menu

Fred & the New J.B.'s - Breakin' Bread (1974)

mijn stem
3,67 (6)
6 stemmen

Verenigde Staten
Funk / Soul
Label: People

  1. Breakin' Bread (5:35)
  2. I Wanna Get Down (3:53)
  3. Little Boy Black (3:52)
  4. Rice 'N' Ribs (4:19)
  5. Rockin' Funky Watergate (5:45)
  6. Makin' Love (3:36)
  7. Funky Music Is My Style (6:18)
  8. Step Child (6:55)
totale tijdsduur: 40:13
zoeken in:
avatar van Safari Vito
5,0
Sterk JB's album. Breakin Bread is een solide funkplaat. Ik vind I Wanna Get Down erg goed. Echt 'n tijdloze groove met 'n super gitaar en bas riff. Beide nummers bevatten trouwens geen solo's van bijv. Fred Wesley. Daar komt bij Little Boy Black verandering in. Mooi nummer. Wanneer James 'show me how a foul man plays' roept, speelt Fred 'n gave westernsolo. Het volgende nummer Rice is ook goed maar kan niet tippen aan het zo funky Rockin' Funky Watergate! Wederom perfecte gitaar en bas. Funky verslavende plaat! Datzelfde geldt voor Makin Love. Te gek! Dan komt Funky Music met de gave rythm-guitar. Helaas eindigt de lp met het te jazzy / wazige Step Child. Niet mijn ding
De lp is erg goed, één van de betere in het funk-genre. Bevat tevens de basis voor de hiphop door de raps van James en Fred. Zijn het de eerste raps, denk ´t niet. Dan denk ik al snel aan 1970 George Clinton op de Funkadelic lp. 5 stars

avatar van west
3,5
Als groot liefhebber van James Brown, the J.B.'s en natuurlijk Fred Wesley zou dit album toch iets voor mij moeten zijn. Na weer eens proberen, moet ik zeggen dat het geheel mij tegenvalt. Er staan gewoon teveel matige nummers op deze plaat.
Om te beginnen de opener Breakin' Bread. Allereerst is het thema van het nummer en de plaat nogal obligaat en saai. En eigenlijk is de muziek dat, zeker voor het niveau wat deze heren normaal hebben, dat ook. Het gaat vooruit op I Wanna Get Down, wat wel meer tekst bevat dan we gewend zijn, waardoor de topmuzikanten toch wat ondersneeuwen.

Echt ouderwets goed wordt het op Little Boy Black, met een fantastische solo van Fred Wesley & toch ook wel op Rice 'N' Ribs. Kant 2 van de LP begint met een compositie van Deirdre Brown: Rockin' Funky Watergate haalt het echt niet bij het niveau van James. Het is mij te saai en voorspelbaar.
Makin' Love & Funky Music Is My Style zijn wel weer erg lekker, maar Step Child is een teleurstellend flauw einde van deze nogal in kwaliteit wisselende funkplaat. Zelf krijg ik het idee dat hier een aantal restjes op staan van de uitstekende platen hiervoor en die andere hele grote uit 1974: Damn Right!

avatar van jorro
3,0
Funk was blijkbaar erg populair in 1975, Dit is al het 4e of 5e funk album dat ik tegen kom in de jaarlijst 1975 van Oor. Dit album staat op 48. Hoewel niet mijn favoriete genre krijgt dit album van mij een krappe voldoende, Prima tracks, alleen 'Rice 'N' Ribs' en afsluiter 'Step Child[ vind ik wat minder. Een trompetsolo hoeft van mij niet zo, hoezeer trompet ook in funk thuis hoort.
3*

Gast
geplaatst: vandaag om 17:15 uur

geplaatst: vandaag om 17:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.