menu

Sandy Denny - North Star Grassman and the Ravens (1971)

mijn stem
3,73 (60)
60 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Folk / Rock
Label: Island

  1. Late November (4:29)
  2. Blackwaterside (4:13)
  3. The Sea Captain (3:09)
  4. Down in the Flood (3:19)
  5. John the Gun (4:38)
  6. Next Time Around (4:26)
  7. The Optimist (3:25)
  8. Let's Jump the Broomstick (2:42)
  9. Wretched Wilbur (2:37)
  10. The North Star Grassman and the Ravens (3:27)
  11. Crazy Lady Blues (3:21)
  12. Late November [El Pea Version] * (4:28)
  13. Walking the Floor over You * (4:18)
  14. Losing Game * (3:25)
  15. Next Time Around (No Strings) * (4:45)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 39:46 (56:42)
zoeken in:
avatar van Oldfart
4,0
Een Fairport Convention mini hypje op MuMe?
En hier nog geen enkel berichtje?
Dan hier maar eens mee beginnen.

Luister, en huiver, naar één van de mooiste vrouwenstemmen uit de popgeschiedenis:
North Star Grassman and the...

Sheplays
Ook bekend van de Battle of Evermore (Led Zeppelin)!


Father McKenzie
Sandy vind ik een sterker album over heel de lijn. Maar dit mag er ook best zijn. Het is iets minder toegankelijk, dat wel. En de plaat rockt wat meer dan die andere, maar haar stem is zuiver als immer.

avatar van koho
4,0
Mooi album, inderdaad wat minder een eenheid dan de opvolger: dit waren de "scherven" van Fotheringay, Sandy Denny's post-Fairport band die bezweek onder de druk van het management: Joe Boyd wilde Sandy solo, niet als onderdeel van een band met Trevor Lucas. Sandy - blind vertrouwend op mentor Boyd - blies Fotheringay derhalve op ... maar Boyd vertrok plotseling naar de USA, en toen was het al te laat, de bandleden waren deels elders onder dak.
Op dit album staan enkele nummers die bedoeld waren voor -en uiteindelijk, dit jaar (!) verschenen op- Fotheringay 2, zoals Late November en John The Gun. De gehele Fotheringay ploeg is ook te horen op North Star Grassman, naast (o.a.) de duidelijk aanwezige Richard Thompson. Sandy is vocaal op haar hoogtepunt - en qua media-aandacht ook, in deze periode zong ze het duet Battle Of Evermore met Robert Plant op Led Zeppelin IV. Het vertaalde zich niet in een commercieel hitalbum, bleef cult. De mooiste nummers vind ik Late November, Next Time Around en het betoverende titelnummer. Anderen klinken wat misplaatst naast dergelijke songs, zoals Let's Jump The Broomstick en Down In The Flood: dit is geen rock 'n roll album. En het ijzersterke John The Gun vind ik pas een definitieve versie hebben op Fairport Live Convention uit 1974. Maar die kanttekeningen terzijde, dit is een fraai begin van Sandy's solocarrière, met een stel prachtsongs. En wat een mooie hoes.
4****

Stijn_Slayer
Volledig eens met Koho. De plaat opent schitterend met 'Late November' en houdt dat niveau best een tijdje vast. De tweede helft zakt echter wel wat in. Inderdaad past rock & roll niet bij Sandy. Daarnaast zitten er noten in 'Let's Jump the Broomstick' die absoluut niet zuiver zijn gezongen, en dat is uniek voor haar. Neemt niet weg dat er dan ook nog het schitterende titelnummer is.

Beetje wisselvallige plaat dus, maar over de gehele linie indrukwekkend.

avatar van heartofsoul
4,0
Een mooi album, vol met geweldige songs, en dan die stem van Sandy Denny en het gitaarspel van Richard Thompson... Maar toch, het is een hier en daar voor mij onbevredigend album, al was het alleen maar vanwege die ondermaatse cover van Dylan's Down in the Flood of het niet passende Let's Jump the Broomstick van Brenda Lee. Haar drie albums met Fairport Convention en dat met Fotheringay schenken mij, evenals de zojuist verschenen compilatie met akoestische opnames, doorgaans veel meer luistergenoegen.

avatar van AbleMable
4,5
Titelsong van dit album is van weergaloze schoonheid en mijn favoriete song waarop Sandy Denny is te horen. De makke van dit album zijn de covers, door vorige schrijver al benoemd, die niet overtuigen. Maar toch dan komt na de titelsong ook nog een Crazy Lady Blues die me tot tranen roert door de schoonheid van de muzikale begeleiding (de steelgitaar) en de stem van Sandy Denny, in mijn ogen by far de mooiste stem uit de Engelse folk rock.

avatar van Mssr Renard
4,0
Nu ik weer eens al die goede oude britse folk(rock)-platen aan het terugluisteren ben, valt me weer eens op hoe ijzersterk deze plaat is. De wat rommelige covers van Let's Jump the Broomstick en Down in the Flood zijn de enige minpuntjes.

De productie is ook echt erg mooi, en de zang van Sandy krijgt alle ruimte om te schitteren. Bonuspunten ook voor het gitaarspel van Richard Thompson.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:42 uur

geplaatst: vandaag om 10:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.