menu

Atomic - The Bikini Tapes (2005)

mijn stem
4,17 (24)
24 stemmen

Noorwegen
Jazz
Label: Jazzland

  1. Geometrical Restlessness (5:55)
  2. Feets from Above (8:34)
  3. Kerosene (12:35)
  4. Leave Stacy (6:39)
  5. Boom Boom (13:38)
  6. Den Flyktiga Magneten (6:00)
  7. El Coto (10:05)
  8. Bop About (7:38)
  9. Alla Dansar Samba Till Tyst Musik (12:22)
  10. Konrads Hopp Om Livet (9:49)
  11. Pyramid Song (5:36)
  12. Toner Fran Forr (6:02)
  13. Alla Dansar Samba Till Tyst Musik (9:46)
  14. Hyper (6:10)
  15. Kerosene (13:21)
  16. Re-Lee (6:47)
  17. Boom Boom (13:32)
totale tijdsduur: 2:34:29
zoeken in:
avatar van The Scientist
5,0
En laat ik zelf eens een stukje neerzetten over een plaat die ik de laatste tijd zeer vaak mijn boxen laat passeren. Te weten de Bikini Tapes van Atomic.

Atomic is een gecombineerd Zweeds/Noors jazz-collectief bestaande uit 5 personen, een drummer, bassist, pianist, trompettist en saxofonist (onder andere bekend van Scorch Trio, School Days en veel andere samenwerkingen). Ze hebben inmiddels sinds 2001 vier verschillende albums uitgebracht, die allen de moeite waard zijn. Vandaag wil ik het hebben over (in mijn ogen) de interessantste hiervan.

The Bikini Tapes is een serie live-opnamen van de band die in 2004 in Noorwegen gemaakt zijn, dit was aan het begin en het eind van hun europses tour, en de verandering is erin te merken. Zowel nummers van het voorgaande Feet Music en Boom Boom worden gespeeld, maar ook nummers die (nog) niet uitgebracht zijn. Sommige nummers staan er meerdere malen op, maar dit valt niet of nauwelijks op door de verscheidenheid waarmee gespeeld wordt.

Een afwisseling van geniale solo’s, fantastisch samenspel, en een ijzersterke ritme-sectie (luister bijvoorbeeld naar Boom Boom, afsluiter van het eerste album, met alles van dit) maken dit zo vermakelijk, voor mij is dit alles wat (moderne) jazz hoeft te brengen. The Bikini Tapes is voornamelijk een mix van de wat traditionelere free-jazz (a la Ornette Coleman) en de wat modernere improvisatie, en dat is goed te horen. Loslopende bas-, piano- en blaassolo’s worden afgewisseld met momenten van intiem samenspel (bijvoorbeeld op Pyramid Song, cover van een nummer van Radiohead). Voornamelijk de karakteristieke drums van Nilssen-Love lopen het album goed door en weten mij altijd zeer goed te vermaken.

Er zit voor mijn gevoel gewoon een enorme afwisseling in de muziek die hier gemaakt wordt. De ene keer gaat het rustigjes aan, de andere keer wordt het wat extremer, zonder direct dissontant uit de toon te vallen. Het doet me vaak aan alsof het als modern werk in de jaren 60 gemaakt had kunnen worden, maar tegelijk weet het ook op een ‘modernere’ manier te boeien.

Zo ook zijn de bandleden in meer rustige bands te vinden (Free Fall, Trygve Seim, solo-platen van Wiik), maar ook in de meer rare freejazz/improvisatie-bands (Scorch Trio, Peter Brotzmann, Ken Vandermark). Enorme veelzijdigheid en goed luisterplezier op deze plaat in ieder geval. Een bewijs dat dit soort muziek niet alleen van vroeger is.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:41 uur

geplaatst: vandaag om 19:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.