menu

Roxy Music - The Atlantic Years 1973-1980 (1983)

mijn stem
3,35 (26)
26 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: EG

  1. Dance Away (3:45)
  2. Angel Eyes (3:05)
  3. Over You (3:25)
  4. Love Is the Drug (4:07)
  5. Oh Yeah (4:50)
  6. Ain't That So (5:37)
  7. My Only Love (5:15)
  8. In the Midnight Hour (3:03)
  9. Still Falls the Rain (4:12)
  10. Do the Strand (3:59)
totale tijdsduur: 41:18
zoeken in:
3,5
Het rustigere pop werk van Roxy Music, maar zeker niet verkeerd, en natuurlijk niet te vergeten de onvermijdelijke RM cd hoezen, met alweer een mooie vrouw er op.

avatar van musician
4,0
Hier hebben we de opvolger van het Greatest hits album uit 1977. Roxy music/Bryan Ferry, men kijkt niet op een compilatie meer of minder.

The Atlantic years beslaat eigenlijk alleen maar nummers van de twee albums Manifesto (79) en Flesh and blood (80), aangevuld met Love is the drug en Do the strand.

Ik vind Manifesto en Flesh and blood maar bleekjes, schimmen van wat Roxy music ooit had uitgebracht in de eerste vijf jaren van hun bestaan.

Met de juiste keuzes kun je van beide albums toch een behoorlijke compilatie maken, ook met de hits waarvoor nu is gekozen. Ain't that so, My only love en Still falls the rain zijn prima nummers (hoewel nimmer als single uitgebracht).

En er ontbreken zelfs hitsingles die de Top 40 hebben gehaald op dit album, zit ik nu te rekenen. Trash, The same old scene (waar My only love de B-kant van was). En deze compilatie verscheen in 1983. Het zou een goed idee zijn geweest om de mega hit Jealous guy uit 1981 (opvolger van The same old scene) hierop te plaatsen. Het was nog nooit eerder op LP gezet., als spontaan eerbetoon aan de overleden John Lennon.

Ja, dat zijn inderdaad wat smetjes of moet je juist kiezen voor de smaakvolle samenstelling van The Atlantic years? Dat laatste maakt in ieder geval dat ik het toch wel 4**** waard vind.

avatar van gaucho
4,0
Ik pakte deze plaat afgelopen weekend in nieuwstaat mee uit een kringloopwinkel, voor 3 eurootjes. Samen met nog enkele andere fraaie LP's die er kennelijk net waren neergezet. Daardoor had ik de tracklist niet eens bekeken; ik ging er op basis van titel en subtitel van uit dat het wel goed zou zitten. Een mooie Roxy-verzamelaar voor een habbekrats, dacht ik.

Pas bij thuiskomst viel me op dat het toch wel een wonderlijke samenstelling is. Hoofdzakelijk nummers van Manifesto en Flesh + Blood? Dat kun je toch geen 'Best of 1973-1980' noemen? En sowieso, waarom stoppen in 1980 als de band daarna nog slechts één zeer succesvol studio-album plus een losse single heeft uitgebracht? En waar slaat die titel eigenlijk op? Raadselachtig. Totdat ik me bedacht dat mijn LP van Manifesto een Amerikaanse persing is op het Atlantic-label....

Wat blijkt: dit is een van oorsprong Amerikaanse compilatie - al is-ie wel wereldwijd uitgebracht, ook in Nederland en Duitsland - die weliswaar dateert uit 1983, maar door Atlantic/Atco werd aangegrepen om in te cashen op het succes van Avalon, dat in de VS verscheen op Warner Brothers. Deze 'move' was voor Atlantic dus een goede aanleiding om te putten uit de eigen catalogus, op een manier die de Avalon-kopers niet al te zeer voor het hoofd zou stoten.

Want Roxy Music was eigenlijk vooral met haar laatste paar platen, van na de eerste reünie, succesvol in de VS. Niet zo heel verwonderlijk, want de gestroomlijnde hits deden het goed op de Amerikaanse radio, terwijl het oudere werk zich daar minder voor leende. Alleen Do the strand schijnt aan de andere kant van de oceaan een status te hebben opgebouwd van radioklassieker, zonder dat het ooit de hitparade haalde. En Love is the drug - voor deze gelegenheid, ook in Nederland, opnieuw op single uitgebracht zonder te scoren - past als 'oudje' mooi in de transitie van oud naar nieuw.

Zodoende kom je dus te zitten met een in onze Europese ogen nogal onevenwichtige compilatie, die zich echter heel goed laat beluisteren als een regulier album. Want van Manifesto en Flesh + Blood hebben ze behalve de singles (niet eens allemaal, ik mis met name Same old scene) eigenlijk wel de aardigste albumtracks geselecteerd. Alleen de cover van In the midnight hour had voor mij niet gehoeven.
Per saldo dus een beetje een rariteit, maar eentje die zich toch wel als een mooi geheel laat beluisteren. Niet het beste van Roxy Music, maar wel een aardige dwarsdoorsnede van hun latere albums. En ach, Avalon moet je gewoon afzonderlijk naast dit album in de kast hebben staan (en dat heb ik dan ook).

