CONFLICTING EMOTIONS
was voor 60% een Neil Finn album.
Zelfde line-up als bij Time & Tide, maar minder beklijvend.
Een verzameling goede songs, dat wel, maar de magie
van de vorige drie platen is hier eerder afwezig.
Misschien omdat Tim er niet meer met zijn volle aandacht bij is.
Zijn vier composities klinken als leftovers van zijn eerste soloplaat.
Vooral het met complexe ritmes opgebouwde
Working Up an Appetite
en het getormenteerde
Conflicting Emotions zijn iets moeilijkere
composities die wellicht daarom het catchy Escapade niet haalden.
I Wake Up Every Night werd de iets te goedkope derde singel.
Maar albumafsluister Bon Voyage is het verloren pareltje.
Een meesterlijke Tim Finn ballad ... zakdoek verplicht.
Trok Tim Finn het laken (drie singels) net iets te veel naar zich toe
op het vorige, succesvolle en sterke album Time & Tide, dan gaat dit keer
broertje Neil met het mooiste rapport van de familie aan de haal.
Natuurlijk is er de prachtige evergreen
Message to My Girl,
dat perfect tussen
I Got You en het latere
Don't Dream It's Over past.
Een radiohitje in de Benelux en op die manier toch nog een beetje
erkenning voor het verhaal van de kiwi's dat bijna op z'n einde loopt.
http://nl.youtube.com/watch?v=YUC_jE78FNE
Let even goed op de intrigerende videoclip: twee bedenkingen:
Je ziet in de regie hoe Tim als het ware de fakkel doorgeeft aan Neil.
En het wandelen door decors doet aan de clip van
Don't Dream It's Over
denken, waarin Neil wandelt doorheen verschillende woonkamers.
De eerste singel van het album was nochtans
Strait Old Line.
Een jazzy nummer dat prima ingespeeld werd, maar zonder bezieling.
http://nl.youtube.com/watch?v=-5wcVpj14l0
Bullet Brain and Cactus Head en
Our Day zijn behoorlijke albumtracks.
Het laatste beschrijft de komst en geboorte van Neils eerste zoon.
Interessanter zijn het aggressieve
No Mischief, en het al helemaal
in Crowded House arrangementen gegoten
The Devil You Know.
De b-kanten
Parasite (van Eddie Rayner) en
Kia Kaha (van Neil)
ontbreken op de remaster (al werd
Kia Kaha hernomen op het laatste album).
Kia Kaha is een juweeltje van een b-kant.
Het beschrijft de gezellige hoogtijdagen van de band enerzijds
en mixt het met de bekende Maori krijgsdans (zie rugby games) anderzijds.
Een link met een wat flauw filmpje, maar wel met het heerlijke nummer.
http://nl.youtube.com/watch?v=cvXe9b7krs8