menu

Chicago Transit Authority - Chicago Transit Authority (1969)

mijn stem
3,90 (152)
152 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Jazz
Label: Columbia

  1. Introduction (6:35)
  2. Does Anybody Really Know What Time It Is? (4:36)
  3. Beginnings (7:54)
  4. Questions 67 and 68 (5:02)
  5. Listen (3:21)
  6. Poem 58 (8:37)
  7. Free Form Guitar (6:47)
  8. South California Purples (6:11)
  9. I'm a Man (7:39)
  10. Prologue, August 29, 1968 (0:57)
  11. Someday, (August 29, 1968) (4:13)
  12. Liberation (14:38)
totale tijdsduur: 1:16:30
zoeken in:
avatar van schizodeclown
Erik#27 schreef:


Jimi Hendrix heeft in '69 tegen andere bandleden gezegd:
'Your guitar player is better than I am"
.

Dat is een zwaargewicht van een compliment, en dan te bedenken dat de rest van de band ook dat niveau haalt... en de blazers voegen er een machtige en prachtige dimensie aan toe. Een feestmaal aan muziek!

“Free form guitar” vind ik opzich wel vermakelijk, hoe zulke geluiden uit een gitaar kunnen komen, toch skip ik het, dus niet omdat het slecht is, maar omdat het niet past bij de rest van het album.

Ik heb trouwens de versie van de “Original album series” en de productie is subliem

avatar van liefkleinhertje
5,0
Dit is een zeer goed album net als de rest met Terry Kath daarna word het snel minder tot afgrijselijk.
Met afgrijselijk bedoel ik die 3 Kerst CD's die komen er bij mij niet in.
Als de Chicago van nu nummers van deze CD speelt is het gelijk een hoogtepunt van het concert want ze hebben de afgelopen 45 jaar zelfs niks uitgebracht wat ook maar een beetje in de buurt van deze prachtplaat kwam.
Moet er wel eerlijk bij vermelden dat ik XXXVI (hun laatste studio album) verassend goed vond.

Toeval oh toeval staat juist een live lp, vinyl ja van deze band op. Nu ben ik als oudere jongere, jongere oudere, tja...zo'n beetje opgegroeid en vergroeid met deze band, waarvan naar mijn immer bescheiden mening hun eerste 10 lps zo'n beetje erestatus hebben. Dit debuut dan meteen een 2lp, die zaten er meer tussen voordat ze bij nr. 10 kwamen. Materiaal genoeg. Maar nog mooier, kwaliteit genoeg. Een der beste debuuts ooit denkelijk, mss wel het beste, blijft altijd tricky, dit soort van uitspraken. Sprankelende, gedreven rock, jazz, fusion plaat. Vakmanschap, meerdere zangers fantastische blazerssectie maar bovenal Katz op gitaar. Zie de beste man, helaas veel te vroeg overleden, bijna never staan tussen wat men gitaargoden kan noemen. Ene Hendrix had de goede oren, he's better than me en zo was het maar net. Hij kon toveren op dat ding. Hoe dan ook, alle nummers, stuk voor stuk top met een, zeker voor die tijd, topproductie. Laatste laaaaange nummer, Liberation heeft dan werkelijk alles in 15 minuten wat deze band zo waan maakte. En nog ja. What can I say more?

