menu

The Rolling Stones - Between the Buttons [US] (1967)

mijn stem
3,65 (61)
61 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: London

  1. Let's Spend the Night Together (3:39)
  2. Yesterday's Papers (2:05)
  3. Ruby Tuesday (3:17)
  4. Connection (2:06)
  5. She Smiled Sweetly (2:43)
  6. Cool, Calm and Collected (4:12)
  7. All Sold Out (2:15)
  8. My Obsession (3:18)
  9. Who's Been Sleeping Here? (3:49)
  10. Complicated (3:10)
  11. Miss Amanda Jones (2:41)
  12. Something Happened to Me Yesterday (4:46)
totale tijdsduur: 38:01
zoeken in:
avatar van Rogyros
3,5
De Amerikaanse release van Between The Buttons. Nooit begrepen waarom indertijd verschillen zaten tussen de UK en US release. Bij The Beatles zie je het ook.

Het verschil is dat op deze versie Ruby Tuesday en Let's Spend Then Night Together staat. Maar je mist dan wel weer Back Street Girl en Please Go Home, die alleen op de UK release staan.

Beiden zijn mijns inziens prima albums, maar ik vind de Amerikaanse versie net iets beter. Het blijft mijns inziens evenwel absurd dat er verschillende versies bestaan voor de Europese en Amerikaanse markt.

4,0
Op vinyl heb ik de mono-versie van Between The Buttons. Ik heb nooit begrepen waarom er zowel mono als stereo versies apart verschenen. Die stereo albums zijn ook gewoon op een mono pick up af te spelen. Aftermath en Between The Buttons waren de eerste Stones albums in true stereo. In het begin bestonden veel albums uit mono nummers en fake stereo.
Toen ik Between in 1986 voor het eerst als CD in de winkel zag liggen viel het mij meteen op dat het de Amerikaanse uitgave met Let's Spend The Night Together en Ruby Tuesday was.
Die eerste persing heb ik in mijn collectie. Op die uitgave ontbreekt het artwork, dus die cartoon van Charlie Watts. Digitally Re-mastered staat op de voorzijde. CD's waren toen hartstikke duur, maar het zag er allemaal zo goedkoop uit. Er is ook een verschil met de pauzes tussen de nummers, want die staan op de track zelf en op latere versies tussenin.
Aftermath vind ik het eerste album dat ik helemaal in orde vind. De nummers zijn allemaal van eigen hand. In sommige Stones boeken staat vermeld dat Between tussen het touren door snel opgenomen is en dat het ook aan sommige nummers te horen is. Between is toch een aparte plaat. She Smiled Sweetly is een van de mooiste ballads. Op de Engelse staat ook nog Back Street Girl met Brian Jones op de accordeon. Cool, Calm & Collected bevat een grappige tekst er is een kazoo aanwezig en op het eind is het net alsof de heleboel uit elkaar spat.
Something Happened To Me Yesterday gaan The Rolling Stones op de jazztour.
Er staan ook een aantal vertrouwde rockers op. Please Go Home van de Engelse uitgave is wel de vreemdste. Het nummer heeft een Bo Diddley ritme, maar het eind van die song is zo apart.
Aftermath heeft een langere speelduur, maar deze plaat heeft meer afwisseling en men schuwt het experiment niet.

Stijn_Slayer
Ik kopieer even van mijn bespreking bij de 'normale' versie: schaars voorbeeld van een album dat beter is in de Amerikaanse uitvoering. 'Let's Spend the Night Together' en 'Ruby Tuesday' zou ik toch echt niet willen missen.

Heb ze wel op verzamelaars, maar ze maken het album wat mij betreft als geheel ook direct een stuk sterker.

Rizz
Ben ik het mee eens, irriteer me echt aan die verschillende uitgaven. Kunnen ze niet gewoon de Amerikaanse en Britse versies samen op één album kwakken?

avatar van kaztor
Daar is toch inmiddels een oplossing voor?

De Amerikanen kunnen 'hun' versie aanschaffen terwijl de Engelsen 'hun' versie kunnen aanschaffen. Moet wel gezegd dat je beter af bent met de Amerikaanse versies tot en met 1965 en dat je daarna de 'Engelse' lijn (lees: de albums zoals ze bedoeld waren) aanhoudt. Zo haal je de meeste liedjes in huis van die periode.

Die paar single-tracks daartussen zijn met gemak op verzamelaars te vinden, meer bepaald Flowers, More Hot Rocks of The Singles Collection (London Years).

Rogyros schreef:
De Amerikaanse release van Between The Buttons. Nooit begrepen waarom indertijd verschillen zaten tussen de UK en US release. Bij The Beatles zie je het ook.


