menu

The Antlers - Burst Apart (2011)

mijn stem
3,93 (458)
458 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Frenchkiss

  1. I Don't Want Love (3:18)
  2. French Exit (4:07)
  3. Parentheses (3:26)
  4. No Widows (5:18)
  5. Rolled Together (4:35)
  6. Every Night My Teeth Are Falling Out (3:23)
  7. Tiptoe (2:17)
  8. Hounds (5:15)
  9. Corsicana (3:35)
  10. Putting the Dog to Sleep (5:47)
  11. Tongue Tied * (4:55)
  12. French Exit [SNRF Version] * (4:55)
  13. VCR * (4:05)
  14. Hounds * (6:37)

    met Nicole Atkins

  15. Rolled Together * (8:58)

    met Neon Indian

  16. Parentheses * (18:16)

    met Bear in Heaven

toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 41:01 (1:28:47)
zoeken in:
Coys
Had niet verwacht dat dit jaar het in zich zou hebben, maar het is toch zowaar gebeurd. Niet alleen heeft een 5* plaat in de hand, sinds kort ook nog eens een top 10 album, in de vorm van Burst Apart van The Antlers. Een album dat puur op sfeer en emotie bouwt, want muzikaal stelt het eerlijk gezegd niet zo heel veel voor. Simpele melodiëen en ritmes, omhult door een dikke laag aan allerlei sfeergeluiden en waves. En vooral dáár zit hem de kracht in deze plaat voor mij. Dat maakt dit album als een warme zomernacht ergens in een verlaten , berachtig gebied, dan wel ergens aan de mediteraanse zee. De zon al gaat langzaam onder en het enige wat je hoort is een licht briesje, de golven en dit album. Ik kan me weinig dingen zo hemels voorstellen. Helaas bestaan deze beelden alleen nog in m'n gedachten, maar daar wil ik zeker nog wel eens verandering in brengen. Dan kan dit meesterwerkje nog makkelijk stijgen in m'n top 10. Hoogtepunt blijft Corsicana. Werkelijk een onbeschrijflijk mooi nummer.

avatar van crosskip
3,5
Het duurt even, maar dan heb je hopelijk ook wat. Eerdere luisterbeurten leverden allemaal hetzelfde resultaat op: wel tof, maar niks wereldschokkends. Gister zette ik deze maar weer eens en op en warempel! Wat een prachtig openingsnummer! De rest van de plaat viel opeens ook een stuk beter. Niet zo goed als de opener en de afsluiter, maar hopelijk komt dat nog.

Laat ik eens gek, we gooien er gewoon alvast een halfje drbij.

2,5
AOVV schreef:

2,5 sterren


Goed stuk AOVV. Ik kan me er ook wel in vinden. Voorlopig wil de klik bij mij ook maar niet komen. De eerste twee nummers zijn fantastisch, maar daarna raak ik vaak de draad kwijt. Pas bij Every Night My Teeth Are Falling Out keert mijn aandacht terug om vervolgens weer zoek te geraken. Veel nummers die weinig moeite doen om me echt mee te nemen. Het is meer een fietstocht langs een bedrijventerrein. Ik hoor wel een hoop interessante geluiden, maar niets beklijft echt. Niets heeft een smoel.

