menu

Sun Kil Moon - Admiral Fell Promises (2010)

mijn stem
3,93 (87)
87 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Caldo Verde

  1. Alesund (6:26)
  2. Half Moon Bay (6:53)
  3. Sam Wong Hotel (5:10)
  4. Third and Seneca (7:14)
  5. You Are My Sun (4:55)
  6. Admiral Fell Promises (3:51)
  7. The Leaning Tree (7:54)
  8. Australian Winter (4:40)
  9. Church of the Pines (6:05)
  10. Bay of Skulls (7:36)
totale tijdsduur: 1:00:44
zoeken in:
avatar van Vincent90
3,5
Wat een luisterplezier gaat dit jaar nog worden. Ook een nieuwe Sun Kil Moon!

avatar van jurado
Admiral Fell Promises is al een oud nummer is het niet?

klik

avatar van Woody
Mooie hoes weer zeg.

avatar van Zoute Popcorn
jurado schreef:
Admiral Fell Promises is al een oud nummer is het niet?

klik
ja, maar nu dus uitgebracht in studioformaat

avatar van Lennonlover
4,5
aaaaaalll riiiiiight! Een nieuwe Sun Kil Moon! Wat ben ik benieuwd zeg.

Aan de lengte van de nummers te zien zal dit weer meer mijn ding zijn. De vorige plaat was wat aan de lange kant en vaak een beetje saai zelfs. Hierover heb ik een goed gevoel.

avatar van Bart
Ik vrees toch dat het een herhaling van zetten is. Het zal wel in verlengde liggen van 'April'. Daar stonden een paar mooie nummers op, maar het lukte me maar niet om de volledige plaat te beluisteren. Het kabbelde en kabbelde maar.

Ik hoop - maar dat zal wel niet - dat hij wat muzikanten heeft aangetrokken. Als hij op tournee is, begeleidt een band hem ook. Laat ze meespelen op een album, want dat zorgt tenminste voor afwisseling.

avatar van Bart
Hier staan drie nummers:

Sun Kil Moon - caldoverderecords.com

Ik vreesde het al. Hij begeleidt zich alleen met gitaar. Dan is het duidelijk: ik sla deze plaat mooi over!

avatar van Paap_Floyd
3,5
You Are My Sun is toch alvast een prachtig nummer

avatar van Lost
4,5
verplicht te checken voor mij... Zijn albums hebben dan wel steeds dezelfde sfeer, maar voor nieuw werk van deze man sta ik altijd klaar. Nog twee weekjes...

@bart: bedankt voor de link: nummers 5-6-7 zijn nu te beluisteren. En voor mij klinken ze vertrouwd en goed...

avatar van Paap_Floyd
3,5
5, 6 en 8 toch?

avatar van Lost
4,5
Yep, wat te snel geweest... vooral het vijfde nummer is sterk met de effecten op de stem/zang...

5,0
Nou, was niet bepaald een fan van April (te langdradig en bijwijlen echt wel teveel van hetzelfde) maar die 3 nummers die hij reeds op zijn website streamt zijn verdacht goed. Zijn anderzijds ook wel de kortste liederen op dit album zo te zien... eens benieuwd hoe dat gaat uitdraaien, zo een vol uur enkel Kozalek en zijn akoestische gitaar.

avatar van thebestfreaks
5,0
Ter info: Op 3 augustus wordt ook het vinyl uitgebracht met daarop twee 'bonus'-nummers en liner notes:
11. Australian Winter (live at St.Malo)
12. Blue Orchids (live at St. Malo)

Voor zowel de cd als vinyl geldt dat wanneer je deze via zijn eigen label (Caldo Verde) bestelt, dan krijg je een limited Sun Kil Moon bonus-ep, genaamd I'll Be There met daarop een eigen nummer en covers van Stereolab, Casiotone for the Painfully Alone, en The Jackson 5.
Tracks:
1. Third And Seneca (alt version)
2. Tomorrow Is Already Here
3. Natural Light
4. I'll Be There

avatar van Bart
Ik heb de plaat toch maar binnengehaald - één luisterbeurt ga ik er aan wagen!