Voor de echte liefhebber, toen muziek nog echt muziek was, zonder fratsen, deze hoort gewoon thuis in je platenkast. En die 9 andere ook. Vervolgens wellicht meer commercieel succes, wereldwijd zeker, maar met muzikaal verval, helaas. Maar verder gewoon 10 lps lang rock historie in optima forma.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Kijk, zo moet dat dus: beginnen met een geweldige staalkaart van je kunnen, en terwijl de luisteraar dan zou kunnen denken dat je daarmee al je kruit hebt verschoten ga je gewoon met dezelfde kwaliteit verder, met meer song-georiënteerde structuren maar ook met dezelfde stevige sound en vette blazersarrangementen en met bovendien een paar uitstekende singles.
        Was het hele album van het niveau van pakweg de eerste vier nummers geweest, dan was dit een eenvoudige 5*-score geworden. Ik vind Free form guitar echter echt, ècht afschuwelijk, en het daaropvolgende South California purples is een in beginsel enigszins clichématige blues die door het arrangement wel íéts maar niet héél veel beter wordt, en dat zorgt toch wel voor een kuil in het midden. Nog erger vind ik het dat Terry Kath ook in het slotnummer de gelegenheid krijgt om bijna negen minuten lang te soleren tegen een niet erg gevarieerde begeleiding; ook ik heb de (uitstekende) Rhino-remaster met het boekje waarin hij de "resident guitar god" van deze band wordt genoemd, en op de meeste nummers van deze plaat speelt hij functioneel, explosief en inderdaad uitstekend, maar bij zo'n lange solo vind ik hem gewoon niet interessant, en dat slaat het nummer toch wel dood.
        Een album dat bij mij voor gemengde gevoelens zorgt dus. Na een fantastisch begin helaas diverse momenten waarop mijn aandacht diep wegzakt, maar door het spelplezier, de energie, de kleurige arrangementen, de prettige stemmen van Robert Lamm en Peter Cetera en de onverwacht lekkere wandelende bas van de laatste maak ik hier toch 4* van.

avatar van matthijs
4,0
Wat een geweldige sound dit zeg! De meeste mensen kennen Chicago van hun softe sound van If you leave me now en daarna, die aalgladde sound, maar dit bruist! Wat een energie en opwindende experimentele arrangementen... I'm a man is een van de weinige covers die ik beter vind dan het orgineel.

Ook een echte groeiplaat. Met de koptelefoon klinkt dit het lekkerst, het is dus 1969 maar klinkt eerder als 1990 ofzo.

avatar van jorro
3,5
Op 18 in de 100 Greatest Albums of 1969. Één plaats hoger dan Blood Sweat & Tears. Dit spreekt mij ook iets meer aan dan BS&T. Alleen Free Form Guitar staat niet in mijn playlist. Ik kan met zulke nummers helemaal niks. De overige songs zijn prima luistervoer.
35 in de Best Ever Album chart over 1969 bij BEA tevens het beste Chicago album allover.
3,5*

Hun eerste is verreweg hun beste. Een van de oudste Lp's in mijn bezit.

Free Form Guitar doet zijn titel natuurlijk wel alle eer aan jazeker, in more free forms krijg je ze bijna niet. Blijft een vreemde eend in de bijt, zeker maar geeft wel aan wat Katz al niet kon spelen ja. Een der meest ondergewaardeerde gitaristen ever want heus, wis en waarachtig briljant ja, absoluut. Verder had ik al aan gegeven dat dit een sublieme plaat was en nog steeds is, ongelooflijk hoog niveau yes. En nog altijd hier de eerste 10 platen staan waarvan de numero's 1-8 een eigenlijk ongekende reeks zijn. Muziek met b(l)a(ll) zers(en), nou ja, zo ongeveer dan. Highly enjoyable

avatar van Nevele
4,0
Wat is er met Chicago gebeurd als dit hun eerste album is?

Ik beluisterde dit album met een minimale kennis van de band, alleen enkele van hun beroemde singles uit latere periodes zoals If You Leave Me Now en Hard To Say I'm Sorry. Nummers die niet uitnodigend zijn voor een muziekliefhebber om dieper in het repertoire van een band te zoeken.

Hoe fout zat ik. Chicago Transit Authority is een geweldig jazzy en soulvol rockalbum met een koperblazerssectie om van te houden. Veel veranderingen in tempo en stijlen, en een aantal geweldige muzikanten.

Het is geen 5* album vanwege het absoluut verschrikkelijke "Free For Guitar" en de veel te standaard "South California Purples"

Maar voor de rest een geweldig album. En ik zal hier nog eens een aantal maal naar luisteren en kijken of die eerste paar albums dit niveau hebben.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:25 uur

geplaatst: vandaag om 16:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.