Inderdaad een hele goede verzamelaar.
Slechts twee albums ooit echt gemaakt, FGTH maar een naam die altijd is gebleven. Onlosmakelijk verbonden aan Welcome To the Pleasuredome (1984) en de impact die dat toen heeft gemaakt.
De muziek op deze verzamelaar, ook uiteraard met nummers van het tweede album Liverpool (1986), is nog steeds van buitengewone klasse.
WTTP was eigenaardig, uniek, grensverleggend. Het was toen ook een enorme sensatie. Of je er nu van hield of niet.
Maar ze kregen al snel ruzie en uiteindelijk was het in no-time met de band gebeurd. Een kortstondige reünie eerder deze eeuw liep ook op niets uit.
Maar als ik deze verzamelaar hoor, denk ik nog steeds dat er ruimte is voor een vervolg op deze muziek. De mannen zijn natuurlijk ook niet allemaal meer de jongsten. Maar de stijl, het pompeuze, de productie, de onverschrokkenheid en de frontlinie positie, het zou aardig zijn om het weer eens voorbij te horen komen.
Ik geef wel toe, dat het een hele kluif zou zijn, dit in originaliteit te overtreffen of zelfs te benaderen.