menu

Florence + the Machine - How Big, How Blue, How Beautiful (2015)

mijn stem
3,74 (204)
204 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Island

  1. Ship to Wreck (3:54)
  2. What Kind of Man (3:36)
  3. How Big, How Blue, How Beautiful (5:34)
  4. Queen of Peace (5:07)
  5. Various Storms & Saints (4:09)
  6. Delilah (4:53)
  7. Long & Lost (3:15)
  8. Caught (4:24)
  9. Third Eye (4:20)
  10. St. Jude (3:45)
  11. Mother (5:49)
  12. Hiding * (3:52)
  13. Make Up Your Mind * (4:01)
  14. Which Witch * (4:19)
  15. Third Eye [Demo] * (4:15)
  16. How Big, How Blue [Demo] * (4:32)
  17. As Far as I Could Get * (4:06)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 48:46 (1:13:51)
zoeken in:
Ozric Spacefolk
Ja, ik las dat sommige lieden deze plaat minder bombastisch vonden.
En dit is al een hoop bombast!

Dan ben ik echt benieuwd naar de oudere platen.

Overigens dacht ik dat mensen tegenwoordig niet meer zo van bombast hielden. Dat alles zo uitgekleed en analoog en minimalistisch moet.
Ben blij dat dat dus niet zo is.

avatar van Tempel
4,5
Gisteravond Ziggo Dome, Florence in haar element, wat is ze toch puur, oprecht, empatisch en mooi, zowel van binnen als van buiten. Had haar al twee keer eerder gezien op Werchter, maar dit was toch wel wat anders, alsof ze bij je in de huiskamer stond zo heerlijk dicht onder de huid kwam ze. Heerlijke muziek en een prachtig optreden. Hoogtepunten What kind of man en Ship to wreck van dit album en uiteraard Dog days are over van eerder werk. Goede, binnenkomende uitvoering ook van You got the love van Candi Staton. Genoten! Album gaat halfje omhoog.

avatar van WoNa
3,5
Eerste keer dat ik een album van deze band uit zit en nog met plezier ook. Twee hele prettige singles krijgen een prima vervolg op deze plaat, waarbij 'Delilah' er het meeste uit knalt voor mij. Het gegalm van mej. Welch was tot op heden altijd onoverkomelijk. Op deze plaat niet. Goed gedoseerd dus. En dan doel ik mede op de arrangementen die af en toe heel fraai zijn.

Het hele verhaal staat hier op WoNo Magazine

Ozric Spacefolk
Deze plaat is echt geweldig, maar haalt het niet bij enkele andere platen uit 2015. Ik waardeer Chvrches, Kate Boy en Susanne Sundfor een stuk hoger. Maar ik geef deze plaat even de komende dagen de tijd om in te dalen. Misschien dat zij toch in mijn eindlijst belandt.

4,5
Eén van mijn favoriete releases van het jaar. Donderdag heb ik Florence voor het eerst live gezien in de Ziggo Dome. Allemachtig, wat een verschijning. Puur, lief, krachtig, energiek en zeker voor herhaling vatbaar in de toekomst. Uit volle borst meegezongen en meegedanst. Schuiftrompetten en al. Ook brachten zij enorm goede harpist mee.

Vind dit album in vergelijking met haar vorige twee albums (Lungs, Ceremonials) ietsjes meer ingetogener en zeker minder pompeus/bombastisch. Minder gebruik van haar geliefde en veelgebruikte reverb (galm) en layers wat de vorige albums zo bombastisch maakten. Rustiger, zeker. (Voorbeelden: St Jude, Long & Lost) Welch is prachtig constant in het schrijven van magische teksten. Verrassend was de verwijzing van de titel van dit album naar de blauwe hemel boven ons in plaats van de oceaan, wat ik in eerste instantie dacht aangezien water een terugkerend en geliefd thema is van de band. Florence blijft bij dezelfde vertrouwde receptuur van bombast, sentiment en rijk instrumentgebruik en van alle kanten is het een typisch album van Florence + The Machine, maar aan de andere kant heeft zij duidelijk geprobeerd subtiel een frisse wind door het album te voeren. En dit is zeker hoorbaar voor de fan of luisteraar die elk album kent. Florence is in mijn ogen langzaam echt wel op weg om een iconisch artiest te worden. Knap om dit genre op een redelijk mainstream niveau te brengen. Blij dat deze band bestaat.

avatar van Beukertje
4,0
Dit album heeft zojuist, op de valreep, een plekje in mijn top 10 over 2015 gekregen. Niet omdat ik twijfelde maar omdat ik dit album nu pas beluister. Heerlijk album!

