Bonnie 'Prince' Billy & The Cairo Gang - The Wonder Show of the World (2010)

Nieuwe BPB plaat is vandaag uitgekomen, maar nog nergens te vinden. Mijn verwachtingen zijn, na de vorige twee platen, niet al te hoog gespannen voor dit album, maar misschien weet ie me wel te verassen.

Ik zou hem in ieder geval wel eens willen horen nu

Niemand de handgemaakte kurketrekker in de vorm van Oldhams' hoofd in bezit?

Nope, helaas gemist
Het vinyl ligt wel te wachten op de eerste rondjes, maar nu eerst nog de geweldig klinkende live-plaat van Bill Callahan!

En hij klinkt fantastisch! Terug naar het minimale; alleen ondersteund door de elektrische gitaar en tweede stem van Emmett Kelly. Geweldige songs alvast op kant A.

Inderdaad erg minimaal. Wel mooi, maar het is nog niet allemaal doorgedrongen. Maar goed, meneer Oldham verdient (nog steeds) sowieso altijd extra luisterbeurten.

Ik ben Oldham wat uit het oog verloren, maar deze plaat, inderdaad erg minimaal, bevalt me erg goed. Prachtige nummers en mooi gebracht. Een diepe buiging voor meneer Oldham !

Deze komt toch pas de 29ste uit, of heeft iemand 'm al?
Anders moet ik morgen nog even langs de platenboer.

Ik kreeg de plaat van de week binnen via pre-order van Drag City en hij bevalt me prima, wat minder country als laatste uitingen van Will.

vandaag de lp gekocht. nog niet beluisterd, maar al wel blij verrast dat er een 7" met twee extra nummers bij zat.... "midday" & "you win"

plaat zelf zou heel rustig en intimistisch zijn en krijgt een beetje "mixed" reviews. ik ben in elk geval benieuwd....

Pas op de tweede helft van de cd komen Oldham en co. op stoom, al wordt het geen ramkoers. Ik vind het vooralsnog een prima, maar niet essentiële aanvulling om 'smans euvre.

ik heb het gevoel dat deze plaat zijn geheimen nog moet prijsgeven.

heel intimistische bbp plaat, that's for sure... in de meeste songs niet meer dan gitaar en 's mans nog steeds typerende en prachtige stem, al dan niet in harmonie met die van zijn maatje van de cairo gang.

geen instant "hits" of "meezingers", wel veel treurmarsjes en trage songs. het valt nog te bezien hoeveel er effectief van aan de ribben zal blijven plakken

een ding is zeker: het klinkt allemaal heel mooi...

Dat Will Oldham ooit nog eens een groot publiek gaat bereiken, zoals ten tijde van 'I See a Darkness', lijkt me uitgesloten. Al leek met dat ook vooral een toevalstreffer.

Bij de, vorig jaar groots aangekondigde, plaat 'Beware' leek de gooi naar een groot publiek eerder een goede grap. Zie ook de donkere hoes waarmee opzichtig de vergelijking met zijn succesplaat werd gezocht. De muziek was wel groots opgezet. Will Oldham ontpopte zich als een nieuwe Gram Parsons door inventief en gloedvol aan de haal te gaan met country muziek. Om vervolgens geheel in de geest van Gram weggehoond te worden door het alternatieve rock publiek, want te country en tegelijkertijd Nashville niet meer in mogen want te eigenzinnig.

Will Oldham lijkt niet op zoek naar een groot publiek, maar eerder een plek voor zichzelf te creëren waarin hij kan doen wat hij wil, een genre op zich. Hierin is hij hyperactief en weet zich verzekert dat de liefhebber hem wel vindt.

Hoe groots zijn vorige plaat klonk, zo klein is de opzet van 'The Wonder Show Of the World'. Emmett Kelly, vaste kracht op verschillende van zijn laatste albums, is te horen met uitmuntend gitaarspel. Altijd in dienst van het lied uiteraard (luister bijvoorbeeld eens naar de korte uitbarsting aan het eind van het tweede nummer). Shahzad Ismaily speelt bas en hier en daar percussie, drums zijn op deze plaat niet te horen.

En natuurlijk Will Oldham. Hij heeft besloten mooi te gaan zingen (want dat kan hij) en met zelfvertrouwen, de twijfel is uit zijn stem. Opvallend op deze plaat is dat hij regelmatig verrassend wordt ondersteund door een koortje van zijn medemuzikanten. Bijna hemels, als in de beste gospeltraditie. Tekstueel wijkt deze plaat weinig af van zijn laatste werk. De thema's liefde, relaties, familie, muziek en het muzikantschap worden verkend en vervolgens omhult met raadsels.

