menu

Marvin Gaye - Here, My Dear (1978)

mijn stem
4,01 (218)
218 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: Motown

  1. Here, My Dear (2:50)
  2. I Met a Little Girl (5:03)
  3. When Did You Stop Loving Me, When Did I Stop Loving You (6:17)
  4. Anger (4:04)
  5. Is That Enough (7:48)
  6. Everybody Needs Love (5:49)
  7. Time to Get It Together (3:55)
  8. Sparrow (6:13)
  9. Anna's Song (5:56)
  10. When Did You Stop Loving Me, When Did I Stop Loving You [Instrumental] (6:04)
  11. A Funky Space Reincarnation (8:19)
  12. You Can Leave, But It's Going to Cost You (5:33)
  13. Falling in Love Again (4:39)
  14. When Did You Stop Loving Me, When Did I Stop Loving You [Reprise] (0:46)
  15. Ain't It Funny (How Things Turn Around) [Alternate Mix] * (4:04)
  16. Here, My Dear [Alternate Mix] * (2:50)
  17. I Met a Little Girl [Alternate Version] * (5:04)
  18. When Did You Stop Loving Me, When Did I Stop Loving You [Alternate Version] * (6:57)
  19. Anger [Alternate Extended Mix] * (5:53)
  20. Is That Enough? [Instrumental - Alternate Version] * (4:06)
  21. Everybody Needs Love [Alternate Version] * (6:09)
  22. Time to Get It Together [Alternate Extended Mix] * (6:20)
  23. Sparrow [Alternate Version] * (6:08)
  24. Anna's Song [Instrumental - Alternate Version] * (1:53)
  25. A Funky Space Reincarnation [Alternate Extended Mix] * (9:10)
  26. You Can Leave, but It's Going to Cost You [Alternate Extended Mix] * (6:43)
  27. Falling in Love Again [Alternate Version] * (6:26)
  28. A Funky Space Reincarnation [Instrumental] * (8:19)
toon 14 bonustracks
totale tijdsduur: 1:13:16 (2:33:18)
zoeken in:
avatar van brandos
5,0
Kos zegt:
ik vind hem juist nogal suf beginnen en daarna pas lekker worden
Ik vind "A Funky Space Reincarnation" (kant 4) een iets minder nummer in een verder vrijwel constant ijzingwekkend hoge spanningsboog. Dit nummer en "Falling in Love Again" moesten een logisch slotstuk vormen in dit meeslepende concept: Artiest krijgt de tegenslag van zijn leven te verwerken, maakt dit tot basismateriaal voor zijn grootste werk ooit en pakt zoetjesaan de draad weer op. Dat laatste is extra schrijnend. Nog geen 6 jaar later was Marvin Gaye niet meer, als vermoedelijk onhandelbare en paranoide verslaafde vermoord door zijn vader -dominee nog wel. De ongecompliceerde comfi-soul van 'Midnight lady' was slechts een intermezzo in de bijzonder tragische levensloop van 1 van de grootste artiesten aller tijden. En dit blijft zijn meesterstuk; een tikkeltje indringender nog dan zijn "What's going on". Heeft Gaye wel genoeg krediet gekregen voor zijn geweldige teksten? Zo persoonlijk (zo weinig als hij zichzelf spaart) en zo filosofisch soms. Wat een kunstenaar, voorbeeld en inspiratiebron, nog steeds...

avatar van brandos
5,0
De ongecompliceerde comfi-soul van 'Midnight lady'
Ik bedoelde natuurlijk 'Midnight love'

VanDeGriend schreef:
Net weer eens full blow op de koptelefoon (een dure) voorbij laten komen. Tot tranen geroerd !.

Picture this.

Marvin die door zijn aanstaande ex, die ook nog eens de zus is van zijn platenbaas, buiten wordt getrapt maar wel even geacht wordt een godsvermogen af te staan. Hetgeen ie niet heeft.

Om zijn ex af te betalen bedenkt die dame dat de royalty’s van zijn volgende plaat maar naar haar moeten. Die plaat moet dan ook uitgebracht worden door haar broer. Hoeveel redenen moet je hebben om een stapel b-kantjes uit te brengen ?

Niets van dat alles. Marvin gooit alles wat hij heeft aan talent, en dat is goddamn niet gering, in dit project. De hele scheiding wordt op plaat geflikkerd omlijst door de meest funkende melodieën ever gemaakt. Zijn ex in een jammer daglicht stellend, zijn voorheen zwager met het dilemma achter latend!. De briljante plaat vol zwaar funkende afrekeningen volle bak promoten als het meesterwerk dat het is geworden, of loyaliteit betogen naar zijn zus?? De zus die wrang genoeg, niet wil dat veel mensen de ontboezemingen op deze plaat tot zich nemen, maar aan de andere kant rijker wordt bij ieder verkocht exemplaar.

De geschiedenis is bekend. De plaat wordt geboycot door het eigen platenlabel en flopt volkomen. De muziekwereld in verbijstering achterlatend.

