james_cameron schreef:
De titel dekt de lading volledig: wat een beest van een plaat is dit, zeg. Het hardste album van de band tot nu toe. Luister maar eens naar de overrompelende opener Dead To Rights. Ik ken weinig ritmesecties die zo strak zijn als die van deze band. Net als op eerdere albums kakt helaas ook deze plaat halverwege wat in, om vervolgens sterk te eindigen. Het niveau is gelukkig overal hoog genoeg om te blijven boeien. De produktie is wederom bikkelhard maar glashelder. Al met al niet het beste album van de band, dat is wat mij betreft The Last Kind Words, maar zeker een sterke plaat.
Ik vind het juist wel tof dat ze halverwege de plaat het tempo wat omlaag brengen en de zwaarte wat meer naar voren brengen. Op die manier is er in de basis in ieder geval ook variatie.
Wat me nog meer bevalt aan deze plaat is de stijl van Dez's stem. Het is uiteraard weer goed herkenbaar de pure DevilDriver sound mede door zijn stem. Alleen hier is het echt oprecht agressief, verbitterd en pissed off. Niet alleen zijn stem is hier furieuzer dan in voorgaande albums, ook de tekst is (voor zover ik het kon ontcijferen) behoorlijk venijnig. Zoals PFV was wat Sacrament was voor Lamb Of God, zo is deze plaat meer in lijn te trekken met de drang wat rauwere thematiek naar voren te brengen zoals in Wrath. Verschil is wat mij betreft wel dat de vrij snel saai wordende groove-riffs daar in nauwelijks aanwezig zijn op Beast. Ik merk regelmatig in het album een aantal interessante tempowisselingen en weird-ass riffs.
Ik heb nog geen keuze voor een cijfer kunnen maken, maar een 3 is hier minimaal op z'n plaats vind ik.