menu

M83 - Hurry Up, We're Dreaming (2011)

mijn stem
3,79 (350)
350 stemmen

Frankrijk
Pop / Electronic
Label: naïve

  1. Intro (5:17)

    met Zola Jesus

  2. Midnight City (4:03)
  3. Reunion (3:59)
  4. Where the Boats Go (1:44)
  5. Wait (5:42)

    met Brad Laner

  6. Raconte-Moi une Histoire (4:08)

    met Zelly Boo Meldal-Johnsen en The Purple Mixed Adult Choir

  7. Train to Pluton (1:17)
  8. Claudia Lewis (4:34)
  9. This Bright Flash (2:21)
  10. When Will You Come Home? (1:27)
  11. Soon, My Friend (3:16)

    met The Purple Mixed Adult Choir

  12. My Tears Are Becoming a Sea (2:31)
  13. New Map (4:21)

    met The Purple Mixed Adult Choir

  14. OK Pal (3:58)

    met Chelsea Alden

  15. Another Wave from You (1:55)
  16. Splendor (5:07)

    met Brad Laner en The Shakespeare Bridge Children's Choir

  17. Year One, One UFO (3:22)
  18. Fountains (1:20)
  19. Steve McQueen (3:49)

    met Amy White

  20. Echoes of Mine (3:39)

    met Lydie Benzakin

  21. Klaus I Love You (1:44)
  22. Outro (4:07)
totale tijdsduur: 1:13:41
zoeken in:
avatar van inquestos
3,5
De eerste 6 nummers zijn weergaloos, daarna blijft er nog genoeg materiaal over om de CD op te vullen, maar om één of andere reden is dat uitgesmeerd over nog een CD. Een misslag.

avatar van Co Jackso
4,0
Hurry Up, We’re Dreaming is voor mij de grote verrassing geworden van 2011. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat een album met elektronische muziek mij zou bevallen, maar ik had het duidelijk mis. Ik was zeer onder de indruk van met name de eerste helft van het album, waarbij Steve McQueen dan weer behoort tot het hoogtepunt op de tweede helft. Deze tweedeling vormt gelijk het grote minpunt van dit album. Het tweede deel van het album bevat wat mij betreft teveel muzikale interrupties. Daarnaast duurt het album simpelweg te lang. Maar met losse nummers als het eerder genoemde Steve McQueen, maar ook Midnight City, Reunion, Intro, Raconte-Moi une Histoire en vooral het hemelse Wait, is M83 een artiest die ik voortaan op de voet zal gaan volgen.

avatar van nico1616
5,0
Een dubbelalbum vraagt wel wat inspanning, en wordt nogal eens naar achter geschoven als er nog zoveel te beluisteren is.
Na talrijke losse nummers die op mijn shuffle voorbijkwamen, heb ik vandaag het album volledig beluisterd, meteen 2 keer na elkaar.
Het kost namelijk geen enkele inspanning, de 72 minuten zijn zo voorbij.

Het album is bijzonder homogeen en heeft wat mij betreft geen fillers. Zelfs de korte interludes hebben grote charme, en ik vind evenveel hoogtepunten in de tweede helft als in de eerste: Steve McQueen, Echoes of mine, Outro ...

Ik begin met 4*, met groeipotentieel.

Live spelen ze redelijk veel liedjes van hun laatste album (op zich geen slecht idee, integendeel). De toppertjes van dit album vind ik de - ondertussen al bekende- single Midnight City, maar zeker ook Reunion, Steve Mcqueen en toch ook wel Wait. De rest van het album ga ik zeker nog checken, daarom ook nog geen quotering.

avatar van Dorstlesser
Heb helemaal niks met indie, maar is dit niet meer een soort shoegazedubtronica? Alsof Daft Punk en My Bloody Valentine met Scuba de studio induiken om Odd Blood van Yeasayer over te doen. Deze ga ik nog eens goed luisteren.

[edit] ok dat geldt misschien alleen voor de eerste twee nummers. Maar de rest mag er ook wezen

avatar van coldwarkids
2,5
Z'n laatste album is toch wel het minste.. Ben meer van het oudere werk uit 2003 en 2005.. nu wordt het TE veel gehyped

BrotherJohn
Prettig album dat voor mij vooral wegluistert als een 80's flashback. Ik begrijp de indeling in het 'electronica'-genre niet zo goed, kan iemand dat toelichten? Dit is toch meer een mix van synth-pop, dream-pop en ambient-pop. Aan de duur van het album stoor ik me geenszins. Ik zit na enkele luisterbeurten op 3,75*, laat ik het naar boven afronden!

