * (4:22)
  16. White Queen (As It Began) [Live at Hammersmith Odeon, December 1975] * (5:32)
  17. Seven Seas of Rhye [Instrumental Mix] * (3:09)
  18. Nevermore [BBC Session, April 1974] * (1:27)
  19. See What a Fool I've Been [B-Side Version February 1974] * (4:31)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 40:43 (1:14:27)
zoeken in:
avatar van Mssr Renard
5,0
Neal Peart schreef:
Je mist er nog eentje....Queen I


Queen heeft toch niet dezelfde manier van sequencing als Queen II en Sheer Heart Attack?

Queen (het album) is meer een verzameling songs. Natuurlijk, na tientallen jaren gewend te zijn aan de volgorde van de nummers, is het moeilijk om de nummers los van elkaar te horen. Maar geen enkele song loopt in over in een ander.

Daarbij is Queen (het album) niet zo heel coherent, omdat het The Night Comes Down sowieso van een andere opnamesessie komt. Nee, Queen (het album) klinkt helemaal niet zo coherent en compleet als de vier albums die zouden volgen. Ik ben benieuwd waarom jij vindt dat de eerste plaat past in mijn verhaal.

5,0
@Mssr Renard, ik denk dat ik je aanvankelijk enigszins verkeerd heb begrepen. Over één ding zijn we het eens, dat na A day at the Races, de vlam er echt uit was.

avatar van Roxy6
4,0
Dit is ook altijd een van mijn favoriete Queen albums geweest. Nevermore en The MArch of the Black Queen heb ik destijds echt grijsgedraaid.

avatar van Mssr Renard
5,0
Neal Peart schreef:
@Mssr Renard, ik denk dat ik je aanvankelijk enigszins verkeerd heb begrepen. Over één ding zijn we het eens, dat na A day at the Races, de vlam er echt uit was.


Dat heb ik nooit gezegd, en zal ik ook nooit zeggen.
Ik denk dat je me nog steeds verkeerd begrijpt. Ik had het hier over het samenvloeiien van songs. Het totaalplaatje van een album, zoals dat bij veel bands zo het geval was in de jaren zeventig.

Als je het echt wilt weten: Queen heeft wat mij betreft nog nooit een slechte plaat of single uitgebracht. Het vuur zit wat mij betreft in elke plaat.

5,0
Oh....nou dan verschillen we van mening. Op een gegeven moment was Queen voor mij niet meer dan commerciële bullshit. Ik zag op een gegeven totaal niet die Queen waar ik gek van was. Zeg maar de eerste 5 albums, maar j adat is dan mijn mening.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik weet intussen wel wat je mening is. En dat is ook allemaal prima.

Ik denk ook niet dat ik je zo gek zal krijgen om eens goed te zitten voor platen ná 1976. En dat is ook prima.

Dan hebben we het bij Queen II gewoon over Queen II, en dan verschillen we (waarschijnlijk) niet van mening. Al ben ik wel gek op de song 'Loser in the End', en daar sta ik nogal alleen in.

avatar van Queenfan
Nee hoor ik ook.
Roger gaf toch wel altijd een ander tintje in zijn werk.

avatar van Mssr Renard
5,0
Queenfan schreef:
Nee hoor ik ook.
Roger gaf toch wel altijd een ander tintje in zijn werk.


Ik zie dat je niet stemt op platen. Heeft dan een bijzondere reden (een beetje oftopic), om het ontopic te houden, hoeveel zou je voor deze plaat geven?

Dat drumintro van Loser in the End vind ik overigens echt fantastisch.

avatar van Queenfan
Ik vind punten geven voor een plaat niet zo belangrijk.
Deze plaat zou de volle punten voir mij krijgen
Evenals drowse en im in love with mij car in de live uitvoering
Geweldige nummers van roget in the 70s

avatar van ABDrums
4,5
De afgelopen jaren betrap ik mezelf erop dat wanneer de Top 2000 net is afgelopen, ik de periode erna terugval op wat ik voor het gemak maar 'klassieke artiesten' noem. Zo heb ik me vandaag en gister op Leonard Cohen, Peter Gabriel, Dire Straits en nu dus Queen gestort. Een revisie van dit album bleek hoognodig, omdat ik bij het zien van de tracklist me slechts een wazig beeld kon vormen van hoe dit album ook alweer klonk.

