menu

Jackie McLean Quintet - Hipnosis (1978)

mijn stem
4,12 (4)
4 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Blue Note

  1. Hipnosis (11:21)
  2. Slow Poke (7:47)
  3. The Breakout (6:32)
  4. Back Home (6:07)
  5. The Reason Why (6:52)
totale tijdsduur: 38:39
zoeken in:
avatar van spoon
4,0
Een vage uitgave die al dan niet met extra tracks een aantal keer in gelimiteerde uitgave op de markt is gebracht. Bovenstaand rijtje is voor zover ik weet van de eerste japanse uitgave en is een sessie uit 1967 en alleen op dit album Hipnosis te vinden.

Zeer de moeite om even op te zoeken (Youtube)

Soledad
Met: Jackie McLean (alto saxophone), Grachan Moncur III (trombone), LaMont Johson (piano), Scott Holt (bass), Billy Higgins (drums)

Ja heerlijk plaatje weer van onze McLean. Hoewel, lekker is bij onze Jackie niet altijd het juiste woord misschien. Maar spannend is het alleszins wel weer in ieder geval. Deze plaat werd opgenomen in zijn (naar mijn eigen mening) sterkste periode op het Blue Note label. Die duurde wat mij betreft zo'n beetje vanaf Let Freedom Ring tot het einde van zijn contract bij het bekende label.

Stilistisch lijkt de plaat een beetje door tweeën te zijn geknipt. Op kant 1 staan de wat uitdagendere tracks. Listige thema's en een beetje die bekende duistere feeling van zijn muziek. Op een prettige manier ongemakkelijk ofzo. Moncur speelt een aantal uitstekende solo's hier. Hij is daarmee 1 van mijn favoriete trombonisten want ik heb het niet zo heel erg op dat instrument. Op kant 2 vindt men de vies vulgair swingende McLean. Het maakt het geheel alleen maar sterker eigenlijk. Heerlijke swing en interactie met een uitstekende ritme sectie. Alleen bassist Scott Holt doet me niet bepaald stijl achterover slaan. Jammer dat Cecil McBee die dag geen tijd had. Pianist Johnson valt dan weer op in positieve zin. Nooit erg bekend geworden maar zijn heerlijk luchtige spel geeft deze spannende muziek net het tikje ontspanning mee dat het nodig heeft. Erg lekker.

Zoals spoon aangeeft een wat vage release en dat verklaart haar onbekendheid denk ik zo. Eerst uitgebracht in Japan en niet snel daarna in de VS als dubbelaar in combinatie met Jackie McLean Quintet (1977). Om het even overzichtelijk te houden: die bewuste sessie pleurde men later weer op de cd versie van Vertigo. De enkele release uit 2013 van Heavenly Sweetness Blue Note kan ik in ieder geval van harte aanbevelen. Die klinkt fantastisch.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:31 uur

geplaatst: vandaag om 09:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.