Misterfool
Als misschien wel de beste “indie”band van het moment een nieuwe plaat uitbrengt, dan kun je voorstellen dat de verwachtingen hoog zijn. Gelukkig voor mij is dit album absoluut geen teleurstelling, dit album kan zich zeker meten met ouder werk. De folkinslag van het vorige album is verdwenen en het album voelt elektronischer aan.
-.
Als ik iets heel sterk vind aan de Antlers, dan is het wel hun vermogen om de luisteraar te betrekken bij hun muziek. De nummer zijn zo dicht op de gevoelswereld van de heren geschreven dat het soms ongemakkelijk is om naar hun muziek te beluisteren. Dit is ook waarom ik de intensere voorganger: hospice, nog niet met een cijfer beloond heb.
-
Dit album is gelukkig een stuk lichter van toon dan de voorganger, dat zorgt er in ieder geval voor dat dit album een stuk makkelijker te beluisteren valt. Tekstueel is het nog steeds zo zwartgallig als bij Hospice. Dit verschil in toon tussen de tekst en instrumentatie geeft het album zijn zuurtjeseffect. Eerst proef je het zoet, maar hoe langer je zabbelt, hoe meer zuur je proeft. Misschien heb ik wel een rare afwijking in mijn smaakpupillen, maar ik verorber deze zuurtjes als zoete koek.
-
Mooie Muziek(met hoofdletter) wordt gemaakt door de combinatie van instrumenten, iets wat The Antlers goed doorhebben. Dit is vooral te zien aan de sublieme timing waarop instrumenten opdoemen en outfaden. Zo vind ik het mooi hoe ze parentheses, vanaf het intro, laagje voor laagje weten op te bouwen. Hoewel het nummer met enige regelmaat doet denken aan Radiohead, ben ik toch van mening dat The Antlers voldoende identiteit hebben om zich te onderscheiden. Parentheses is het op een na beste nummer van deze plaat.
-
Naast de prachtige, emotioneel geladen stem van de zanger, valt het synthesizergeluid me in positieve zin op. De Synths switchen moeiteloos van liefelijk(french exit) naar dreigend(Parentheses) en de interactie met de gitaren, zang en bas is werkelijk geweldig.
-
Het album zakt vlak voor het eind wat in. Slecht wordt het absoluut niet, maar Hounds en corsicana zijn niet zo beklijvend als hun voorgangers. Gelukkig eindigt het album met het allerbeste nummer van deze plaat. “Putting the dog to sleep” doet qua intensiteit denken aan het vorige album.
-
Ik ben zeker tevreden met deze nieuw plaat van The Antlers. Sterker nog, dit jaar heb ik nauwelijks betere platen gehoord. Dit album komt dus absoluut in mijn eindejaarslijstje. Het album haalt niet de perfecte score, maar komt erg dicht in de buurt.

4.5*

avatar van guitarwally
4,0
Fijne recensie, ik ben het namelijk heel erg met je eens!
Ik snap alleen niet wat je bedoelt met de 'folkinslag' van Hospice. Maar misschien komt dat omdat het album een beetje is weggezakt, ik zal het binnenkort weer trakteren op een luisterbeurt.

Very off-topic: 23 november The Antlers in de Melkweg. Een aanrader?

avatar van oceanvolta
4,5
Heb ze nog niet eerder live gezien maar het lijkt me wel een aanrader ja. Ik ga er in ieder geval heen.

Ik heb dit album verhoogd naar 4,5 sterren. Voor mij het beste album van dit jaar tot nog toe.

Misterfool
guitarwally schreef:
Ik snap alleen niet wat je bedoelt met de 'folkinslag' van Hospice. Maar misschien komt dat omdat het album een beetje is weggezakt, ik zal het binnenkort weer trakteren op een luisterbeurt.


Bij het vorige album had ik het gevoel dat het album opgebouwt was uit acoustische folknummers, maar mijn oren kunnen mij bedriegen. Ik moet ook nodig weer eens Hospice beluisteren

avatar van WEED DEMON
Hospice is toch niet folky?

Misterfool
Ik hoor zelf wel folkinvloeden in Hospice, maar dat is een discussie voor bij die plaat.

avatar van Sparks
3,5
Kaaasgaaf schreef:
In mijn wekelijkse radio-rubriek 'De Keuze van Kas' op AmsterdamFM heb ik vandaag dit album besproken, beluister het hier.


