menu

Triumvirat - Pompeii (1977)

mijn stem
3,68 (11)
11 stemmen

West-Duitsland
Rock
Label: EMI

  1. The Earthquake 62 A.D. (6:21)
  2. Journey of a Fallen Angel (6:16)
  3. Viva Pompeii (4:18)
  4. The Time of Your Life (4:37)
  5. The Rich Man and the Carpenter (5:59)
  6. Dance on the Vulcano (3:32)
  7. Vesuvius 79 A.D. (6:34)
  8. The Hymn (7:17)
totale tijdsduur: 44:54
zoeken in:
4,5
Wat merkwaardig toch: geen enkele review over deze plaat op MusicMeter. Hoewel al vele woorden zijn besteed aan de albums van progrock bands als Genesis, Yes, Pink Floyd, Rush, Asia, Kayak, ELP e.v.a., is dit pareltje uit de symforock kennelijk over het hoofd gezien. En dat is niet terecht!

In 1977 verscheen dit conceptalbum ‘Pompeii’ van de Duitse band Triumvirat (die voor deze gelegenheid New Triumvirat heette omdat er kennelijk een rechtszaak liep over het eigendom van de bandnaam). Hierin wordt de ondergang van de Romeinse villastad Pompeii verklankt, vanaf de aardbeving in het jaar 62 tot en met de fatale uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Pompeii was in die tijd een buitenverblijf voor rijke Romeinen waar ze hun decadentie tot kunst verhieven, een stadje vol van leven, handel, bordelen en slaven, tegen het decor van prachtige gebouwen, tempels en de arena voor het volksvermaak.

Componist en toetsenist Jürgen Fritz had met Triumvirat al enkele platen opgenomen, maar toont op dit album al zijn virtuositeit: niet alleen op het fraaie Hammond C3 orgel, maar ook op de Moog synthesizer en de CS-80 en GX-1 van Yahama; destijds nieuwe keyboards.
Het songmateriaal flitst tussen jazz, symforock en pop en vormt tezamen in hun afwisseling toch een compact geheel, dat zelfs na zoveel jaar energiek en fris uit de luidsprekers knalt. Fritz weet zich op dit album overigens omringd door fantastische musici: het sublieme spel van jazzdrummer Curt Cress voorop! Maar ook bassist Dieter Petereit drukt zijn stempel op de sound van de plaat en de Britse zanger Barry Palmer, geen onbekende op een eerder album van Triumvirat, zorgt met zijn hoge stembereik voor een geheel eigen dimensie en vertelt het verhaal met overtuiging.

Het album opent met de gebeurtenis uit het jaar 62, 'The Earthquake 62 A.D.', een voorbode van wat de Pompeianen 17 jaar later te wachten staat. ’Journey Of A Fallen Angel’ is een fraaie popsong die met geduld wordt opgebouwd en eindigt met een krachtig majeur akkoord, gespeeld door een batterij van strijkers en blazers. Het eerste van de twee instrumentale nummers van de plaat heet ‘Viva Pompeii’, jazz-fusion gespeeld in een hoog tempo, waar Fritz en Cress perfect samenspel laten horen. Het vervolg is ’The Time Of Your Life…(?)’, dat de alledaagse onbezorgde levensstijl in Pompeii verbeeldt, en is bijna een meezinger. Al eindigt het nummer met het grote vraagteken dat in de titel staat, door de omhoog opstuwende stemmen in een groot echo. Daarmee wordt in de vinyl-versie plaatkant 1 afgesloten.

Op plaatkant 2 gaat het verhaal verder met een allegorie: ‘The Rich Man And The Carpenter’, een krachtig nummer met een lyrische bridge. Het stuk wordt gevolgd door ‘Dance On The Volcano’, een opzwepend instrumentaaltje op de Hammond, die de lichtzinnigheid van de Pompeianen uitbeeldt. Maar direct hierna breekt toch de echte pleuris uit in het meesterlijk gespeelde ‘Vesuvius 79 A.D.’, waarin beginthema’s terugkomen, als een deel 2 van het openingsnummer - maar dan in een moordend hoger tempo. Wederom is het majeure slotakkoord weggelegd voor een groots orkest, en klinkt bijna triomfantelijk. De plaat wordt afgesloten met een lyrische ballad: ‘The Hymn’, met de loepzuivere zang van Barry Palmer een machtig slot; niet alleen van deze plaat, dit onbekende juweel uit de symforock, maar ook van wat Triumvirat daarna nog te bieden had.

Mijns inziens is dit een van de beste symfo/jazzrockplaten uit het tweede helft van de jaren 70. Een plaat die je meeneemt op avontuur, die je op gegeven moment doet vergeten dat er geen gitaren op klinken, maar 43 jaar na de release nog altijd doet verbazen. Voor wie de plaat niet kent maar wel liefhebber is van een intelligente mix van symforock, jazz en pop: ga luisteren … en geniet van een vergeten meesterwerkje!

avatar van John Martyn
4,5
Ik sluit me helemaal aan bij Musicman, ik ben dol op dit album. Muzikaal zit het goed in elkaar, de ritmes zijn soms waanzinnig en het verveelt geen moment.

avatar van gaucho
4,0
Ja, ik ben ook wel een fan van Triumvirat. Spartacus ern Illusions on a dimple dime zijn nog iets beter, maar deze mag er zeker ook wezen: een mooie combi van complexiteit, vertuositeit en toch toegankelijke muziek. Een soort Duitse ELP, maar toch met voldoende eigenheid.

Het klinkt lekker vol, maar geen moment overdadig of te druk. Na dit album zouden ze nog compacter en toegankelijker muziek gaan maken en kwam de nadruk meer te liggen op - soms geslaagde, soms flauwe - pure popsongs. Ze hadden in '79 zelfs nog een klein hitje in Nederland met het niet onaardige Waterfall.

Opvallend is inderdaad, zoals musicman1311 hierboven al memoreert, het gebrek aan gitaar. Het melodieuze aspect wordt vooral ingevuld met keyboards en piano, maar het verveelt geen moment. Er zit zoveel afwisseling in dat het ontbreken van gitaarwerk niet eens opvalt. Naast het keyboardwerk van 'hoofman' Jürgen Fritz is vooral de rol van drummer Curt Cress opvallend: hij vult de 'gaten' in de muziek prima op met vaak mooie fills, ritmes en roffels.

Een plaat - en vooral een band - die meer mensen zouden moeten gaan beluisteren. Dit album is, samen met Spartacus en Illusions on a dimple dime, een mooi startpunt. Maar laat het latere werk vooral links liggen.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:35 uur

geplaatst: vandaag om 15:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.