Nu kan Nneka best heftig uit de hoek komen, maar niks kon waarschuwen voor de start van haar derde album! De eerste drie nummers van Soul Is Heavy razen als een wervelwind de ziel binnen! De instrumentate klinkt lekker vol! De teksten staan bijzonder scherp! De melodieën vloeien uit in ongelooflijk krachtige refreinen! Als zangeres stretcht ze zich zoals nooit tevoren! Kortom: we worden verwend door Nneka in het kwadraat!
Zoveel heftiger de uitbundige nummers zijn, des te intiemer leren we de zangeres kennen in de ingetogen songs. Met soms een minimale bezetting legt ze haar ziel bloot. Zachtjes komt een piano, gevolgd door een gemene gitaar, binnenwandelen als ze triest “You don’t need me no more” uitkermt. Subtiel zijn de strijkers binnengevallen om aan Restless een gepast eind te maken. Vocaal huiverend, terwijl haar materiaal doordacht wordt opgebouwd. In vele opzichten is Nneka gegroeid, zonder haar natuurlijke, soms wat onbezonnen, charme te verliezen. De filosofie achter de abstracte toeters van J vat het goed samen:
As the moon pulls the ocean, so the earth pulls the moon
In the same way I am what I am, ‘cause her existence defines my being
As my weakness is my strenght, so my tears define happiness
In the same way I know that your hate reflects boundless love
Oftewel de rake eenvoud van het bestaan.
Het titelnummer is nog zo’n nummer dat enkel deze dame had kunnen maken! Elementen van hiphop en reggae worden versmolten tot haar unieke soulsound, beladen met een stevige boodschap vanuit haar leefwereld, haar geliefde geboorteland. Muziek die zwaar weegt, zwaar durft te wegen!
Het mooie aan deze artieste is dat ze naast haar nek uitsteken, ook haar onzekerheden durft te delen, dat ze toegeeft het zelf ook niet altijd te weten. In Do You Love Me Now klinkt ze daar ook naar, wat leidt tot frustrerende schreeuwen en wanhopige uithalen. Ze speelt het kleine meisje. In Valley klinkt het: “Baby, would you walk with me, long way, Darling, would you take my hand, For I know nowhere to go”. Inderdaad, het is hetzelfde aandoenlijke kind dat zonet nog zonder problemen haar gal spuwde op de uitbuiters van het moederland. De uitersten zijn erg uitgesproken. De complexiteit van haar persoon kwam op plaat nog nooit zo mooi uit de verf.
Nneka weet dit veelzijdige album succesvol te dragen. Gastartiesten als Black Thought en Ms. Dynamite (die lijkt plots weer hip) zijn een leuke toevoeging, maar zetten de ster niet in de schaduw. Bijzonder is wel het trio op het laatste nummer, met Wura Samba en Mohammed, wat de belichaming van hedendaagse Afrikaanse muziek moet zijn. De eigenzinnige zang en raps tegen een achtergrond van electronische trommels en sexy trompetten sluiten het album op de juiste tonen af.
Nneka begint steeds zwaarder door te wegen als artieste. Ze ontplooit alle aspecten van haar zijn.
De zangeres. Nigeriaanse. Een vrouw.