Op de
Metal-Nose site schrijven Vera/Jany ondermeer het volgende in hun lovende review:
"Melancholie en droefheid grijpen als een kille hand omheen je hart als je dit beluistert, terwijl de muziek toch ook een intense warmte en diepgang heeft. Aarzelende pianoklanken gaan over in meanderende gitaren, de zang is nu eens intriest gesproken poëzie, dan weer lage grunts die de orgie van monumentale riffs nog krachtiger maken. Het is eerder zeldzaam om een groot aantal melodieuze gitaarsolo’s op een doom metal album aan te treffen, maar hier worden we op dit punt danig verwend. Dit draagt zeker bij tot de magie van dit uur magistrale doom. Sommige passages deden me zelfs aan het ‘Eternity’ album van Anathema denken, maar ook diegenen die My Dying Bride, Novembers Doom of Mourning Beloveth op handen dragen, gaan hier intens van genieten. "
Kijk. Het is niet de eerste keer dat ik na het lezen van een review van Vera me een release blindelings aanschaf zonder ook maar één noot gehoord te hebben, zelden heb ik me dat beklaagd! Getuige Novembers Doom - The Pale Haunt Departure en bvb. ook My Dying Bride - Songs of Darkness Words of Light....
Met wat ik gelezen heb over Saturnus, ga ik dit schjfje zéker aanschaffen, alsook hun voorganger "Martyre"....