Door deze conversatie heb ik gewoon Liberator weer eens opgezet en dat was jaren geleden.
Ik vond het wel weer eens leuk eigenlijk, ik was gewoon lekker aan t meewiegen op Stand Above Me, Dollar Girl, Dream of Me en Heaven Is. Sunday Morning is toch ook gewoon wel lief in deze versie. En ik kon de hele plaat woord voor woord meezingen. Dat zou mij bij laatste twee platen niet lukken denk ik. Dus erg leuk maar erg goed werd het niet helaas, het viel me op dat er toch veel nummers op staan welke eigenlijk gewoon poor man's opvolgers zijn van het succesvolle Sugar Tax album.
Stand Above Me -> Sailing on the Seven Seas
King of Stone -> Walk Tall
Dollar Girl -> Call my Name
Best Years of Our Lives -> Was of Something i Said
Only Tears -> All the Glitters
En dan hebben we nog Agnus Dei, ach laat ik t niet te serieus nemen
. Ik zag de band tijdens de bijbehorende tour voor t eerst (in Paradiso) en daardoor heeft Liberator toch een klein plekje in mijn hart.
Dat drietje is hier wel op zijn plaats.