Haar eerste album dat ik beluister doet direct sterk denken aan die andere IJslandse (trip-hop)dame, Björk. Met dien verstande dat dit te beluisteren is zonder schrikmomenten. Heeft een en ander te maken met het ontbreken van angstaanjagende uithalen. Prettiger muzikaal landschap bij deze plaat bovendien. De elektronica weggedacht hoor ik zowaar een vleugje Tori Amos.
Telepathy vormt daarop een betreurenswaardige uitzondering, dat gekrijs door merg en been associeer ik al gauw met Brrr... Björk!
Het album als geheel is me toch te vlak voor een uitmuntende score, maar dankzij de opener, Wednesday's Child, Tuna Fish en Easy verdient deze atmosferische plaat alsnog 3,5*
_________________________
EDIT: zo-even las ik dat Droid eerder al de naam Björk had laten vallen om op te merken dat Emiliana Torrini's stem prettiger is, ofwel beter aan te horen. Met, nou ja, een wat andere taxering van Telepathy:
Droid schreef:
Op dit album is de vergelijking met Björk makkelijk gemaakt, vooral bij "Fingertips" en "Tuna Fish". Maar eerlijk is eerlijk, Emiliana zingt mooier. Vooral haar uithalen op "Telepathy" verraste me.
Droid schreef:
De productie van Roland Orzabal (Tears for Fears) is goed te merken.
Wist niet dat hij het had geproduceerd, maar, nu je het zegt, absoluut merkbaar! Met die wetenschap hoor je er inderdaad de geluiden van deze synthpopveteraan goed in terug. Ook bespeurde ik hier en daar Brian Eno-achtige sferen