Ontzettend fascinerende optiek handhaaft u daar Kaasgaaf Ik kan me er wel in vinden

indiegator
AOVV schreef:
‘Hospice’ was de grote doorbraak voor The Antlers, en met ‘Burst Apart’ hebben ze bevestigd. In de ogen van de meeste mensen toch, blijkbaar, gezien de vrij hoge score die de palat toch krijgt hier op MuMe (schommelt rond de 4 sterren op moment van schrijven). ‘Hospice’ is een loodzware plaat, die je op verschillende manieren kan interpreteren, alleen niet op een licht verteerbare manier. Erg moeilijk dus, om een opvolger te maken. Peter Silberman en de zijnen hebben een poging gedaan, en voor mij is die slechts half geslaagd.

Ja, de toon is lichter dan op ‘Hospice’. Dat kon ook moeilijk anders. Nog eens zo’n plaat, dat overleef je toch niet? ‘Burst Apart’ is een aangename popplaat geworden, met leuke deuntjes. De klik is er echter niet gekomen, en ik schat de kans dat die ooit nog zou komen relatief klein in. Er staat zeker kwalitatief sterk materiaal op, zoals het slotnummer en het prachtige ‘French Exit’. Maar ik blijf na het beluisteren van deze plaat met een soort van onvoldaan gevoel zitten. Telkens weer.

De nummers op ‘Burst Apart’ klinken soms onaf, alsof er eigenlijk nog aan gesleuteld moet worden. Het duidelijkst is dat bij ‘Tiptoe’. Een kort nummer, en het klinkt gewoon onaf. Het is meer een idee dan een song, heb ik de indruk. Ook heeft de band een iets minder uniek geluid nu, vind ik. ‘Parentheses’ is bijvoorbeeld duidelijk ontleend aan Radiohead (heeft ongeveer iedereen hier al opgemerkt). Het enige verschil is dat dit minder beklijvend is. En ik vond de laatste van Radiohead al niet zo geweldig.

Het is niet makkelijk, om vrolijk over te komen na zo’n zieluitstorting als ‘Hospice’. Ze proberen het wel, daar niet van. Maar het klinkt geforceerd. ‘Every Night My Teeth Are Falling Out’ heeft zo’n sound (al is het tekstueel niet al te positief); ik geloof er gewoon niet in. Dat mankeert aan deze plaat; zij weet mij te weinig te overtuigen, kan mij slechts bij vlagen over de streep trekken. ‘No Widows’ is ook zo’n gevalletje; gevarieerd nummer, met een O.M.D.-riedeltje, een slepend deel, een dreigend deel, misschien een paar beklijvende seconden. Ik vind het vooral een saai nummer, jammer genoeg. Met de nadruk op jammer genoeg, want ik had het ook liever anders gezien.

Natuurlijk staan er ook mooie dingen op deze plaat, zoals eerder al vermeld. ‘Rolled Together’ vind ik best mooi, de aanzwellende blazers trekken de hele song omhoog. ‘Hounds’ vind ik ook een mooie sfeerschets, bij momenten bezwerend en lichtjes spelend met electronica. ‘Corsicana’ is heerlijk rustig, en ‘Putting the Dog to Sleep’ is mijn persoonlijke favoriet, dus het einde van het album vind ik wel goed. Jammer genoeg wordt dit niveau niet gehaald in het begin (met uitzondering van ‘French Exit’, dus).

Een lichte teleurstelling toch, deze nieuwe van The Antlers. Ik keek er in zekere zin naar uit. Een sof is het niet geworden, want hier en daar is wel een lichtpuntje te vinden, maar ‘Burst Apart’ komt nog niet tot aan de enkels van ‘Hospice’.

2,5 sterren


Je maakt me wel benieuwd naar Hospice AOVV. Als die nog beter is dan Burst Apart

avatar van Mctijn
4,0
indiegator schreef:

Je maakt me wel benieuwd naar Hospice AOVV. Als die nog beter is dan Burst Apart

Ik vind hun debuutplaat (Uprooted) ook beter dan Hospice en Burst Apart.
Even doorbijten, maar absoluut de moeite waard...

avatar van Dakduivel
4,0
Rolled Together

5,0
Beste album van 2011 voor mij. Ben benieuwd naar jullie tops van 2011

avatar van Leeds
4,5
Ik heb deze plaat zopas van een collega gekregen. Ik moet toegeven, ik verwacht er niet veel van. Hospice was me maar zeer lauwtjes.

