Toen me opviel dat ik alweer twee nieuwe cd's van Otep aan me voorbij had laten gaan wist ik dat het tijd was om dit meesterlijk debuut nog eens op te leggen. Het viel me op hoe krachtig hun muziek 9 jaar later nog steeds klinkt. Ze zijn met de jaren nu toch wel al wat van sound veranderd, maar dat kan ik hen niet kwalijk nemen. In hun genre was het in die periode duidelijk dat ze moesten zwemmen of verdrinken. Achteraf gezien is het gemakkelijk om te stellen dat ze beter bij hun eerste sound waren gebleven, dus dat doen we dus uit beleefdheid niet. Al is het maar omdat hun nieuwe sound nu ook niet onuitstaanbaar is. Maar ach. Mij maakt het niet uit, het maakt deze plaat (samen met hun even meesterlijke EP) alleen nog maar extra tof
Gauw Atavist en Smash the Control Machine binnekort toch eens gaan beluisteren , ook al lijken het weer net iets meer omstreden albums