Dit album kreeg de toepasselijke titel ‘Explosion’, we horen Betty namelijk funkier en explosiever dan ooit. Haar lief overkomende stem is ondertussen een stuk rauwer geworden en is daarmee soulvoller dan ooit. De rustige soul die Betty op haar eerste albums veelal maakte, is verruild op dit album voor meer bombastische nummers. Hoewel op dit album niet echt een knaller staat (misschien komen ‘Rock on baby, rock on’ of ‘Bluesville’ daarvoor enigszins toch in aanmerking…?), betekent het niet dat dit album minder interessant is. Met ‘Explosion’ krijg je eenvoudige maar degelijke soul voorgeschoteld die erin gaat als pap. Betty is overigens een van de weinige zangeressen die luchtige pure soul maakte met weinig beladen teksten –die zowaar behoorlijk vrolijk waren! – maar toch erg warm een oprecht klinken. Dat maakt Betty
–voor mij in ieder geval– bijzonder.