menu
zoeken in:
avatar van Ducoz
ik ben wel weer toe aan een nieuw Jonathan Wilson album... er zijn 2 nieuwe nummers te belusiteren op zijn site... de eerste 'Tomorrow's Child' doet me erg aan 13th Floor elevators denken op een of andere manier.

Het andere heet 'Trials of Jonathan' en klink heel erg als een CSN nummer, maar vooral als Ohio vs. Union Man van Neil Young

Jonathan Wilson - Music - songsofjonathanwilson.com

avatar van Justinx
Allemaal covers he niet echt eigen werk helaas...

avatar van Ducoz
Gelukkig maar

Aan de andere kant mag er wel weer eens iets komen..

avatar van Justinx
Zeker! Ik neem aan dat je al bekend bent met Frankie Ray?

Misschien zwerft Vincit Veritas uit 2009 ook nog ergens rond.

Stijn_Slayer
Is die ooit gelekt dan?

Stijn_Slayer
Dit ziet er ook tof uit:
(afbeelding) C&N die meedoen bij Wilson!

avatar van Ducoz
Vraag me het af.

Wilson produceert CN geloof ik, deedie ookal eerder voor Nash ofzo... hij heeft echt een waslijst aan albums als producer op zijn naam staan Maar als ze mee doen is het tof idd

Stijn_Slayer
Ja, maar C&N zijn volgens mij niet bezig om een album op te nemen (of ze moeten dat geheim houden).

avatar van dix
dix
Als er iemand aanstaande vrijdag 12 Juli naar Jonathan Wilson in Bitterzoet, Amsterdam wil ... ik heb twee kaarten die niet gebruikt gaan worden. Voor 20 euri tezamen laat ik ze van eigenaar wisselen. Stuur even een pm.

avatar van HugovdBos
Komende maand weer een paar mooie optredens van Jonathan in Nederland. Ik ga zelf op 7 december naar Rotown in Rotterdam toe. Daarnaast staat hij op 6 december nog in de Effenaar in Eindhoven en de 8e in Tivoli in Utrecht. Ben benieuwd of hij live ook zo sterk is als op zijn laatste plaat Fanfare.

avatar van Madjack71
Bij Jonathan Wilson - Fanfare (2013):

Jonatha Wilson toont ook live een muzikale veerkracht dat indruk maakt. Een set van een dikke 2 uur en nergens mij het gevoel geven dat het inzakt. Prima band ook bij zich en waar ik mij afvroeg of Wilson ook de kracht van zijn nummers live intact kon houden, werd ik op mijn wenken bediend. Sterke opbouw, stevig middenstuk en gewoon gaan met die banaan op en top. Love tot Love komt beter tot zijn recht in een live setting en is een aanstekelijk lied.

avatar van HugovdBos
Recensie van het optreden van Jonathan Wilson in Rotown te Rotterdam.

Jonathan Wilson stond dit jaar wat meer in de belangstelling na zijn uitstekende derde plaat Fanfare. Het album met invloeden van artiesten als Neil Young, Pink Floyd, CSNY en The Eagles staat als een huis en brengt zowel stevige rock als popnummers voort. Naast deze plaat volgt een tour waarbij hij onder andere drie keer in Nederland staat. Na een optreden in de Effenaar in Eindhoven stond hij op 7 december in Rotown in Rotterdam.

In een uitverkocht Rotown zit de stemming er voor het concert al goed in. Iets later dan het aanvankelijke tijdstip van 21:30 komt Jonathan Wilson met zijn begeleidingsband het podium op. De bandleden met lange haren en hier een daar een onverzorgde baard verschijnen met een biertje in de hand. De eerste nummers die Jonathan Wilson brengt zijn afkomstig van zijn laatste album Fanfare. Na de rustige opener Lovestrong met een mooie rol voor het hammond orgel weggelegd volgt de stevige rocktrack Illumination. Zo op het eerste gehoor lijkt dit een rip-off van Danger Bird van Neil Young. Al heeft de track er qua gitaargeluid veel van weg toch is het nummer een stuk experimenteler aangezien de band er live een lange gitaarsolo in stopt. Na dit middenstuk komt de band dan weer terug in de begintune van het nummer, een sterke live vertolking. Bij de song Moses pain komt de mondharmonica tevoorschijn en horen we invloeden van The Eagles in de samenzang tussen Jonathan en de overige bandleden.

Tijdens de set volgen af en toe wat korte woorden van Jonathan, zo kondigt hij aan van welk albums ze wat nummers gaan brengen en dat het leuk is weer terug te zijn in Rotterdam. Van het album Gentle Spirit volgen dan ook een aantal nummers. Natural Rhapsody is een lang nummer in de stijl van Pink Floyd, veel muzikale afwisseling en een galmende stem. Can We Really Party Today wordt lang uitgespannen waarbij er veel wordt geëxperimenteerd bij de gitaristen. De afsluiter van de set wordt voorafgegaan door een lange muzikale intro. De psychedelische track Valley of the Silver Moon volgt en is het hoogtepunt van de avond, opnieuw een hoog Neil Young gehalte qua gitaargeluid maar uniek als nummer. Het nummer duurt ongeveer 10 minuten waarbij vooral de gitaarkwaliteiten van Jonathan en Omar (gitarist) tijdens lange solo’s goed opvallen.

