Airbourne - No Guts. No Glory. (2010)
mijn stem
60 stemmen
Australië
Rock
Label: EMI
-
Born to Kill (3:39)
-
No Way But the Hard Way (3:34)
-
Blonde, Bad and Beautiful (3:49)
-
Raise the Flag (3:32)
-
Bottom of the Well (4:29)
-
White Line Fever (3:10)
-
It Ain't over Till It's Over (3:17)
-
Steel Town (3:08)
-
Chewin' the Fat (3:11)
-
Get Busy Livin' (3:36)
-
Armed and Dangerous (4:12)
-
Overdrive (3:22)
-
Back on the Bottle (3:50)
-
Loaded Gun * (2:51)
-
My Dynamite Will Blow You Sky High (And Get Ya Moanin' After Midnight) * (3:24)
-
Rattle Your Bones * (2:36)
-
Kickin' It Old School * (2:37)
-
Devil's Child * (2:12)
-
Heads Are Gonna Roll * (3:48)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur:
46:49
(1:04:17)
0
geplaatst: 17 augustus 2011, 18:30 uur
Ik vind dit persoonlijk de minste van hun, Runnin Wild is de beste gevolgd door Ready to Rock.
Ik vind dit meer een verzameling nummers die niet op de vorige konden.
Daarom een 3*
Ik vind dit meer een verzameling nummers die niet op de vorige konden.
Daarom een 3*
0
geplaatst: 6 april 2012, 22:33 uur
Dit is werkelijk een karikatuur van de AC/DCmuziek! Het lijkt er allemaal verdacht veel op. Het klinkt ook leuk, maar niet teveel achter elkaar.
Ik vind dat de zanger zichzelf nogal eens overschreeuwt en dan heb ik snel de neiging om de cd uit te zetten
Ik vind dat de zanger zichzelf nogal eens overschreeuwt en dan heb ik snel de neiging om de cd uit te zetten
0
geplaatst: 16 januari 2013, 14:39 uur
Leuk, maar meer ook niet. Duidelijk hoorbaar dat ACDC een grote inspiratiebron voor de mannen is. 3***
0
geplaatst: 5 oktober 2017, 19:11 uur
Fantastisch album van mijn op één na favo band (de eerste is uiteraard AC/DC)! ?
Ik vind dit toch wel hun beste tot nu toe. Wat beter dan het debuut, omdat er wat meer variatie in de nummers zit (Bottom of the Well) en de productie is lekker rauw!
'I work for a living, so mister don't call me sir'!
Ik vind dit toch wel hun beste tot nu toe. Wat beter dan het debuut, omdat er wat meer variatie in de nummers zit (Bottom of the Well) en de productie is lekker rauw!
'I work for a living, so mister don't call me sir'!
0
geplaatst: 23 januari 2019, 11:44 uur
Al bij mijn eerste kennismaking met de band – het album Runnin’ Wild uit 2007 – viel mij op dat Airbourne haar bewondering voor AC/DC niet onder stoelen of banken steekt. Omdat de band stevig van leer trekt en een flinke dosis spelvreugde uitstraalt, is dat wij mij betreft geen enkel probleem. Origineel is het allerminst, maar ik merk dat ik na de eerste luisterbeurten van No Guts, No Glory best wel aangenaam verrast ben.
Tekstueel hebben de nummers niet zo veel om het lijf met songtitels als Blonde Bad and Beautiful, No Way But the Hard Way en Chewin’ the Fat, maar dat zoek ik ook niet echt in deze muziek. Het zijn dan ook vooral de scheurende gitaren die deze plaat voor mij naar een voldoende tillen. Tel daarbij de karakteristieke zang van schreeuwlelijk Joel O’Keeffe en je hebt een aardige plaat te pakken.
Toch nodigt No Guts, No Glory mij niet echt uit tot het beluisteren van meer werk van de band. Laat ik Airbourne dan vanwege haar enthousiasme toch maar het voordeel van mijn twijfel geven: 3*.
Tekstueel hebben de nummers niet zo veel om het lijf met songtitels als Blonde Bad and Beautiful, No Way But the Hard Way en Chewin’ the Fat, maar dat zoek ik ook niet echt in deze muziek. Het zijn dan ook vooral de scheurende gitaren die deze plaat voor mij naar een voldoende tillen. Tel daarbij de karakteristieke zang van schreeuwlelijk Joel O’Keeffe en je hebt een aardige plaat te pakken.
Toch nodigt No Guts, No Glory mij niet echt uit tot het beluisteren van meer werk van de band. Laat ik Airbourne dan vanwege haar enthousiasme toch maar het voordeel van mijn twijfel geven: 3*.
0
geplaatst: 10 juli 2019, 16:38 uur
Een heerlijk rock n roll album. Het is duidelijk waar ze de mosterd vandaan halen, maar dat doen ze met zoveel aanstekelijk plezier en goede nummers dat ik daar geen moeite mee heb. Heerlijk album.
* denotes required fields.
* denotes required fields.