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Eindelijk eens tijd om goed naar dit album te luisteren, tot nu toe buiten mijn Top 50 van 2015 gevallen maar bevalt me steeds meer na 9x beluisteren. Zou wel eens verlaat een plekje kunnen krijgen in die lijst misschien zelfs nog flink hoger. Denk er aan om er een halfje * bij te doen.

avatar van Jumpjet
5,0
Afgelopen jaar pikte ik Florence & the Machine op dankzij de singles Ship to Wreck en Queen of Peace. En dat zou eens tijd worden zeg! Ik ben geloof ik een beetje verliefd geworden op Florence want dit is echt een heerlijk album. Ship to Wreck is bijna té catchy, maar daarna wordt het alleen maar beter. Hier en daar lees ik de term 'bombast(isch)' en ergens snap ik dat wel. De arrangementen zitten hier en daar namelijk wel erg vol met violen en blazers. Omdat die door minder getalenteerde artiesten te pas en vooral te onpas worden ingezet om ongeïnspireerde liedjes toch nog een beetje drama mee te geven, kan ik me voorstellen dat dit bij veel luisteraars een soort Pavlov-reaktie teweegbrengt. (Het meest afschrikwekkende voorbeeld dat ik in dit verband kan bedenken zijn de orkestbanden waar Marco Borsato overheen kreunt.) Maar zo niet bij Florence & the Machine. Het uitgebreide instrumentarium zet de toch al sterke songs alleen maar kracht bij. Het slotstuk van de titeltrack is daar een mooi voorbeeld van. En dan die hemelse stem van Florence. In Various Storms & saints laat ze alles horen waartoe ze in staat is, en dat is nogal wat. Voor mij de beste plaat van het afgelopen jaar. Vijf sterren voor dit pracht album.

avatar van Soul Dreamer
4,0
Heerlijk album! Dit is het soort muziek waar ik vrolijk van wordt. Ik kan niet vergelijken met andere albums van Florence want die ken ik (nog) niet, maar dit smaakt naar meer.

avatar van The Lifting
4,0
Voor mij één van de beste albums van 2015. Een stuk minder bombastisch dan de voorgangers, maar ik proef meer emoties in de songs dan op de vorige platen. De nummers komen meer binnen! Mooi geheel, weinig dieptepunten. Wel jammer dat bij het concert in de Ziggo Dome de nummers van deze plaat nog wat onzeker overkwamen. Ik geef vier sterren.

avatar van Haas123
4,5
Deze plaat is zo heet, m'n LP is zelfs gesmolten!

avatar van Film Pegasus
3,0
Minder betoverend dan haar voorgangers. Het lijkt wel een hoop ballades met Michael Bay als producer. Niets mis met wat bombastische muziek, haar vorige albums waren best goed. Maar dit vind ik toch wat minder inspirerend. Met alleen dit album had de zangeres me niet kunnen overtuigen. Gelukkig wel enkele nummers die de moeite zijn, waaronder opener Ship to wreck en opvolger What kind of man. Maar dan loopt het wat verloren en heb je al zin om een ander album op te zetten.

avatar van Style.Girl
4,0
Het tweede beste album! Al vind ik Ceremonials net een stuk beter! Which Witch is op één of andere manier het eerste nummer geweest die ik vier jaar geleden heb gehoord van dit album. Het behoort zeker tot de sterkste nummers van het album.

Ook nummers als What Kind of Man, How Small, How Red, How Ugly, Queen of Peace, Make Up Your Mind en Third Eye zijn erg goed. Maar eigenlijk zijn er geen slechte nummers op dit album.

avatar van EttaJamesBrown
3,0
Hier gaat mevrouw Etta strak op. Tja, wie ben ik dan om dit niet te draaien?

avatar van Niek
2,5
Heb Lungs altijd een prima plaatje gevonden met Dog Days Are Over als knaller. Deze kan ik echter niks mee. Het leunt vrijwel uitsluitend op die zware uithalen van Florence. Dat gaat snel vervelen. Ik ben gul met 2,5

Gast
geplaatst: vandaag om 09:58 uur

geplaatst: vandaag om 09:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.