Sommigen zullen opgelucht zijn dat de country-invloeden wat naar de achtergrond zijn verdwenen, hetzij nog steeds aanwezig. Deze plaat heeft een breder geluid met alternatieve folk, slepende blues en bijna gospel samenzang. Anderen zullen het soft vinden. Maar zij missen de onderhuidse spanning en inventiviteit die zich pas na enkele luisterbeurten ontvouwt.

Een plaat dus die gemengde reacties zal oproepen. Maar voor een liefhebber, zoals ik, die Will Oldham bijna altijd heeft kunnen vinden, is het weer genieten.

Wow wat klinkt dit mooi zeg. Met Beware kon ik helemaal niks, maar dit klinkt na een paar luisterbeurten ontzettend spannend, mooi, ontroerend en hartverwarmend. Ben echt heel enthousiast en kan eigenlijk niet wachten om hem weer aan te zetten. Echte hoes ziet er trouwensook heel mooi uit. Is die LP net zo mooi? 4*

Oldham terug in vorm met zijn beste plaat sinds The Letting Go.

Liefhebbers van het minimalistische Master & Everyone kunnen dit vast goed pruimen.

En vergeet ook niet het recente live-album Funtown Comedown aan te schaffen. Billy goed Bluegrass, en het werkt!

De bewering dat Wills laatste platen werden weggehoond omdat ze té country waren (zie hieronder), wordt met die plaat geloogenstraft.

Funtown Comedown is inderdaad jammerlijk een nogal onopgemerkt plaatje geworden, maar wat wil je ook met een vinyl-only release.

Hij lijkt vooralsnog Nederland niet aan te doen op zijn tour met The Cairo Gang. Dat is jammer, zeker na het zien van deze video.

Hey, Phil Elverum doet ook mee... (op 5 en 10)

Apart, dat vind ik nou net de minste nummers op deze wonderschone plaat...

Mooie plaat, het eerste nummer is gelijk m'n favoriet, prachtige tekst. Verder is het weer wat anders dan 'Beware', die ik toch wat minder vond. Hiermee bewijst Will Oldham dat hij een meer dan goed zanger is, en nog altijd een uitstekende muzikant.

3,5 sterren

Retrospectief is het toch wel een hele mooie plaat.

u bedoelt: achterstevoren afgespeeld?
anders begrijp ik het niet, geloof ik

Ik bedoel dat ik terugkom op mijn eerdere mening

ach so...

gezien het recente karakte van de plaat kon ik de term niet zo goed plaatsen, maar ik begrijp dat u zich al relatief snel gewonnen heeft gegeven

mooi zo

Wat een prachtig openingsnummer zeg!
Blijft fascinerend, wat Will Oldham ook doet. Slaat zelden de plank mis. En als ie 'm mis slaat vergeef ik het hem van ganser harte. Held!

Veel beter dan 'Beware'.. zijn ook op zich fijne nummers.. maar ze blijven niet zo goed hangen als de nummers op I See a Darkness of Viva Last Blues.

Beide heren hebben onlangs een dubbel ep uitgebracht als benefiet actie voor de slachtoffers van de aardbeving in haiti:

Pitchfork: Album Reviews: Bonnie "Prince" Billy & the Cairo Gang: Island Brothers

De 2 track single kost 10$ waarvan de winst naar een Amerikaans noodfonds gaat.

Blijf dit zon fantastisch mooi album vinden, zeker ook door zijn geweldige band achter hem, heb ze vorig jaar live gezien, en wat een indruk heeft dat optreden gemaakt zeg..
Ben elke keer weer onder de indruk als ik deze plaar hoor, alles is goed aan dit album..

De plaat die Emmett Kelly zelf gemaakt heeft, The Corner Man' is ook zeer aan te bevelen. Prachtplaat!

Heb het album van The Cairo Gang al in huis dan? Doen hoor!

Recent weer eens uit de kast getrokken. Deze samenwerking blijft een van mijn favoriete Will Oldham albums. Het is basaal, droog, maar alles is raak. Het hoogtepunt voor mij is meteen het openingsnummer. Niet dat de rest daar ver achter blijft, maar hier klopt alles en de tekst intrigeert me enorm.

Zeer ingetogen album met een erg spaarzame muzikale omlijsting. Wel zeer mooi. Samenzang op Someone coming through deed mij erg veel aan CSN &Y denken. 4*