Heeft te maken met inspelen op de commercie. Amerikanen wilden iets herkenbaars, Europeanen haalden misschien gemakkelijker meerdere releases (singles, ep's etc.) in huis.

avatar van Rogyros
3,5
Duidelijk, kaztor. Ben wel blij dat ze er op een gegerven moment mee gestopt zijn. Vind het toch nog steeds absurd, al begrijp ik de gedachte erachter nu wel.

avatar van kareltjemusic
Het had inderdaad met de commercie te maken.
Aan de andere kant van de oceaan moesten de stones nog een grote naam opbouwen.
Door op de lp meer hits te zetten , hoopten ze dat de Amerikanen er meer warm voor zouden lopen.
Nu kan je je afvragen, als er cd persingen zijn, waarom dan nog 2 verschillende, en waarom niet alle versies op 1 cd.
Zal dus ook wel commercie zijn, in de hoop dat het 2 maal wordt verkocht

ps hetzelfde gebeurde met de eerste paar lp van de beatles

avatar van Rogyros
3,5
kareltjemusic schreef:
ps hetzelfde gebeurde met de eerste paar lp van de beatles

Dat is mij bekend. Ik heb dat zelf ook gepost.

Nieuwstad
Lijkt me niet dat beide versies apart op de site moeten staan. Afwijkende songs kunnen we aangeven dmv "staat niet op elke versie van dit album" dacht ik zo.

avatar van kaztor
Nou ja, het verschaft wel wat meer duidelijkheid betreft jaren 60-artiesten. De lp stond nog in de kinderschoenen en werd nog niet gezien als echt volwaardig product, al was dat ten tijde van Between The Buttons al aardig aan het veranderen. Het ging er per selectie dus een stuk nonchalanter aan toe.

Zelfs de Stones zelf maken nauwelijks onderscheid tussen hun vroege albums. Keith beschouwd Aftermath als het eerste 'echte' album.

avatar van west
4,0
Gaaf, ik heb nu ook de originele mono LP van deze US version. In 1967 namen the Doors & the Beatles nog mono op, je zou denken dat the Stones dit album ook zo hebben opgenomen. Wel las ik hierboven dat er voor het eerst een 'true stereo' versie van bestaat. Maar deze jaren '60 liedjes klinken erg fraai in mono.

Bij de oudste platen, waar er nog een onderscheid bestaat tussen de US & UK versie, ga ik altijd voor de US versie, uitgezonderd Aftermath. Dit simpelweg omdat daar de beste songs, de singles, ook op staan. In dit geval gaat het over het heerlijke Let's Spend the Night Together & het oh zo fraaie Ruby Tuesday. Overigens, toen er één album kwam voor US & UK stonden daar ook gewoon de singles op.
Op side One is het lekker lopende Connection ook een prima song. Het meer ingetogen She Smiled Sweetley & honky tonky Cool, Calm & Collected zijn ook leuke nummers. Zo is side One net wat beter, dan side Two, van een prima LP als opmaat richting de grote vier albums die er vanaf 1968 kwamen.

avatar van pmac
3,5
De eerste drie nummets zijn geweldig. De rest doet vooral denken aan een poging om in de slipstream van de Kinks te komen en dat mislukt. Wat verder opvalt is de slechte en soms gekunstelde productie. In 67 kon men echt beter. Satanic heeft meer krtiek grkrrgen maaf die klinkt toch echt qua sound een stuk professioneler.

avatar van Jelle78
2,5
Op de US versie van Between The Buttons staat de single Let's Spend The Night Together/ Ruby Tuesday. Daarvoor sneuvelden Back Street Girl en Please Go Home. De twee single nummers staan beide aan het begin van het album, zodat de US versie beter van start gaat dan de UK tegenhanger. Maar daarna zakt het niveau snel in en vraag ik me af hoe lang dit album nog duurt. Ofwel, ook met klassiekers Let's Spend The Night Together en Ruby Tuesday wordt Between The Buttons geen goed album. Ik heb getwijfeld of ik deze US versie vanwege de toevoeging van deze twee nummers een hogere waardering zal geven, maar heb besloten dat niet te doen. De nummers op zichzelf zijn geweldig, maar twee goede nummers tillen een verder zwak album voor mij niet naar een hoger niveau. Als ik Let's Spend The Night Together of Ruby Tuesday wil horen luister ik wel naar een verzamelalbum, zoals Through The Past, Darkly: Big Hits Vol. 2. Dan zijn de overige nummers ook geweldig en hoef ik me niet door alle matigheid te worstelen waar Between The Buttons mee vol staat na de eerste 4 nummers.

Ik ga Between The Buttons US niet apart opnemen in de tussenstand. De score voor beide albums is gelijk, dus veel maakt het ook niet uit. Waar ik door de toevoeging van de twee singles op de US versie voor een dikke 2,5 ga, komt de UK versie uit op een krappe 2,5 ster.

Tussenstand:
1. Aftermath: 4,5*
2. The Rolling Stones: 4*
3. Out Of Our Heads US: 4*
4. The Rolling Stones Now!: 3,5*
5. 12 X 5: 3,5*
6. The Rolling Stones No. 2: 3*
7. Between The Buttons: 2,5*
8. December's Children (And Everybody's): 2,5*

avatar van jorro
2,5
Jammer dat nou net Please Go Home, is ingeruild voor Ruby Tuesday of Let's Spend the Night Together.
Het enige nummer wat op de Britse versie een voldoende haalde. Nou is Let's Spend the Night Together in mijn ogen niet eens een topper, Ruby Tuesday wel
Kortom de score voor dit verder tegenvallende album is 2,5*, net als de Britse persing
32 in de 100 Greatest Albums of 1967. Geen notering in Best Ever Albums..

Gast
geplaatst: vandaag om 21:34 uur

geplaatst: vandaag om 21:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.