3,5
Het is wel een erg lange zit. Hierdoor valt na een tijdje 'het truukje' wel op. Ondanks dit staat er veel genietbaars op. De eerste CD is fantastisch tot, nou ja eigenlijk bijna tot het einde. This Bright Flash vind ik bijvoorbeeld ook erg tof. De tweede plaat begint ook sterk met New Map en OK Pal, daarna vind ik hem toch wat inzakken. De outro is wel prachtig, maar die had natuurlijk twee minuten langer gemoeten. Gelukkig hebben ze daar nu gehoord aan gegeven voor de Cloud Atlas soundtrack.

Hoogtepunt vind ik het beginstuk van Intro tot en met Wait. Midnight City en Reunion zijn fantastische dansnummers. Wait is voor het grote wegdromen bedoeld. Heerlijk is ook die minimalistische tekst hier.

avatar van WesleyX16
3,0
Het is op zich wel een redelijk album. Maar de lengte van het album en in het bijzonder de stem van de zanger bevallen me niet. Geef mij maar Chromatics of Man Without Country.

avatar van mvfreak
3,5
Bij vlagen erg aangename muziek. Maar 22 nummers is gewoon echt te veel, dit doet afbreuk aan de goede songs die er echt wel voldoende aanwezig zijn. Zijn er meer mensen die qua zang aan Peter Gabriel moeten denken (bijv. Wait en Outro) ? Suggestie: album 'indikken' tot de helft en dan kan dis zomaar groeien tot 4,5* .

3,5
mvfreak schreef:
Bij vlagen erg aangename muziek. Maar 22 nummers is gewoon echt te veel, dit doet afbreuk aan de goede songs die er echt wel voldoende aanwezig zijn. Zijn er meer mensen die qua zang aan Peter Gabriel moeten denken (bijv. Wait en Outro) ? Suggestie: album 'indikken' tot de helft en dan kan dis zomaar groeien tot 4,5* .


Daar ben ik het volmondig mee eens. Een dubbelalbum is altijd gewaagd en zelfs wanneer die geweldig is (Mellon Collie) een erg lange zit. In mijn jaren als muziekluisteraar ben ik vaker wel dan niet teleurgesteld door dubbelalbums. Deze van M83 valt wat dat betreft nog alleszins mee. Er zit een redelijk sterk concept (dromen) in, wat regelmatig terugkeert in de teksten en songstructuren. Er zit genoeg variatie in de muziek ook. Het probleem is simpelweg dat niet alle nummers kwalitatief even hoog zijn. Anderen zijn gewoon niet origineel genoeg om nog te boeien als je al een uur M83 achter de rug hebt. Een nummers als 'Steve McQueen' bijvoorbeeld. Echt niet slecht, maar het biedt niets nieuws meer op dat punt in het album.

Mijn ideale Hurry Up zou een heleboel 'fillers' geschrapt zien:
1. Intro
2. Midnight City
3. Reunion
4. Where the Boats Go
5. Wait (oftel, niets veranderen aan het eerste stuk)
6. Year One, One UFO
7. Train to Pluton
8. When Will You Come Home
9. Soon My Friend
10. New Map
11. OK Pal
12. Fountains
13. Splendor
14. Klaus I Love You
15. Outro

Je zult mij niet vaak zo blasfemisch bezig zien (ik rommel zelden met tracklists), maar ik denk dat het in het geval van M83 echt een veel betere plaat oplevert, zonder afbreuk te doen aan het concept.

avatar van herman
3,5
En Claudia Lewis dan? Geweldig nummer!

avatar van .Fee.
4,0
Wat een heerlijk album, ik heb hiermee echt geweldig heerlijke muziek ontdekt. Het is mijn eerste album, dus ik ben zeer benieuwd naar de rest.

4*

avatar van tbouwh
3,5
Lekker album! het fabelachtig lekkere nummer Midnight City en het mooie, minimalistische Wait trokken mijn aandacht en zorgden ervoor dat ik de rest van dit album ook graag eens wilde beluisteren.
Ik kende M83 al van hun Oblivion-score, die ik ook goed vond.

