"Fathers and Sons" is een onvervalste Chicago bluesplaat. Eigenlijk verwacht je ook niet minder van Muddy Waters. Deze plaat bevat zowel studio- als liveopnamen. Muddy Waters is goed op dreef. Zijn stem klinkt zoals altijd diep, donker en warm, en is daarmee een van de mooiste stemmen uit de bluesscene. Maar wat denk je van de band. Allemachtig dit is me toch een verzameling klasbakken. Muddy Waters speelt zelf ook nog gitaar, maar wordt vergezeld door Mike Bloomfield. Daarnaast speelt Otis Spann de piano, Paul Butterfield de harmonica, Donald Dunn de bas en Sam Lay op de drums. Een aantal van deze muzikanten maakt deelt uit van de band van Booker T. Deze plaat klinkt mijn inziens nergens gedateerd. Natuurlijk, je hoort dat de opnametechnieken zich inmiddels explosief hebben ontwikkeld, maar de muziek is tijdloos. Hoogtepunten zijn voor mij "Mean Disposition", "Can't Lose What You Ain't Never Had", "Standin' Round Cryin", en de live-uitvoering van "The Same Thing" is fantastisch. "Fathers and Sons is een geweldige bluesplaat en een hoogtepunt in het toch al zo indrukwekkende oeuvre van Muddy Waters.