Tot mijn verbazing hoor ik hier ontzettend veel prog-invloeden in terug. Veel meer dan dat ik me in ieder geval kan herinneren van de vorige luisterbeurten. Als progliefhebber doet dat me natuurlijk ontzettend veel deugd. In dit kader valt me de door Freddie gecomponeerde 'black side' van Queen II het meeste op. Met name het drieluik Ogre Song - The Fairy Feller's Master-Stroke - Nevermore is een lust voor mijn progrock-minnende oren.

Sowieso geniet ik enorm van de veelzijdige bombatische elementen die alle songs op dit album kleuren. Ik snap nu waarom men bij een band als Muse altijd het commentaar levert dat Queen een grote inspiratie is geweest. De overeenkomsten en parallellen tussen beiden zijn me nu vele malen duidelijk geworden. Ik kan me echter ook goed voorstellen waarom juist die bombastische elementen voor sommige luisteraars een enorm struikelblok kunnen vormen. Ook ik kan er niet altijd naar luisteren, aangezien je daar uiteraard voor in de stemming moet zijn. Maar ze komen nu toch wel ontzettend lekker binnen hier, zeker in combinatie met een wat progressiever en harder geluid dat de band op latere albums meer los zou gaan laten. Over dat laatste ben ik overigens zeker niet rauwig; ik vind het getuigen van een enorme durf en creativiteit om elk album weer een nieuwe weg te bewandelen die afwijkt van een reeds eerder verkend territorium. Er zijn maar weinig bands die in hun hele muzikale carrière altijd interessant zijn gebleven op zowel kwalitatief als creatief gebied. Queen is er zeker één van in mijn optiek.

In de discussies die hier de afgelopen jaren over dit album zijn gevoerd, stuitte ik op de term 'sequencing'. Queen II is inderdaad één van de weinige albums waarbij de afzonderlijke songs elkaar op een dusdanige manier weten te complementeren en versterken, dat het bijzonder lastig is om ze als losstaand te beluisteren en beschrijven. Dat geldt uiteraard nog sterker voor het tweede deel van de plaat, omdat de nummers daar dienen als losse componenten van een grotere suite. De luisterervaring van dit album wordt zowel veel beter als leuker door de volgorde van de nummers enerzijds en dus die briljante manier waarop de nummers zich onderling tot elkaar verhouden anderzijds.

Queen II is een heftige luisterervaring. Op zowel muzikaal als emotioneel vlak vliegt het alle kanten op. Kwalitatief zit het echter immer snor op dit album, hetgeen des te knapper is gezien de diffusiteit aan emoties waar beroep op wordt gedaan en de verscheidenheid aan muzikale trucjes die wordt toegepast. Een album dat veel beter, leuker en intenser is dan ik mij eigenlijk dacht te herinneren. Daarom gooi ik er een halfje bij op en kijk ik ernaar uit om ook de rest van het oeuvre van Queen weer eens van een dergelijke revisie te voorzien!

avatar van vielip
3,5
Ik heb 'm laatst ook weer eens gedraaid. En wederom kan ik (veel) meer uit de voeten met kant b (black side) dan kant a (white side). De eerste plaat kant is me wat te gezapig. De nummers op zich zijn prima maar het is me teveel van hetzelfde qua stijl en feel.

avatar van aERodynamIC
4,0
Vandaag precies 50 jaar oud. Heerlijke gelegenheid om het weer hard te draaien!

avatar van Mssr Renard
5,0
aERodynamIC schreef:
Vandaag precies 50 jaar oud. Heerlijke gelegenheid om het weer hard te draaien!


Van mij mag het zelfs elke dag. Om dat nu slechts eens in de vijftig jaar te doen?

avatar van Roxy6
4,0
Vooral The March of the Black Queen is en blijft super....

Gast
geplaatst: vandaag om 09:57 uur

geplaatst: vandaag om 09:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.