Dit album kent een aantal hoogtepunten, maar is niet over de gehele breedte supersterk. Het openingsstuk is fenomenaal ( de eerste 6 tracks ), maar daarna volgen, evenals soms op de 2e cd, een een aantal fillers. Ik vind geen een nummer echt slecht, maar een hoop is wel overbodig.
Naast Midnight City en Wait behoren oa Reunion, Steve McQueen en New Map tot mijn hoogtepunten.
Een leuk en boeiend geheel, dat niet echt verveelt maar slechts een aantal echte knallers kent. Een geruime 3,5*

Wait is simpelweg fantastisch

avatar van Anne Maaike
3,5
Laatst hoorde ik Wait op de televisie in een reclame, dat was weer een reden om dit album weer eens te luisteren. Zo'n minimalistisch nummer maar o zo prachtig.

fcdenhaag
Door het prachtige Outro in de film Suburra op deze artiest gekomen. Album heeft enkele supertracks, waaronder dus het melancholische Outro. Dat nummer werkt zo hypnotiserend! Het had inderdaad een minuut of twee langer gemoeten.

fcdenhaag
Ruim 9 maanden later luister ik dit album nog steeds bijna dagelijks. Wat enorm goed! Weet niet waardoor precies, in ieder geval het melancholische en de diversiteit, die mij zo enthousiast maken.

4,5
Dim
Halfje erbij. Wat een geweldige drumpartijen steeds weer.

Arbeidsdeskundige
De melancholie spat van dit intrigerende album af. Dit is zo verslavend.

avatar van coldwarkids
2,5
Arbeidsdeskundige schreef:
De melancholie spat van dit intrigerende album af. Dit is zo verslavend.


Haha dan tip ik jou Before The Dawn Heals Us.. Daar is op dit album niks meer van te horen helaas. Te gladjes.

Thekillers87327
Helaas iets teveel nummers maar wat een album!
Het dromerige spat er vanaf.
Hoor hier en daar een beetje the 1975 erin.
Dit album heeft echt iets verslavends ook idd!

avatar van jordidj1
Off topicberichten en geruzie verwijderd

avatar van jrn
4,0
jrn
Heeft M83 meer nummers zoals Wait en Outro? Heb een beetje geskipped door andere platen maar ben ben soort toppers nog nergens tegengekomen, helaas

avatar van Johnny Marr
4,0
Wait is één van de mooiste nummers ooit. Griezelig mooi, zodanig mooi dat het gewoon pijn doet.

avatar van DjFrankie
DjFrankie (moderator)
Dat outro een mooi nummer is, ik hoor steeds vaker om me heen wat is die mooie muziek bij de nieuwe zalando reclame.

avatar van esteban
4,0
Er verschijnt een 10th Anniversary editie van dit album, komende maart gelimiteerd op vynil. De (imo) prachtige hoes is een (geslaagde) update van de bestaande albumcover.

En naar aanleiding hiervan is ook een bijzonder knap geschoten videoclip verschenen voor het nummer My Tears Are Becoming A Sea, een prequel op het gekende verhaal uit de andere video's gelinkt aan dit album.

Checken die handel!

avatar van james_cameron
3,0
Niet mijn ding dit. Ik heb me er niet bij verveeld en hoor wel dat het binnen het genre goed is, maar ja, je moet dan wel van het genre houden. De meer uptempo tracks vind ik duidelijk de beste, al zijn die spijtig genoeg in de minderheid. Verder kan ik niet zoveel met de zweverige, dromerige en melancholisch klinkende electropop. Ik mis vooral echte liedjes met een kop en een staart.

avatar van remcodurez
3,5
(quote)


Tja dat krijg je als bands/projecten mainstream gaan worden en poppy!


Rare opmerking. Eerder omgekeerd. Mainstream pop bestaat grotendeels uit nummers die vasthouden aan een traditioneel vormschema waar james_cameron (kop en staart) naar verwijst. Zie: Vorm van pop-liedjes - Leer over couplet, refrein, bridge en meer! - bax-shop.be.

M83 bevindt zich zeker in de categorie pop, maar zelfs de albumcompositie wijkt al af van de gangbare mainstreampop.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:11 uur

geplaatst: vandaag om 12:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.