Soms is het (de naam van) de producer die eigenlijk net expliciteert wat je al aan het vermoeden was, maar nog niet helemaal zo kon benoemen. Zo is het debuutalbum van Kristin Hersh, bekend (of is dat in dit geval een groot woord?) van Throwing Muses, geproduceerd door Lenny Kaye, die we natuurlijk kennen als de gitarist van Patti Smith. Daarnaast heeft de beste man gewerkt met R.E.M., dat gastzanger Michael Stipe uitleent om van het trieste "Your Ghost" een kippenvelmoment te maken.
Meneer Kaye heeft ook het debuutalbum van Suzanne Vega geproduceerd; een elpee waar ik al eerder de loftrompet over stak. Zie hier de formule "Hips and Makers" in het kort: een kruising tussen Patti Smith en Suzanne Vega. Patti's stem klinkt erg door in de wat "hardere" nummers als "Me and My Charms". Suzanne's metaforengerichte, bij vlagen erg tedere, maar wel wat excentrieke poëzie met licht-verontrustend ondertoontje, komt dan weer om het hoekje kijken bij liefelijke, maar wel wat verontrustende liedjes als "Houdini Blues" (oh love, don't you put me in a box) en mijn favoriete liedje op deze cd, het werkelijk waar prachtige "Beestung", het enige pianonummer op het album. De tekst waaiert uit en blijft tegelijkertijd compact, met een enorme beeldende kracht.
Start with your fingers
They finger the change
That carries me home in our evening
You're beestung there...
Press your palm to your snow-coated thought cage
That carries me over your thinking
You're beestung there...
Between the tall buildings
Are snow-coated alleys
Between us is nothing but grace
Snow rides the wind down
And drives past the window
Falling all over your face
Vanwege het vrij kale karakter van de meeste liedjes (meestal alleen één stem, akoestische gitaar en cello, soms aangevuld met lichte percussie of subtiele orgeltoetsen) is het soms even doorbijten, want vijftig minuten is zeker in het begin een wat lange zit. Langzaam ontvouwt zich echter een bij vlagen echt prachtig album, waarbij ik de wat mindere momenten graag door de vingers zie.