Grappig weeetje dat ik van Discogs heb geplukt: het model op de foto is het voormalige Deense supermodel Renée Simonsen, die kennelijk nog een tijdje verkering heeft gehad met bassist John Taylor van Duran Duran.

avatar van bikkel2
Inderdaad een onevenwichtig geval en de nadruk op de latere periode.
Voor drie euro zeker geen miskoop natuurlijk.
De carrière van Roxy Music heeft uiteindelijk 3 fasen gehad.
T/m Siren (1975) was het vooral nog art rock met vinnigheid en melancholie perfect in evenwicht.
Fase 2 is dan vanaf Manifesto (1979). Een stuk gelikter en met slimme dance vibes waar nodig. De eigenzinnigheid naar de achtergrond, maar nog altijd knappe popmuziek.

Fase 3 is de hereniging in 2001. Zonder Eno en ook diens vervanger Eddie Jobson is niet van de partij. Er wordt bij tijd en wijlen intensief getourd.
Nieuw werk wordt niet meer gemaakt, al hebben de heren met Eno nog wel iets geprobeerd, maar de noodzakelijke magie ontbrak.

Inmiddels is Roxy Music definitief gestopt. De band kreeg nog wel een plaatsje in The Rock and Roll Hall Of Fame.

avatar van Roxy6
bikkel2 schreef:
Inderdaad een onevenwichtig geval en de nadruk op de latere periode.
Voor drie euro zeker geen miskoop natuurlijk.
De carrière van Roxy Music heeft uiteindelijk 3 fasen gehad.
T/m Siren (1975) was het vooral nog art rock met vinnigheid en melancholie perfect in evenwicht.
Fase 2 is dan vanaf Manifesto (1979). Een stuk gelikter en met slimme dance vibes waar nodig. De eigenzinnigheid naar de achtergrond, maar nog altijd knappe popmuziek.

Fase 3 is de hereniging in 2001. Zonder Eno en ook diens vervanger Eddie Jobson is niet van de partij. Er wordt bij tijd en wijlen intensief getourd.
Nieuw werk wordt niet meer gemaakt, al hebben de heren met Eno nog wel iets geprobeerd, maar de noodzakelijke magie ontbrak.

Inmiddels is Roxy Music definitief gestopt. De band kreeg nog wel een plaatsje in The Rock and Roll Hall Of Fame.


Begin deze eeuw hebben ze samen nog wel wat tijd doorgebracht in de studio, in de oorspronkelijke samenstelling. Met de bedoeling om een 'nieuw' Roxy Music album op te nemen.
Het is er echter niet aangekomen en al het materiaal is later gebruikt voor Ferry's Frantic en Olympia.

Ik ben bang dat het er ook niet meer in zal zitten helaas....

avatar van devel-hunt
Olympia, het had eigenlijk een nieuwe Roxy music moeten worden, maar er gebeurde niets, geen magie, zelfs de hoes, zoals ik ooit ergens las, lag al klaar, met op de cover Kate Moss, een echte Roxy Music cover, deze is uiteindelijk gebruikt voor de solo plaat van Ferry net zoals de meeste nummers op Olympia, die feitelijk voor het nieuwe Roxy Music album bedoeld waren, maar alsnog in een iets ander vorm op zijn solo plaat het daglicht zagen.
Waarschijnlijk zit er niet veel meer in de pijplijn, het is over, de heren lopen langzaam naar de 80, Bryan Ferry treed nog steeds op, zijn laatste studio album dateert inmiddels uit 2014, Phil Manzanera,s naam duikt soms ineens op als producer, net zoals die van Eno, die voornamelijk in de Ambiance sfeer zit, het boek sluit zich langzaam maar zeker.

avatar van Roxy6
ja, alhoewel ik moet zeggen dat ik Olympia pas later op waarde ben gaan schatten.

Op het eerste gehoor vond ik het echt A wall of sound, a la Phil Spector. Maar na een rijpingsperiode ontdekte ik toch wel veel moois op het album, door de hoofdtelefoon kun je mooi de diverse lagen onderscheiden. Vooral the JB cover Song to the Siren en Reason or Rhymes zijn prachtig.

Wel vond ik dat er dit keer beslist niet voor een sterke openingstrack is gekozen, als je You can dance vergelijkt met Manifesto of Love is the Drug, dan hoor je echt wel een groot verschil.

De hoes is wel Vintage Ferry/Roxy.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:40 uur

geplaatst: vandaag om 18:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.