Blijkbaar wordt deze artiest hier niet bijzonder gewaardeerd door de aanwezige electronic deskundigen, ik vind dit echter wel wat hebben. Ik weet niet hoe zijn vorige werk klinkt, maar dit is een soort electrofolk. Violen en andere snaren worden aan breakbeats gekoppelt en dat levert soms erg fijne resultaten op. Het nummer Rig of the Jarkness is erg lekker bijvoorbeeld, ook Windy Goule heeft haast iets new wave achtigs, heerlijk! Kelpy Staircase is een lekker verraderlijk opgebouwd liedje met wat gepingel, de nummers die daarop volgen zijn ook nog steeds meer dan prima! De plaat begint wat mij betreft een beetje te haperen (of door te schieten in zijn folk-drum n bass) bij het nummer Dungeon Hills, de opbouw is prachtig, maar de explosie daarna met cello aanslagen en drum and bass doet me nogal amateuristisch aan. En het nummer Heavy Gruts heeft deze combinatie van meet af aan, dit nummer zou ik dus tot het skippertje van de plaat willen benoemen.. erg jammer. Het heeft iets weg van die violen gecombineerd met metal ofzo.. die genres zijn gewoon niet te verenigen, net zoals dit met name in combinatie met breakbeats gewoon gammel klinkt! Door deze twee nummers gaat er zowat een hele punt van van mijn beoordeling en kom ik niet verder dan een 3,5* Zonde, want de rest is eigenlijk prima tot soms excellente electronica. Toch waardering voor deze eigenzinnige Schot