Maar...

Ik heb nu enkel I Don't Want Love en Putting the Dog to Sleep (de 2 favorieten hier op mume) gehoord en ik ben vanuit het niets betoverd!!!

What's wrong

Het is haast betoverende muziek. Als deze aan het einde van de rit geslaagd is, dan moet ik Hospice een herkansing geven. De stem is ook heel goed.


avatar van Leeds
4,5
Ik begin meer en meer voor dit album te vallen. Zo goed zelfs dat ze in de top 10 van 2011 zal belanden. Onrechtstreeks doet het me vaak denken aan Gazpacho's album Night. De hoes is eveneens geweldig.

avatar van The Eraser
Leeds schreef:
Ik begin meer en meer voor dit album te vallen. Zo goed zelfs dat ze in de top 10 van 2011 zal belanden. Onrechtstreeks doet het me vaak denken aan Gazpacho's album Night. De hoes is eveneens geweldig.

Hospice is nog een tikkeltje beter, snijdt net even wat dieper Je moet er wel voor in de juiste mood zijn, deze kan je op elk moment van de dag en in elke stemming draaien.

avatar van Leeds
4,5
The Eraser schreef:
(quote)

Hospice is nog een tikkeltje beter, snijdt net even wat dieper Je moet er wel voor in de juiste mood zijn, deze kan je op elk moment van de dag en in elke stemming draaien.


Hospice zal ik een herkansing geven. Maar voor zover ik me kan herinneren was de plaat niet echt super. Maar ik kan bijdraaien uiteraard.

avatar van Murdoc023
4,5
Ik vind Burst Apart beter dan Hospice. Ben vrijwel nooit in de mood om Hospice op te zetten, terwijl ik dit altijd kan luisteren. Wel heeft Hospice een paar fantastische nummers.

avatar van bart1989
3,5
Na het geweldige Hospice dacht ik, ik ga deze ook maar eens grondig beluisteren.
Goed idee blijkt!
Na een twintigtal keer beluisteren doorheen het jaar volgt een recensie:

I Don't Want Love Mooie opener! Zet je al direct 'in the mood' voor de hele cd. Dromerige vocals en gitaren die voor een zalige sfeer zorgen.

French Exit Begint al met toffe bassen. Niet hetzelfde niveau als het beginlied maar zeker ook een goede song!

Parentheses Fijne warboel van bijna 'industriële' klanken die zich ontpopt tot een degelijk 'Antlers' lied maar niet meer of niet minder.

No Widows Yeesss, zo kennen we ze, begint direct goed en kippevelmomentje bij het zoemend geneurie gevolgd door een hoge stem van een vrouwenstem(?).

Rolled Together Weer die vrouwenstem met een door ruggengraat kronkelende huil. Dezelfde 'slowcore' klanken die zich herhalen tot, PLOTS, een 'Amnesiac (of was het Kid A?)'-achtige ontploffing die eigenlijk voor meer van hetzelfde zorgt maar dan met drums. Mooi droomlied.

Every Night My Teeth Are Falling Out Orange Juice vs Beach House gewijs, zorgen de mannen weeral voor een gezond lied dat stevig en abrupt eindigt.

Tiptoe Intermezzo die prachtig past in de sfeer. Eveneens de perfecte pauze om wat tot adem te komen.

Hounds Mooi mooi, oeoeoeoeoe.. mooie trompet ook..

Corsicana Dromen à volonté.

Putting the Dog to Sleep Niet voor niks de knaller op dit album, begint al mooi met de uit 'Two Weeks' van Grizzly Bear gepikte noot. Het opbouwende zingen doet me denken aan de Foals...

