Green Day - ¡Tré! (2012)

Het album gaat eerder uitkomen, op 11 december 2012. Bron

The Forgotten officiële video:

YouTube - Green Day: "The Forgotten" - [Official Video]

Wow, the forgotten zorgde er voor dat ik een forse slok bier over mijn laptop uitspuugde. Is dít greenday? Niet Elton John?? Ik bedoel, het is niet hun eerste ballad en het is ook niet eens zo'n enorm slecht nummer of zo (ook niet goed overigens) maar dit is wel héél erg Andrew Lloyd Webber musical materiaal met zure violen. En dan die clip....inclusief zwaaiend publiek en veel te grote piano en met gesloten ogen zingende/spelende muzikanten...

Staat dit nummer niet zo ongeveer voor alles waar Green Day 15 jaar terug tegen rebelleerde??

Het album is nu te beluisteren via de 3FM website.

Na een eerste beluistering vind ik dit toch de minste van de trilogie.
Er staan helaas wat nummers op die niets doen met me.

Brutal Love vind ik bijvoorbeeld geen echt Green Day nummer.
(Het is een prijsnummer in vergelijking met Nightlife van ¡Dos! )

Missing You is wel een lekker nummer, alsook 8th AS

Drama Queen doet me vrij weinig, maar is op zich geen rotnummer.

X-Kid is ook wel aardig

Pas bij S,D&V hoor ik weer een lekker nummer wat op een van de andere trilogie platen had kunnen staan.

Little Boy.. and Amanda liggen ook weer lekker in het gehoor.

Walk Away..tja hetzelfde gevoel als Drama Queen

DRB is een lekker opgebouwd allegaartje

99 Revolutions hapt weer zeer lekker weg

The Forgotten geeft me weer een beetje hetzelfde gevoel als Walk Away en Drama Queen.

Dus eigenlijk staan er 8 lekkere nummers op naar mijn mening.
Maar ik was net verheugd dat ze met de 2 voorgaande CD's weer een beetje de 'oude kant' op gingen, dus dan valt deze me wat tegen met 4 mindere nummers
(Waar ¡Uno! er geen had en ¡Dos! met Nightlife één volstrekt kl@#enummer had).

Uno was goed, Dos was een domper en Tré is de beste.

Uno was minder Dos de beste en Tre is goed.

Ik vind ze alle drie kut.

Als ik deze trilogie even als geheel neem moet ik echt denken aan de uitdrukking te veel hooi op je vork nemen.

Het derde deel is namelijk ook een deceptie van jewelste. Er is serieus geen een nummer wat het niveau van de albums voor de trilogie heeft. Zelfs het minste nummer van de andere albums zou hier met afstand het beste zijn. Het enige wat ik hoor op dit album is zware inspiratieloosheid. De popliedjes zijn gezapig en de punkpopnummers zijn futloos en zouteloos. Er zit compleet geen power in. 99 Revolutions werkt bij mij extreem op de zenuwen, heel de tijd dat refreintje herhalen. Iets wat Green Day opvallend doet in deze trilogie. Maak de nummers gewoon wat korter.

Als afsluiting krijgen we een nog zuurdere nasmaak met The Forgotten. Green Day heeft een aantal goede ballads op zijn naam staan maar deze is echt afgrijselijk. Standaard pianoakkoorden, clichéovergangen, noem het maar op. Bah!

Zoals je het al leest: Ik vind het album echt slecht. 1,5 ster voor Tré. Green Day, ga eens paar jaar focussen op een conceptalbum zoals American Idiot en 21st Century Breakdown. Anders ben ik er helemaal klaar mee.

Jammer dat Green Day kwantiteit voor kwaliteit stelt, ze zijn daardoor een simpele rockband geworden met ongeïnspireerde songs.

Waar zit de 'like button'

Na deze drie albums ben ik definitief afgehaakt wat Green Day betreft. Het niveau van Dookie hebben ze alleen nog benaderd met American Idiot en verder niet meer, maar nu zakken ze wel heel ver weg.

Hoewel ik op alle cd's van de trilogie wel aardige nummers vind staan, is er toch iets wat me niet echt aanstaat. Het is niks nieuws, allemaal herkenbaar en een beetje rechttoe rechtaan. Desondanks is het verwonderlijk hoe gemakkelijk Billie Joe Armstrong toch nummers lijkt te schrijven. Veel (beginnende) bands zouden toch trots mogen zijn op dit soort nummers, overigens ook glad geproduceerd. Echter klinkt het vanuit Green Day;s perspectief allemaal wel heel erg braafjes en op safe. Weinig gemeende punk, waar GreenDay toch altijd een beetje voor stond. Dat maakt deze trilogie toch wel een beetje "Guilty".