menu

The Thorns - The Thorns (2003)

mijn stem
3,43 (27)
27 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Country
Label: Columbia

  1. Runaway Feeling (3:29)
  2. I Can't Remember (3:31)
  3. Blue (2:53)
  4. Think It Over (3:26)
  5. Thorns (2:57)
  6. No Blue Sky (4:38)
  7. Now I Know (1:57)
  8. Dragonfly (3:06)
  9. Long, Sweet Summer Night (3:12)
  10. I Told You (3:07)
  11. Such a Shame (3:36)
  12. I Set the World on Fire (3:04)
  13. Among the Living (4:09)
totale tijdsduur: 43:05
zoeken in:
avatar van fish
2,5
Sommige albums hebben een geweldige vergeetachtigheidskwaliteit. Zo'n album die je na een jaar of tien uit de kast trekt en terwijl je hem weer eens draait wordt het duidelijk waarom je hem in die tussen liggende jaren nooit gemist hebt en vraag je je af waarom je hem ooit gekocht hebt.

Dit is zo'album. Al zal het me niet eens tien jaar kosten om te vergeten dat ik The Thorns in huis heb. Wel zal de vraag blijven waarom ik hem ooit heb aangeschaft. Zo ontzettend onzichtbaar album dit.

Drie gemiddelde artiesten vormen samen een gemiddelde groep. Dat maakt dat ik me een beetje bedonderd voelt. Mijn eigen naiviteit bezorgd me een koude douche. Ik had ook beter moeten weten, want drie gemiddelde artiesten samen vormen geen superband. In tegendeel, het lijkt wel alsof alleen de gemiddelde kwaliteit verdrievoudigd is.

Shawn Mullins (one hit wonder met Lullaby), Matthew Sweet (een paar aardige albums in zijn begindagen) en Peter Droge (nog zo'n one hit wonder) doen hun best hun idolen te imiteren, idolen als Crosby, Stills, Nash and Young, Tom Petty, The Jayhawks etc, maar meer dan imiteren is het niet en doet me verlangen naar die originelen en deze cd zo snel mogelijk uit te zetten.

The Thorns prikkelen geen seconde, geen noot, geen moment.
Ach, kan gebeuren en een ramp is het niet. Beter luisteren voortaan, voor het aanschaffen.

avatar van andré
fish schreef:

Drie gemiddelde artiesten vormen samen een gemiddelde groep.


Dat kan je van Shawn Mullins, en Pete Droge zeggen. Maar Matthew Sweet heeft toch echt méér dan aardige albums gemaakt. En één fantastische: Altered Beast.

Dit album ken ik trouwens niet. Je verhaal klinkt ook al niet veelbelovend. Het zou best kunnen dat Matthew hier een misstap heeft begaan. Dat overkomt de beste artiesten...

avatar van fish
2,5
Hmm, ik zou Matthew Sweet niet direct fantastisch noemen, maar ja, verschil van beoordeling hou je toch altijd. Ik vind hem van deze drie wel de betere ja. En het is zeker een misstap.

avatar van Janz
4,0
Lekker gemaakt door de positieve kritieken destijds stond deze plaat al enige tijd op mijn verlanglijst. Aan aanschaffen was ik echter nog niet toegekomen, totdat ik het album onlangs ineens in de uitverkoopbak van Van Leest aantrof. Meteen gekocht, want als bewonderaar van C, S, N en Y moet ik dit toch een keer gehoord hebben. Ik moet zeggen dat ik niet teleurgesteld ben, in tegenstelling tot bovengenoemde heren. De plaat refereert inderdaad sterk aan CSN (NB zonder Y!). Daarnaast hoor ik ook Tom Petty, m.n. in het eerste nummer, Beach Boys en Simon & Garfunkel voorbij komen. Qua sfeer heeft dit album veel weg van de laatste C&N dubbelaar. M.i. een prima plaat met goeie nummers. Als bonus is tevens een tweede CD toegevoegd waarop alle nummers nog eens dunnetjes unplugged overgedaan worden. Ook in ontklede versie blijven alle songs fier overeind. Fish, ik zou het CD'tje nog maar eens uit de kast trekken als ik jou was. Hij is het beluisteren meer dan waard.