Inmiddels allang erkend als meesterwerk, rest mij hier niets anders dan, de tranen nog wegwegend van de recente luisterbeurt, een ieder deze knaller van harte aan te bevelen


Ik heb net je 13 jaar oude bericht gelezen over "here my dear". Erg interessant, dit geeft de plaat een extra dimensie.
Ik beluister de plaat nu al enkele dagen en het klinkt heel goed. Het is een zware zit he maar muziekaal heel speciaal, weinig melodieus maar dat maakt het net zo interessant. Het lijkt me een goed idee om de lyrics er eens bij te nemen. Zou dit wel een succes geweest zijn met extra promotie? Ik hoor niet echt veel single materiaal.

avatar van Minneapolis
5,0
nanison schreef:
(quote)


Ik heb net je 13 jaar oude bericht gelezen over "here my dear". Erg interessant, dit geeft de plaat een extra dimensie.
Ik beluister de plaat nu al enkele dagen en het klinkt heel goed. Het is een zware zit he maar muziekaal heel speciaal, weinig melodieus maar dat maakt het net zo interessant. Het lijkt me een goed idee om de lyrics er eens bij te nemen. Zou dit wel een succes geweest zijn met extra promotie? Ik hoor niet echt veel single materiaal.

Tja, wellicht niet melodieus als "catchy". Maar ik vind de eerste 3 nummers bijzonder harmonieus. En Is That Enough is zeer muzikaal. Ik dacht altijd dat When did you stop loving me een single was, maar dat schijnt niet zo te zijn. Als mijn informatie klopt waren het Anger en uiteraard A Funky space reincarnation.
De lyrics zijn interessant in die zin dat ik weinig albums ken die zo pijnlijk open zijn. Zijn ex vrouw Anna was er aanvankelijk minder blij mee. Maar bovenal vind ik de plaat fascinerend (naast het de muziek en emotie) vanwege Marvin's idee om zo in één klap al zijn problemen aan te pakken door iedereen die hem op zat te jagen (zowel aan zijn ex vrouw, zijn fans als Motown) te leveren.

avatar van Axeqlusive
4,5
Ik was gisteren al op mijn richting de uitgang, toen ik op de Platen & CD Beurs nog even besloot om de stands die 'buiten de hal zijn gevallen' (en dat zijn er steeds meer gelukkig) nog even af te struinen. En daar vond ik dit meesterwerk voor 14,99 euro (2LP) en daar kon ik hem niet voor laten liggen. Zojuist beluisterd en absoluut geen spijt van. Na Let's Get It On, What's Goin' On, Trouble Man en You're The Man opnieuw een briljant album van Gaye in mijn collectie.

Ik vind het bij een dergelijk conceptalbum altijd lastig om favoriete tracks aan te wijzen na een eerste luisterbeurt, dus daar kom ik later nog even op terug.

avatar van Dirruk
4,0
Dat is inderdaad een erg mooie prijs voor dit werkje Axeqlusive.

Grijp bijna altijd naar Whats Going On maar dit album heeft toch echt een indrukwekkend verhaal.

Arbeidsdeskundige
Het verhaal achter dit album maakt het luisteren naar dit album nog intenser. Kunnen intense gevoelens nog puurder en oprechter worden vertolkt dan op dit album? Nee, dat kan niet! When Did You Stop Loving Me, When Did I Stop Loving You en Is That Enough met die door merg en been gaande saxofoon zijn de parels.

avatar van Dirruk
4,0
GIsteren weer even goed gaan zitten voor dit album. Ben in het bezit van de Box 1971-1981 waar deze tussen zit, en zijn andere klassiekers.

Erg afwijkend album als je het vergelijkt met de grote platen als What's Going On en Let's Get It On. Niet alleen door het thema maar als je ook naar de duur van het album en de lengte van de meeste nummers kijkt, lijkt dit een product waar destijds veel aandacht aan is besteed. Ook instrumentaal gezien zijn de meeste nummers erg rijk.

Eens in de zoveel tijd kan ik erg genieten van deze "blues" van Gaye. Enige nadeel van mijn kant is eigenlijk het hoge funkgehalte waar de meeste nummers (vooral de lange) tegenaan leunen. Eerste 3 nummers zijn gelijk mijn favorieten. Hierna wordt soms wat langdradig. Ik kom net aan op een 4* sterren. Die 4 sterren is niet volledig gebaseerd op de muziek, dit product biedt meer dan alleen muziek.

avatar van Minneapolis
5,0
Dirruk schreef:

Erg afwijkend album als je het vergelijkt met de grote platen als What's Going On en Let's Get It On..

Ik vind Let's get it on erg afwijken van What's goin on. I want you ligt dan wel weer in het verlengde van Let's get it on, maar dan nog sensueler.
Here my dear vind ik muzikaal behoorlijk gevarieerd. Na het retro soul begin is de instrumentatie vaak eerder jazzy dan funky. Die space reincarnation is inderdaad funky als het maar zijn kan (lekker)!

Gast
geplaatst: vandaag om 16:07 uur

geplaatst: vandaag om 16:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.