avatar van thebestfreaks
5,0
Sun Kil Moon is hierbij toch echt verworden tot Mark Kozelek solo. Dat de plaat geheel en alleen Mark en acoustische nylon-string gitaar is, klopt niet helemaal, maar toch zeker bijna. Een klein strijkersarrengement valt te ontdekken, maar de hoofdmoot is toch echt Kozelek, wie ook voor tweede stem zorgt (alhoewel er bij het statige Church Of The Pines volgens mij een andere stem te onderscheiden is... ). Dit was al bekend, en maakte het toch wel spannend of dat de 60 minuten niet te eentonig zouden worden. Mijn antwoord daarop is bij deze: Neen! Zeker niet. De composities zijn Kozelek-eigen, maar wat kan de man prachtige nummers maken waarbij een ogenschijnlijk uitgesponnen herhaling van zetten, niet saai is, maar onder de huid kruipt en avontuurlijk is. De plaat als geheel is rustig, en zacht en melodieus. Dit maakt hem in mijn beleving wat toegankelijker dan April, maar goed, voor velen zal het wellicht een lange eentonige zit blijven.
Bij twee luisterbeurten ben ik vooral overdonderd door het prachtige werk en ik ben benieuwd hoe dit over een paar weken is. Dus later meer ... en even de LP afwachten.

5,0
Jep, kan mij enkel bij de superlatieven van mijn voorganger aansluiten. Veronderstel dat 60 minuten enkel Kozelek + akoestische gitaar (en idd, een vrouwenstem in Church of Pines) voor nogal wat mensen misschien een beetje teveel van het goede zal zijn maar individueel beschouwd is elk nummer hier ongelofelijk sterk, wat dit album misschien wel de beste collectie nummers uit zijn repertoire maakt. Al teveel nodeloos showboaten van zotte flamenco-skills of eindeloos voortgeborduur op middelmatige ideetjes (*kuch* April *kuch*) wordt hier gelukkig grotendeels vermeden.

avatar van feebl
4,5
Kijk, zowaar weer een mooie MuMe ontdekking. In de rotatielijst, samen met April. Ben beniewd!

avatar van Xel
4,0
Xel
Als buiten de storm raast
bliksem en regen
De buurt overspannen

Binnen zitten met z'n twee
Bedomptheid en beladenheid,
de ramen dicht.
Alle aparaten uit,
behalve de cd-speler

en Admiral Fell Promises maakt de beloftes waar

Davez
Net zoals bij April hoor je meteen een diep album dat niet meteen alles prijsgeeft. Het is gewoon zo interessant dat je het minstens 1 keer per week wilt beluisteren. Langzaamaan zal het onder je huid kruipen en voor je het beseft is het 1 van je favoriete platen aller tijden.

Zo is het gegaan bij April en ik heb een vermoeden dat het met deze Admiral Fell Promises ook zo kan gaan.

avatar van thebestfreaks
5,0
Deze nieuwe cd van Mark Kozelek is onder 'Sun Kil Moon' uitgebracht, omdat dat beter verkoopt. Tja, ik wens hem het beste met de verkoop, maar inhoudelijk maakt de naam waaronder Kozelek zijn werk uitbrengt niets meer uit. Wederom schotelt hij ons zeer persoonlijke sfeerschetsen voor waarbij de klassieke gitaar, naast zijn stem, een hoofdrol vertolkt. Die gitaar, wat heeft hij er een controle over gekregen zeg.
De teksten zijn wederom een somber terugkijken en verlangen, waarbij in tijd en plaats gereminisceerd wordt. Degenen wie al langer naar Kozelek luisteren zullen deze stijl herkennen.
Ik heb mijn beoordeling naar 5* verhoogd, want na het vele beluisteren blijven hoogtepunten elkaar afwisselen en blijft het spel spannend.

avatar van madmadder
4,5
Waar de muziek zich eigenlijk altijd aanpast aan mijn stemming, werkt dat bij alles wat Mark Kozelek ooit heeft gemaakt niet zo.

De sfeer die de muziek van Red House Painters, Sun Kil Moon en Mark Kozelek uitademt, is die van gelatenheid. Het 'ophouden te willen', zoals Schopenhauer het mooi zei.

En ik heb de behoefte om dit gevoel soms te simuleren. Als de laatste toon van dit album klinkt, voel ik me leeg, ongelukkig.

Maar ik ben ook gelukkig. Het geheel is leeg, maar de klanken zijn wonderschoon. Mijn behoefte is bevredigd.

Volgens wijze mensen staat het geluk tegenover het ongeluk en is het bestaan van geluk afhankelijk van het bestaan van ongeluk.

