Armstrong leverderde samen met Marius de Vries een meesterwerk af met hun score voor Romeo and Juliet.Beiden gingen hierna solo verder. De Vries enige solo project Eye of the Beholder is goed, maar van de twee heeft Armstrong het het verst geschopt. De twee werkte in 2001 een laatste keer samen voor Moulin Rouge.En Armstrong zet zijn succes nog steeds voort.
Zijn score is indringend, meeslepend en vooral enorm griezelig.
''New York City'' is het alles omvattende hoofdthema laat horen,simpel en effectief. Het drama/tragische neemt iets de overhand neemt bij het luisteren van dit thema ten opzichte van de andere sferen, althans bij mij.Een 8 notig piano motiefje met elektronische beat en geweldige orkest ondersteuning.De orchestra; version is hetzelfde maar zonder de synthesizer elementen wat toch iets anders klinkt.
En daartussen in veel duistere tracks, hier en daar erg ritmisch door gebruik van elektronische beats.Soms griezelige underscore, hier en daar het hoofdthema. Maar dan is daar het thema voor mevrouw Jolie (Amelia) als in ''Amelia's Song'' en verder uitgebreid is in ''Rhyme and Amelia's Love Theme''.Licht romantisch, misschien iets te, waardoor het helemaal niet goed werkt. Maar daar langs kijkend is het overweldigend.
Het Metro Voices Choir is net als in Armstrongs Plunket & Macleane aanwezig als het om een krachtig koorgeluid gaat.Wel aardig is het feit dat dit Metro choir tevens te horen is bij enkele stukken, die in de film zich afspelen bij een metro(station).
5 sterren