menu

Public Service Broadcasting - The Race for Space (2015)

mijn stem
3,69 (42)
42 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Rock
Label: Test Card

  1. The Race for Space (2:39)
  2. Sputnik (7:09)
  3. Gagarin (3:48)
  4. Fire in the Cockpit (3:01)
  5. E.V.A. (4:15)
  6. The Other Side (6:19)
  7. Valentina (4:29)

    met Smoke Fairies

  8. Go! (4:12)
  9. Tomorrow (7:22)
totale tijdsduur: 43:14
zoeken in:
avatar van hidalgo
3,5
heerlijke cd eindelijk eens iets nieuws teminste voor mij
hier word ik wel warm van

ohmusica
Fascinerende soundtrack bij historische geluidsopnamen uit de ruimtevaarthistorie. Het luistert als een ode aan dappere astronauten, hoogtechnische ruimteschepen en de ongrijpbare onmetelijke oneindigheid. In het nummer 'the other side' wordt bijvoorbeeld het moment uitgediept, waarbij Apollo 8 achter de maan verdwijnt en het contact met 'mission control' wordt onderbroken. Het samenspel tussen de geluidsopnamen van de NASA en de spannende muziek maakt het moment tot iets 'groots' of wat je je erbij wilt voorstellen.

avatar van pet
4,0
pet
Public Service Broadcasting is een Engels Duo, bestaande uit J. Wilgoose (gitaar, banjo, andere instrumenten met een snaar en electro-instrumentatie) en Wigglesworth (drum, piano, electro-instrumentatie). Dit duo bracht in 2013 een bijzonder album uit, waarbij samples de hoofdrol spelen en de muziek meer dient als ondersteuning. Maar waar het vorige album nog meer een verzameling losse nummers waren, heeft dit album een heus thema: de strijd om de ruimte tussen de VS en de Sovjet-Unie.

En als je het over de strijd om de ruimte hebt, kun je niet om de beroemde speech van John. F. Kennedy heen. Die wordt dan ook gebruikt in The Race For Space, het eerste nummer van het album. De stem van Kennedy is overladen is met echo, en subtiel ondersteund door een kerk-koortje. En zo gaan we behoorlijk chronologisch door het ruimte-tijdperk heen. Sputnik (de eerste keer dat een mens in de ruimte is) heeft een heerlijke electro-beat die langzaam opbouwt in tempo. Hier valt ook op hoe goed de spanning van de samples (people waiting for the blieb-blieb of the satellite) en de muziek samen vallen. De muziek geeft een hele extra dimensie aan de historische samples. De muziek is soms meer electro-gericht, maar kan ook net zo makkelijk meer de rock-kant op gaan, zoals op Gagarin (waarbij de blazers ook heerlijk op dreef zijn) of E.V.A. Op deze momenten doet Public Service Broadcasting wel wat denken aan Voyage 34 van Porcupine Tree. Ook zo'n album dat leunt op samples en meer als soundtrack dient. Maar hoogtepunt van het album moet toch wel The Other Side zijn, het moment dat Apollo 8 aan de reis begint langs de 'dark side of the moon' en even het contact met de Aarde verdwenen is. De spanning wordt meesterlijk opgebouwd, de stilte op het moment dat de Apollo 'weg' is lijkt bijna eindeloos te duren en de muziek krijgt een euforische stemming op het moment dat het contact weer hersteld is. Een ander 'hoogtepunt' is Fire In The Cockpit, over de dood van 3 astronauten uit de Apollo 1. Een stemmig, duister nummer vol statische ruis, waarbij de strijkers het drama nog eens extra aanzwellen.

Maar als het tijd is om een cijfer aan het geheel te hangen zit ik in dubio. Muzikaal gezien is het namelijk niet heel bijzonder. De radio-fragmenten en samples zijn duidelijk het leidende element, en de muziek is er echt ter ondersteuning, als een soundtrack bij een film. Haal de samples weg, en de muziek is eigenlijk maar middelmatig en soms zelfs saai. Maar de samples die gekozen zijn kloppen als een bus, waarbij spanning, emotie en anticipatie bijna perfect worden geregisseerd. Ook is het knap dat je je als band zo weg durft te strepen om het concept te laten werken. Misschien moet je dit dan ook niet beoordelen als een muziek-album, maar als een concept. En dat concept is fascinerend, waarbij samples en muziek elkaar echt versterken. Een bijzonder album, dat ik meer fascinerend dan echt goed vindt.

Pat-sounds: Album Public Service Broadcasting - The Race For Space (2015) - pat-sounds.blogspot.nl

avatar van stoepkrijt
3,0
Het concept van The Race for Space vind ik onwijs interessant en de uitwerking is zeker knap, maar voor mij zit er te weinig muziek in dit album. Teveel stiltes, teveel gesproken tekst met nauwelijks instrumenten. Het is natuurlijk ontzettend lastig om een album te maken op de manier zoals PSB het doet - met alleen fragmenten uit journaals, speeches, commercials, etc - maar op hun andere twee albums tot nu toe geven ze toch ene wat beter visitekaartje af.

Gagarin vind ik ronduit geniaal, zó uitbundig! Ook Go! vind ik ijzersterk en E.V.A. en The Other Side zou ik gerust een blauw sterretje willen geven. De rest is minder boeiend en bevat teveel stiltes. Dat je als intro een speech gebruikt en die verder nauwelijks aankleedt snap ik, dat werkt prima om het concept mee te introduceren. Een nummer als Fire in the Cockpit is echter funest na het op-en-top muzikale Gagarin.

Public Service Broadcasting, ik vind het een razend interessante band met knap in elkaar gestoken en boeiende muziek. Op basis van de singles had ik hoge verwachtringen van The Race for Space, maar die worden niet ingelost. Ik koester de paar toppers die dit album heeft voortgebracht en als ik zin heb in een consistent album zet ik hun debuut nog wel een keer op.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:22 uur

geplaatst: vandaag om 12:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.