Terry goes disco ....... met wisselende resultaten.
Vooral Street Fever en Disco In The Sky, 2 bijna lachwekkende pogingen om de hitpuree te bestormen, springen in negatieve zin direkt in het oor. Vooral de laatste borrelt over van de platte kliesjees waarmee vooral de laatste 2 minuten gevuld worden, maar net op het moment dat je ( al gelang de stemmig van het moment ) bijna in slaap zou vallen van verveling of het echt niet meer trekt gaat het nummer opeens over in een seconde of tien van Callier's kenmerkende prachtige akoestiese gitaarspel. Heel verwarrend allemaal ........
Dat disco met behoud van eigen klasse wel degelijk mogelijk is laat hij ook nog horen op tracks als Be A Believer en Holdin' On en met Butterfly staat er ( gelukkig ) ook nog een gewoon olderwets "Callier op de kruising van folk en jazz" nummer op.