5,0
Bij het beluisteren van dit album zweven mijn gedachten van Eagles naar CSN en terug. Een heerlijk album van een groep, die helaas, maar één album uitbracht. Zoals, eerder gememoreerd. van Matthew Sweet, Peter Droge en Shawn Mullins. Een echte westcoast album. Gewoon onder de palmbomen van van L.A. of San Fransisco. De samenzang van de heren is "nearly perfect", de songs heel erg bovengemiddeld. En instrumentaal gewoon steengoed. Nr.3: Blue wordt gespeeld door de heren Gary Louris en Mark Olson (jazeker, Jayhawks-fans!).
Mijn favo's zijn I Can't Remember,Think It Over, I Told You en Among The Living. Eigenlijk heb ik het halve album al genoemd. De rest is gewoon ook top.
Het is eigenlijk zonde dat dit project maar éénmalig was, maar de oorzaak was dat de carriere van de heren, solo, even in het slob zat. Na dit album is ieder een weer zijns weegs gegaan. Maar het samenwerken beëindigen, zoals op dit album, vind ik voor de heren en ons (muziekliefhebbers) voor de toekomst een gemiste kans.
Ik moest bij dit album ook steeds aan mede-user Tequila Sunrise denken. Ik vermoed hij, zijn smaak een beetje kennende, deze Thorns geweldig zou vinden, evenals ook vele CSN-fans.
Ik had hem 7 jaar in huis, maar hij klonk vanmorgen weer geheel als nieuw.. Heerlijk!!!!! 5 volle vette sterren, maar die had al eerder terecht gegeven!!!

avatar van the weaver
5,0
top cd, mede omdat ze ook nog een bijzonder concert gaven in paradiso als headliner. Terwijl ze eigenlijk in europa toerde als voorprogramma van the dixie chicks

avatar van robbrouwer58
3,0
Het beginnummer doet aan opbouw van een Tom Pettysong denken. Weet even niet zo gauw welke. Verder hoor ik naast CSN&Y ook The Rembrandts. Wel aardig, niet meer dan dat.

avatar van milesdavisjr
3,5
Een samenwerking tussen 3 relatief onbekende muzikanten die hun voorliefde voor het Americana genre niet onder stoelen of banken steken. Dat Crosby, Stills en Nash als grote inspiratiebron dienden hoeft verder geen betoog. Al in de eerste song worden de intenties duidelijk. Is het dan ook een prima schijf; nee dat ook weer niet maar bij het grasduinen kom je zeker hier en daar wat moois tegen. Het zal ook een reden hebben dat de mannen ook vanuit individueel oogpunt de wereld niet hebben verrast met fenomenaal songmateriaal, dat is ook niet erg. Dit plaatje mist simpelweg wat vuur en 'eigen smoel', echter tussendoor passeren er wel degelijk enkele fijne kleine tracks de revue, waarbij het prachtige I Can't Remember er met de prijs van beste song vandoor gaat. Maar ook een song als Such a Shame kent een refrein dat zich fijn in je hoofd nestelt. Dragonfly heeft dan weer een spannend arrangement maar komt jammergenoeg nergens tot ontbranding. De titelsong waarbij de heren nog even willen 'rocken' is dan weer een vreemde eend in de bijt. Kortom, liefhebbers van CSN(&Y) zullen hier best nog wel wat van hun gading tussen vinden, ik vermaak mij er wel mee, over de hele linie genomen is het echter geen topper.

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
Onleesbaar bericht en reactie erop verwijderd

Gast
geplaatst: vandaag om 10:02 uur

geplaatst: vandaag om 10:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.