Het was de eerste keer toch wel even doorbijten om dit uit te luisteren, aangezien ik op een nieuwe Jupiter had gerekend. Enfin, dit is dus helemaal iets anders dan de muziek die ze enkele albums geleden maakten. Het titelnummer (en de opener) doen serieus denken aan I van Meshuggah, en voor de rest is de invloed van Mastodon en in mindere mate Neurosis duidelijk hoorbaar. Het kostte me dan ook wat tijd om dit album te appreciëren, maar nu begint het kwartje toch te vallen. Bijvoorbeeld sterkhouder 'Sing My Loves' is een prachtig nummer, waar cleane zang en grunts vrij geniaal samenkomen.
Ze mixen echter zowat alle eerdere escapades in hun muziek: post-hardcore, spacerock, sludge, het passeert allemaal de revue, vooral op de tweede helft van het album. Zo doet 'Summer Fever' me denken aan Wolfmother. Op zich niets mis mee, maar het album voelt er wel nogal fragmentarisch door aan. Het is ook erg spijtig dat er zoveel effecten gebruikt zijn: zowel gitaren als zang zijn meestal door één of andere effectenbox gegaan, wat gaat vermoeien voor een volledig album. Geen topscore dus, maar wel een goed album.