Dankzij deric raven ben ik ooit in aanraking gekomen met Willard Grant Conspiracy. Niet zo heel verwonderlijk dat hij aan mij moest denken bij deze band, want het past namelijk prima in mijn straatje.
Donkere, warme songs met instrumenten als viool of trompet doen het bij mij altijd erg goed.
Let It Roll was een album dat ik een warm hart toedroeg. Niet zo verwonderlijk dus dat ik erg nieuwsgierig was naar Paper Covers Stone met daarop bewerkingen van hun eigen nummers.
Ze deden er twee dagen over om dit album in elkaar te zetten. Robert Fisher kreeg het ook voor elkaar oude bandleden op te trommelen en zo ontstonden deze akoestisch getinte versies van nummers afkomstig van diverse albums. Zo is er van Flying Low 1 nummer vertegenwoordigd, het uit 2003 afkomstige Regard the End ziet er hier 3 terug, 4 nummers van het door mij hoog gewaardeerde Let It Roll en 2 van Pilgrim Road.
En is het wat? Over de 4 nummers van let It Roll kan ik echt wat zeggen daar ik de originele versies ken en dat gaat voor de rest van dit album niet op. Ik wil die vergelijking dan ook maar laten varen.
Puur op de sfeer van het album afgaand, puur luisterend naar het gebodene moet ik toegeven dat ik nu veel minder betoverd werd dan mijn eerste kennismaking een tijd terug.
Het zijn mooie nummers, ze hebben een fijn sfeertje, maar het wordt op den duur wel erg eentonig en ik raak zelfs m'n aandacht ietwat kwijt. Het album duurt me dan ook te lang. Pik ik er telkens een paar uit dan gaat het goed, maar een heel album lang deze sfeer is voor mij net niet boeiend genoeg.
Als kennismaking voor deze band zou ik het persoonlijk niemand aanraden ook al heeft dit album genoeg kwaliteit wat zich ook wel uit in mijn beoordeling. Maar liever grijp ik dan nog een keer naar Let It Roll of moet ik maar eens op zoek gaan naar de andere albums van dit gezelschap.