Die mensen hebben deze muziek waarschijnlijk nog nooit gehoord. Want dit is de unieke plek waar geluk en ongeluk samenvallen.

avatar van Paalhaas
3,5
Halverwege nu en ik vind het weer erg mooi hoor. Kozeleks composities en stijl zijn wat klassieker van aard geworden, zoals bijvoorbeeld is te horen aan het begin van Alesund en aan het eind van Half Moon Bay. 4/5 in de maak.

avatar van thebestfreaks
5,0
Pffff, het vinyl is vanaf nu (ipv 3 augustus), eindelijk verkrijgbaar .... zolang de voorraad strekt.

avatar van AOVV
3,5
'Admiral Fell Promises' van Sun Kil Moon is geen plaatje om zomaar in je op te nemen. Je moet aandachtig de tijd nemen om ernaar te luisteren, want op het eerste gehoor zijn het veel te lang uitgesponnen nummers waarop Kozelek zijn stem begeleidt met louter akoestisch gitaarspel. Klinkt zelfs een tikje saai. Als je er dus op die manier naar luistert. Als je dit plaatje echter meerdere keren oplegt, en het echt tot in je binnenste laat doordringen, dan hoor je een betoverend plaatje. Nummers als 'Alesund ' en 'Third and Seneca' zijn erg fraai, en het enige punt van kritiek is misschien toch dat de nummers wat te lang worden uitgesponnen soms. Maar het is de moeite, mensen!

3,5 sterren

avatar van Lost
4,5
Net mijn tweede reeks luisterbeurten achter de rug, na de plaat twee maand aan de kant hebben laten liggen. Net alsof een verre vriend je een warm welkom geeft. Man, wat een rust en kalmte straalt van deze plaat af. Ideale vriend voor al je activiteiten... behalve als je wil dansen natuurlijk. De warme stem van Kozalek vormt wederom de kern van de liedjes, met daarrond zijn kenmerkde flamenco-achtige gitaarspel/getokkel. Zelfs zijn geneuzel is top...

Persoonlijk vind ik hem beter dan Ghosts... Dat wil wat zeggen...

avatar van Artkramer
5,0
Voor mij is dit verreweg de beste plaat van Mark Kozelek / Sun Kil Moon en misschien nog wel beter dan het "terneergeslagen" Red House Painters 1.
Ik vind werkelijk elk nummer (bijna even) goed en dat had ik zeker niet met voorgaande SKM albums. Dit album voelt voor mij als een zeer krachtig, overtuigend geheel, ook omdat de gitaar/zang nummers dit keer niet afgewisseld worden met heavier band-arrangementen.
Dit album straalt kalmte, berusting, natuur, wijsheid en volmaaktheid uit. Mark Kozelek is zo'n artiest die in de toekomst waarschijnlijk veel meer populariteit zal krijgen dan nu mogelijk is.

avatar van Broem
3,0
Teveel van hetzelfde voor mij. Een singer songwriter die zichzelf akoestisch op gitaar begeleidt kan wonderschoon zijn. Ik mis variatie en spanning en gaandeweg het album wordt het slaapverwekkend. Verder irriteert de stem produktie mij zeer. Een soort van overdub van de zangers stem zodat het meerstemmig lijkt. Dat is zonde.

avatar van brt
4,0
brt
madmadder schreef:
Waar de muziek zich eigenlijk altijd aanpast aan mijn stemming, werkt dat bij alles wat Mark Kozelek ooit heeft gemaakt niet zo.

De sfeer die de muziek van Red House Painters, Sun Kil Moon en Mark Kozelek uitademt, is die van gelatenheid. Het 'ophouden te willen', zoals Schopenhauer het mooi zei.

En ik heb de behoefte om dit gevoel soms te simuleren. Als de laatste toon van dit album klinkt, voel ik me leeg, ongelukkig.

Maar ik ben ook gelukkig. Het geheel is leeg, maar de klanken zijn wonderschoon. Mijn behoefte is bevredigd.

Volgens wijze mensen staat het geluk tegenover het ongeluk en is het bestaan van geluk afhankelijk van het bestaan van ongeluk.

Die mensen hebben deze muziek waarschijnlijk nog nooit gehoord. Want dit is de unieke plek waar geluk en ongeluk samenvallen.


Mooi verwoord

Gast
geplaatst: vandaag om 09:35 uur

geplaatst: vandaag om 09:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.