Kortom: Mooi album van constant niveau dat voortborduurt op de populaire klanken van tegenwoordige dream pop als Beach House, War Paint, Radio Dept. en dergelijke. Spijtig genoeg zal deze plaat mij niet lang bijblijven en zal ze noodgedwongen uiteindelijk naar de 3,5 afzakken, als ik het niet vergeet tenminste.

Misschien een plaatsje in mijn top 10 van 2011? Wie weet.

Update: Toch meteen aangepast naar 3,5; het blijft een meer dan degelijke plaat hoor! Maar gewoon met een korte houdbaarheidsdatum.

avatar van Leeds
4,5
bart1989 schreef:
Update: Toch meteen aangepast naar 3,5; het blijft een meer dan degelijke plaat hoor! Maar gewoon met een korte houdbaarheidsdatum.


Een korte houdbaarheid. Dit zou ik nog moeten ondervinden. Ik denk wel dat ik deze plaat hoog zal inschatten. Wel zou ik durven zeggen dat het teveel beluisteren van Burst Apart redelijk zal vervelen. Maar ik heb ook het gevoel als je deze plaat na een paar maanden herbeluistert, het toch weer zal aanslaan.

avatar van Jurr_on
4,5
Hospice wist me nooit te pakken. Van de zomer ben ik gaan inluisteren voor Haldern Festival en 'I Don't Want Love' sloeg direct aan en al snel volgde het hele album. Het album is misschien niet spectaculair, maar de krachtige zang met gepaste breekbaarheid grijpt me. Sterke plaat!
In mijn eindejaarlijst eindigt Burst Apart op een 4e plek.

Geselecteerde favo tracks:
- I Don't Want love
- No Widows

avatar van harm1985
4,0
Leuke ontdekking, rock die de traditionele paden een beetje ontwijkt. Samenzang is leuk gedaan, maar het gaat vooral om de sfeer, zoals dat bij die The Cold Still en Tamer Animals ook een beetje is. Had ik em eerder ontdekt, had ie een goede kans om in de top 10 te komen van 2011.

avatar van Zandkuiken
4,0
Ik kan me aansluiten bij de mensen die deze minder vinden dan Hospice, maar ‘m wel vaker draaien. Het pikdonkere debuut was immers geen plaat voor elk moment van de dag. Geen muziek waar ik altijd zin in had. Vaker niet dan wel eigenlijk. Maar een briljant meesterwerk, met een aantal verschroeiend mooie songs op.

Dat niveau wordt hier niet gehaald wat mij betreft. Maar het geheel klinkt wel een stuk lichter en ook hier zijn er uitstekende nummers te vinden. Een vrolijke Frans is Peter Silberman nog steeds niet, maar zijn zieleroerselen zijn in ieder geval al wat drááglijker geworden om naar te luisteren.

Buiten het weinig aan de ribben blijven klevend niemendalletje Tiptoe zal je hier eigenlijk geen mindere song tegenkomen, en het niveau is dan ook redelijk egaal. Toch steken er een paar nummers een beetje bovenuit. No Widows bijvoorbeeld, dat baadt in een broeierige sfeer en waarin Silberman ook vocaal serieus uitpakt. Wat een fenomenale stem toch, ook live enorm indrukwekkend. Verder vind ik het afsluitende drieluik Hounds - Corsicana - en vooral Putting The Dog To Sleep voortreffelijk.

Zo is Burst Apart dus een plaat geworden die het torenhoge niveau van Hospice niet weet te evenaren. Een plaat waar ik makkelijker afstand van hou, waar ik me minder in verlies, maar wel eentje die ik ook al eens tussen de soep en de patatten zou durven opzetten.

Ik zet in op een ruime 4*, maar daar zit wellicht nog wat speling op. Moet me nog eens terdege door de teksten wurmen, wat meestal ook wel gepaard gaat met een aantal openbaringen. Niettemin nu al 1 van de beste platen die 2011 heeft voortgebracht.

avatar van stoepkrijt
4,0
Burst Apart heb ik al bijna een jaar lang op 4 sterren staan en ik heb eigenlijk nooit overwogen die stem te verhogen. Daarvoor vind ik het trio Tiptoe/Hounds/Corsicana simpelweg te zwak. Echter....

