Dit is het beste Neil Young album sinds wanneer ook al weer, 'Freedom"? Het zou zo maar kunnen. Samen met de Promise of the Real weet hij een rammel niveau te bereiken dat bijna ongekend is. De zuiverheid spat er van af en dan bedoel ik niet zijn ouder wordende stem. De nummers zijn een mix van zijn lome, logge rock en country invloeden, waardoor beide niet de overhand krijgen. Hoeveel het mijzelf ook verbaast, ik vind Monsanto geweldig. Neil Young raakt alle snaren bij me waartoe ik hem in jaren al niet meer in staat achtte. Ik had genoeg Young albums, nu niet meer.
Het hele verhaal staat
hier op WoNo Magazine.