Sinds lange tijd staat dit album momenteel weer eens op. Ik ben er over uit: Dit is, naar mijn mening, het beste album dat Devin Townsend tot nu toe heeft gemaakt.
De muziek klinkt ontzettend onheilspellend, maar ook weer erg ontspannen. De basgitaar is duidelijk aanwezig en zorgt samen met de drums en gitaar voor een duistere sfeer. Alsof je in het hol van het beest rondloopt en het beest af en toe wakker wordt... en dan slaat de chaos toe! Vervolgens keert de rust terug en klinkt alles erg melodisch. Een divers album in dit opzicht. Devin zingt rustig, fluistert, schreeuwt, grunt en hier en daar hoor je ook zijn opera-achtige zangstem. Het vloeit fantastisch in elkaar over.
Hoogtepunt van dit album is het titelnummer: Wat een prachtige opbouw en een fenomenale climax.
Elke seconde van dit album boeit. Een album dat anders klinkt dan alle andere albums van Devin Townsend. 5+ sterren.