Gisteren heb ik dit album weer eens beluisterd, direct nadat Radiohead's In Rainbows afgelopen was. In mijn beleving sloot Burst Apart perfect aan bij de sfeer van In Rainbows en daardoor heb ik intens kunnen genieten van dit album. Hounds blijft wel een zwaktepuntje, maar verder heb ik eigenlijk niets meer aan te merken op dit album. Vandaar mijn stemverhoging van 4 naar 4,5 sterren.

sigurros88
Putting the dog to sleep vind ik echt een meesterwerkje!

avatar van Mctijn
4,0
Even een tip voor liefhebbers van dit album:

Ramona Falls - Prophet (2012)

Iets minder "haunting" en iets meer uptempo dan deze plaat, maar er zijn overeenkomsten.

avatar van stephan2456
5,0
Murdoc023 schreef:
Ik vind Burst Apart beter dan Hospice. Ben vrijwel nooit in de mood om Hospice op te zetten, terwijl ik dit altijd kan luisteren. Wel heeft Hospice een paar fantastische nummers.


Ben ik het helemaal mee eens! Nu ben ik sowieso een fan van de sound van The Antlers, maar Burst Apart is naar mijn smaak hun beste werk tot nu toe en behoort tot m'n favoriete relatief recent uitgebrachte albums.

Het album opent met de mooie ballad 'I Don't Want Love' en de sfeer is meteen gezet. Na 'French Exit', de tweede track, komt m'n minst favoriete deel van het album. Het uptempo 'Every Night My Teeth Are Falling Out' springt daar wel positief uit. Het geeft het album de benodigde variatie zonder uit de toon te vallen. Tenslotte eindigt Burst Apart met drie erg mooie nummers: 'Hounds', een mooie, dromerige ballad waarvan ik vaak na middernacht in alle rust van geniet, en 'Corsicana' - en de perfecte afsluiter 'Putting the Dog to Sleep' (alhoewel het nummer vergeleken met de rest van het album wellicht iets te over-dramatisch is).

Het thema van Burst Apart is niet zo heftig als dat van Hospice - als dat al mogelijk is - maar de teksten en verfijnde composities zijn hoe dan ook ijzersterk, en misschien zelfs beter omdat ze makkelijker in het gehoor liggen. Dit in combinatie met Peter Silberman's karakteristieke stem levert aan één stuk door adembenemende momenten op. Het is lastig om dit album te vergelijken met z'n veel geprezen voorganger, maar dat Burst Apart een waardige opvolger is staat wel vast.

avatar van jorro
3,5
Een toch vrij populair album (450 stemmen, gemiddeld 3,94) waar 8,5 jaar lang geen bericht is geplaatst. Dat maakt een mens nieuwsgierig, maar tegelijk ook wantrouwend.
Nieuwsgierig dus ben ik er eens goed voor gaan zitten en heb daar geen spijt van. Het is erg sfeervol en het roept bij mij associaties op met Mercury Rev. Alleen dan wel een treetje lager.
Wantrouwend. Is het een eendagsvlieg? Dat is het zeker niet. Zo valt voorganger Hospice nog iets meer in mijn comfortzone.
Al met al kom ik tot 3,5*, met potentie om nog eens 4* te krijgen. De tijd zal het leren. Op naar opvolger Familiars.

5,0
Ik dacht precies hetzelfde jorro toen ik allemaal berichten uit 2011 zag.

Ik heb dit helemaal grijsgedraaid, vandaag nog maar een ronde. I don't want love is 1 van de mooiste nummers ooit.

avatar van remcodurez
5,0
Net zoals "Putting the Dog to Sleep"

avatar van coldwarkids
5,0
Putting The Dog To Sleep, I Don’t Want Love en Corsicana. Allemaal schitterende nummers en de rest hoog staaltje kunst.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:50 uur

geplaatst: vandaag om 01:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.