Aan popachtige songs ontbreekt het deze avond ook niet, de rustige en melodieuze nummers Fazon, Desert Raven en Love to Love laten het publiek flink bewegen. Stuk voor stuk mooie vertolkingen die allemaal live iets steviger zijn dan op de albums. Magic Everywhere is daarnaast ook een poptrack die live erg goed gebracht wordt.

Als toegift komt er nog een nummer voorbij waarvoor hij een goed vriendin van hem bij zich heeft die een dijk van een stem blijkt te hebben, een prachtig duet volg dan. Daarna volgt nog Trials of Jonathan van zijn EP (extended play) uit 2012. Jonathan Wilson laat vanavond zien dat hij live zijn nummers met nog meer passie en gitaargeweld brengt. Een goed optreden waar ik zeker nog een keer voor terug zou gaan.

Afkomstig van Platendraaier.

Stijn_Slayer
Oh, ik wist niet dat Neil Young niet aan lange, experimentele gitaarsolo's deed.

avatar van HugovdBos
Stijn_Slayer schreef:
Oh, ik wist niet dat Neil Young niet aan lange, experimentele gitaarsolo's deed.


Ik bedoelde een stuk experimenteler dan de album versie. Neil Young kan als geen ander nummers minuten lang oprekken tijdens concerten.

Was inderdaad een heerlijk optreden. Wat een getalenteerde band heeft hij ook bij zich. Ik stond me telkens weer te verbazen en moest vaak mn ogen sluiten om te blijven volgen wat alle muzikanten aan het doen waren. Met name de drummer en bassist verdienen een dikke veer in de reet.

Als ik toch iets moet aanmerken aan het concert: Iets teveel nummers met langer instrumentale secties. Als men af en toe de kleine liedjes (ballad of the pines bijv.) zou hebben gespeeld, was het net iets beter te behappen. Ook jammer dat persoonlijke favoriet Gentle Spirit niet werd gespeeld.

Setlist (Rotown):
Lovestrong
Illumination
Fazon
Desert Raven
Dear Friend
Love to Love
Magic Everywhere
Can we Really Party Today
Moses Pain
Valley of the Silver Moon

Plus nog een encore met twee nummers die bij mij niet bekend waren.

avatar van BenZet
Encore waren Gentle Spirit en Trials of Jonathan. Dat was in de Effenaar zo, ik denk dat dit hetzelfde was aangezien de setlist ook hetzelfde was!

Dus wel Gentle Spirit ..

avatar van Ducoz
In Rotown speelde hij als encore One More Cup of Coffee van Dylan en Trials of Jonathan.

Stijn_Slayer
In Tivoli alleen 'Trials of Jonathan', maar het was toen al laat en volgens mij had hij geen nummer ingewisseld voor 'Can We Really Party Today'.

HugovdBos schreef:
Recensie van het optreden van Jonathan Wilson in Rotown te Rotterdam.

Natural Rhapsody is een lang nummer in de stijl van Pink Floyd, veel muzikale afwisseling en een galmende stem.

Afkomstig van Platendraaier.


Mooie recensie hoor, maar Natural Rhapsody werd in Rotown niet gespeeld. Wel jammer overigens want dat nummer lijkt me een geweldige live ervaring.


Stijn_Slayer
Gewoon weer heen, vierde of vijfde keer inmiddels.

kiriyama
Ook maar een kaartje besteld voor de Amstelkerk.

kiriyama
Zijn er trouwens zitplaatsen in die amstelkerk? Ik zie geen plaatsen op mijn kaartje staan. Of moet je zo vroeg mogelijk al in de rij gaan staan om een goede plek te bemachtigen? Beetje vreemd dat ze het niet gewoon per stoel verkopen dan.

avatar van Arrie
Ik heb nog nooit een optreden bezocht in de Amstelkerk, geloof ik, maar wel in andere kerken in Amsterdam. Dan was het altijd een kwestie van 'wie het eerst komt, wie het eerst maalt'. Je komt binnen en zoekt een vrij plekje op.

Stijn_Slayer
Gisteren was hij in Utrecht in ieder geval heel goed bij stem en speelde hij ondanks een gebroken duim fantastisch. Fijne Neil @ Massey Hall-achtige sfeer, waar hij zelf ook aan refereerde. Heel mooi, intiem optreden en ook de close-harmony met Omar is duidelijk gegroeid. Erg van genoten.

avatar van echoes
Bij Roger Waters - Is This the Life We Really Want?:

Ik kreeg een tip dat ik eens naar de muziek van Jonathan Wilson moet gaan luisteren. Iemand hier bekend met werk van hem?

avatar van meneer
echoes schreef:
Ik kreeg een tip dat ik eens naar de muziek van Jonathan Wilson moet gaan luisteren. Iemand hier bekend met werk van hem?

Meerdere: Jonathan Wilson - Fanfare (2013)

Maar wijken we - als ik de laatste 5 berichten zo lees - niet teveel van dit album zelf af nu ?

avatar van devel-hunt
echoes schreef:
Ik kreeg een tip dat ik eens naar de muziek van Jonathan Wilson moet gaan luisteren. Iemand hier bekend met werk van hem?


Een keer live gezien in het voorprogramma van Tom Petty. Dat was zo goed, dat ik een paar CD's van hem kocht.
Maar de CD's van Wilson gaan snel vervelen.
Ze hebben niet de bezieling als Wilson live, helaas.


Gast
geplaatst: vandaag om 15:50 uur

geplaatst: vandaag om 15:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.